اندیکاتور و اسیلاتور در تحلیل تکنیکال

هدف این مقاله تعریف اندیکاتور و اسیلاتورهای تکنیکال، توضیح کاربرد آنها در تحلیل تکنیکال و معرفی ایده آن‌ها است. ما تمایز بین اندیکاتور‌ و اسیلاتورهای پیشرو و تاخیری را توضیح خواهیم داد و مزایا و معایب آنها را بررسی خواهیم کرد. بیشتر اندیکاتورهای پرکاربرد به عنوان اسیلاتور نمایش داده می‌شوند.

در ادامه مقاله نحوه خواندن،بررسی و شناسایی سیگنال های اندیکاتور و اسیلاتورهای مختلف را نشان خواهیم داد. بعداً، روی اندیکاتور‌های تکنیکال خاص تمرکز می‌کنیم و تصاویری از نحوه عملکرد سیگنال‌ها ارائه می‌کنیم.

اندیکاتور و اسیلاتورهای تکنیکال  به زبان ساده

اندیکاتور تکنیکال مجموعه ای از نقاط داده های مختلف است که با استفاده از فرمول مشخص برای تجزیه و تحلیل نمودارهای تکنیکالی و داده‌های قیمت دارایی های مختف به کار گرفته می شوند. هر ترکیبی از قیمت باز، بالاترین، پایین ترین یا قیمت بسته در یک دوره زمانی خاص در داده‌های قیمت گنجانده شده است. برخی دیگر شامل حجم و علاقه به قیمت باز در فرمول‌های خود هستند در حالی که برخی از اندیکاتور‌ها ممکن است فقط از قیمت‌های بسته شدن استفاده کنند. پس از اینکه فرمول اطلاعات قیمت گذاری را دریافت کرد، یک نقطه داده تولید می‌شود. به عنوان مثال، یک نقطه داده، میانگین سه قیمت بسته شدن [3 / (41+43+43) = 42.33] است.

اندیکاتورهای تحلیل تکنیکال، ابزارهای مکمل

یک نقطه از داده ها، چیز زیادی ارائه نمی‌دهد و سیگنال قابل اعتمادی نیست. برای ایجاد نقاط مرجع قابل اعتماد که امکان تجزیه و تحلیل تکنیکال را فراهم می‌کند، تعدادی از نقاط داده جمع آوری شده اندیکاتور و اسیلاتورهای تکنیکالی، در طول زمان باید بررسی شوند. مقایسه بین سطوح فعلی و قبلی را می‌توان با ساخت یک سری زمانی از نقاط داده ایجاد کرد (بررسی در تایم فریم های مختلف).

ابزارهای تحلیل تکنیکال معمولاً به صورت گرافیکی در بالا (انیدکاتور) و روی چارت یا زیر نمودار قیمت(اسیلاتور)، برای اهداف تحلیلی نشان داده می‌شوند. یک اندیکاتور یا اسیلاتور را می‌توان با نمودار قیمت پس از نمایش گرافیکی آن مقایسه کرد. اندیکاتور ها به دلیل حرکت بر روی چارت برای مقایسه مستقیم تر قیمت استفاده می شود.

دسته بندی انواع اندیکاتورها و اسیلاتورهای تحلیل تکنیکال

ابزارهای تکنیکالی از یک حیث در دسته بندی زیر قرار میگیرد:

اندیکاتور‌های تکنیکالی پیشرو

در اندیکاتور‌های پیشرو همانطور که از نامشان پیداست برای پیش بینی نوسانات قیمت در نظر گرفته شده اند. بیشتر آنها نوع خاصی از حرکت قیمت را در طول تعداد دوره‌های از پیش تعیین شده ای که برای تولید اندیکاتور استفاده می‌شود، به تصویر می‌کشند. به عنوان مثال، یک اسیلاتور 20 روزه حرکت قیمت را در 20 روز کاری قبل یا حدود یک ماه محاسبه می‌کند و در زمان حال نشان می دهد. بدین ترتیب تمام حرکات قیمت قبلی نادیده گرفته می‌شود.

اسیلاتور CCI ، اندیکاتور قدرت نسبی (RSI)، اسیلاتور ADX، و ویلیامز تعدادی از اندیکاتور‌های پیشرو هستند که بیشتر مورد توجه هستند.

اندیکاتور‌های مومنتوم

اسیلاتورهای مومنتوم به عنوان اندیکاتور‌های پیشرو شناخته می‌شوند. به طور کلی مومنتوم، سرعت تغییرات قیمت را اندازه گیری می‌کند. مومنتوم قیمت با افزایش قیمتها افزایش می‌یابد. هر چه سریعتر قیمت ها افزایش یابد، مومنتوم بیشتر خواهد شد (تغییر قیمت دوره بیشتر از  تغییر دوره است). زمانی که این افزایش شروع به کاهش می‌کند، مومنتوم نیز کند می‌شود. اگرچه معاملات سل وجود دارد، اما کاهش مومنتوم همیشه نشان از تغییر بازار به نزولی را نشان نمی دهد. بلکه این موضوع به پارامترهای فراوان دیگری بستگی دارد. به بیان ساده، این موضوع نشان می‌دهد که قدرت صعود در حال کاهش است.

اسیلاتور RSI چیست؟

فرمول‌های مختلفی توسط اندیکاتورهای مومنتوم برای محاسبه تغییرات قیمت استفاده می‌شود. یک اندیکاتور مومنتوم به نام RSI، میانگین تغییر قیمت دوره‌های رو به رشد را با میانگین تغییرات دوره‌های کاهشی مقایسه می‌کند. در RSI سه منطقه مشخص وجود دارد، منطقه 30 و کمتر که اشباع از فروش تعریف می شود، منطقه 70 و بالاتر که منطقه اشباع از خرید و منطقه میانی 50 که حرکت منظم و سرعت تغییرات قیمت را به صورت نرمال تخمین می زند.

در RSI این انتظار وجود دارد که وقتی مومنتوم در زیر 30 حرکت می کند، سرعت فروش کاهش و انتظار چرخش از نزول به صعود به وجود می آید و زمانی که خط rsi به بالای 70 حرکت می کند، سرعت خرید کاهش و انتظار چرخش و اصلاح قیمتی از صعود به نزول به وجود می آید. علاوه بر این حرکات واگرایی اسیلاتور rsi به عنوان سیگنال های خوب این ابزار استفاده می شود.

اندیکاتور‌های پیشرو؛ مزایا و معایب

مهمترین مزیت اتخاذ اندیکاتور‌های پیشرو این است که سیگنال دهی اولیه برای ورود و خروج را امکان پذیر می‌کند. اندیکاتورهای پیشرو سیگنال‌های بیشتری تولید می‌کنند و فرصت‌های معاملاتی بیشتری را باز می‌کنند. علائم هشدار دهنده اولیه همچنین می‌تواند به عنوان یک هشدار دهنده در مورد یک قدرت یا ضعف احتمالی باشد.

اندیکاتور‌ها و اسیلاتورهای پیشرو در بازارهای معاملاتی بهترین عملکرد را دارند زیرا سیگنال‌های بیشتری تولید می‌کنند. در بازارهایی که دارای روند هستند، این اندیکاتور‌ها را می‌توان اعمال کرد، اما معمولاً با روند اصلی و نه مخالف آن. بهترین کاربرد کمک به شناسایی شرایط فروش بیش از حد برای خرید فرصت‌ها در بازاری با روند صعودی است. اندیکاتور‌های پیشرو می‌توانند به شناسایی شرایط خرید بیش از حد برای فرصت‌های فروش در بازاری که روند پایین‌تری دارد کمک کند.

اسیلاتورها و اندیکاتور‌های تاخیری در تحلیل تکنیکال

اندیکاتورهای تاخیری همانطور که از نامشان پیداست، از حرکت قیمت عقب می‌مانند و گاهی اوقات به عنوان اندیکاتورهای دنبال کننده روند شناخته می‌شوند. این اندیکاتور‌ها به ندرت قیمت یک سهام را پیش بینی می‌کند بلکه احتمال ادامه روند را می توانند تخمین بزنند. در واقع اندیکاتور‌هایی که روندها را دنبال می‌کنند، زمانی بهترین عملکرد را دارند که بازارها یا سهام روندهای قابل توجهی را ببینند.

این اندیکاتوها و اسیلاتورهای تکنیکال ساخته شده اند تا سرمایه گذاران را جذب کنند و تا زمانی که روند ادامه دارد آنها را در آنجا نگه دارند.  به هنگام استفاده از اندیکاتورهای پیروی از روند به این موضوع دقت نمایید که این اندیکاتور ها برای ورود به تنهایی اصلا مناسب نیستند و اغلب دیر هنگام سیگنال های خود را صادر می کنند. این موضوع به معنی سیگنال های نادرست نیست، بلکه به دور از هدف آنها می باشد.

MACD و میانگین متحرک (نمایی، پایه، وزنی و متغیر) دو اندیکاتور متداول دنبال کننده روند هستند.

مووینگ اوریج چیست؟

در نمودار بالا یک میانگین متحرک ساده 20 روزه و میانگین متحرک ساده 100 روزه نشان داده شده است. مووینگ اوریج ها که عموما از میانگین قیمت بسته شدن دوره های زمانی مختلف ، ساخته می شوند به عنوان خطوط غیر خطی حمایت و مقاومت در نظر گرفته می شوند. علاوه بر آن پس از بهینه سازی دوره زمانی آن ها در نمودار هدف، سیگنال های تقاطع (کراس) دو میانگین متحرک می تواند به عنوان تغییر روند از نزولی به صعودی و یا صعودی به نزولی در نظر گرفته شوند.

بسیار به این موضوع توجه شود که برای استفاده از میانگین های متحرک باید در نمودارها بهینه شده و در گذشته بازار مورد آزمایش قرار گرفته باشد و پس از تایید آن به عنوان ابزار مکمل سیستم معاملاتی(مثلا در ترکیب با پرایس اکشن)، توسط تحلیلگرها استفاده شود.

هر چقدر دوره زمانی میانگین متحرک بیشتر در نظر گرفته شود، سیگنال های کمتر اما معتبرتری ایجاد می کنند. هر چقدر دوره های زمانی آنها را کمتر نمایید،سیگنال های بیشتر اما با احتمال موفقیت کمتری ایجاد میکند. استفاده از ابزارهای تحلیلی تنها در کنار مدیریت سرمایه صحیح، احتمال موفقیت را ایجاد میکند.

مطالب مرتبط : آموزش اندیکاتورهای کاربردی، سیگنال گیری موفق با اندیکاتورها و اسیلاتور های مهم

اندیکاتور‌های تاخیری؛ مزایا و معایب

یکی از مزایای اصلی اندیکاتورهای پیروی از روند، توانایی گرفتن یک حرکت و ماندن در یک حرکت است. به شرطی که بازار مورد نظر حرکتی پایدار ایجاد کند، اندیکاتور‌های پیروی از روند می‌توانند بسیار سودآور و آسان برای استفاده باشند. هرچه این روند طولانی تر باشد، سیگنال‌های کمتر و معاملات کمتری درگیر می‌شود.

هنگامی که یک دارایی در یک محدوده معاملاتی خنثی حرکت می‌کند، استفاده از اندیکاتور‌های پیروی از روند کاربردی نخواهند داشت. 

یکی دیگر از اشکالات اندیکاتورها و اسیلاتورهای پیروی از روند این است که سیگنال‌ها را دیرتر اعلام می کنند. مثلا تا زمانی که یک تقاطع میانگین متحرک رخ ندهد، و سیکنالی صادر نشود، بخش قابل توجهی از حرکت رخ می دهد. یعنی نقاط ورود و خروج دیرهنگامی دارند و به همین ترتیب استفاده تنها از آنها باعث می شود نسبت ریسک / پاداش معقولی وجود نداشته باشد.

انواع اسیلاتورها در تحلیل تکنیکال

اسیلاتورها، ابزارهایی هستند که در پایین نمودارها، همگام با قیمت حرکت می کنند و عموما در بالا و پایین خط مرکزی یا بین سطوح تنظیم شده با تغییر مقدار آن در طول زمان در نوسان می باشند. اسیلاتورها می‌توانند برای دوره‌های طولانی در سطوح مرزی (خرید یا بیش‌فروش) باقی بمانند، اما نمی‌توانند برای یک دوره پایدار روند داشته باشند. در مقابل، یک اندیکاتور تجمعی می‌تواند روندی را طی کند زیرا ارزش آن در یک دوره زمانی ثابت، افزایش یا کاهش می‌یابد.

اسیلاتورهای تحلیل تکنیکال چه تفاوتی با هم دارند؟

در نمودار بالا به مقایسه اسیلاتورهای مکدی و OBV پرداخته شده است. حرکات اسیلاتور محدودتر هستند و حرکات پایدار (روندها) محدود هستند، صرف نظر از اینکه دوره زمانی چقدر طولانی است. در طول دوره دو ساله، واگرایی میانگین متحرک همگرایی (MACD) بالا و زیر صفر نوسان دارد. و بارها، خط صفر را لمس کرده است. همچنین، توجه داشته باشید که هر بار MACD از 80+ فراتر رفت، اندیکاتور عقبگرد کرده است. حتی با وجود اینکه MACD محدودیت بالایی یا پایینی در محدوده مقادیر خود ندارد، حرکات آن محدود به نظر می‌رسد. از سوی دیگر، OBV یک روند صعودی را آغاز کرد و پیشروی نمود. حرکات OBV محدود نیست و به روندهای بلندمدت اجازه می‌دهد تا توسعه یابند.

انواع مختلفی از اسیلاتورها وجود دارد که برخی از آنها به بیش از یک دسته تعلق دارند. در این مقاله، ما دو دسته کلی از اسیلاتورها را مورد بحث قرار می‌دهیم: اسیلاتورهای مرکزی که در بالا و پایین نقطه یا خط مرکزی نوسان دارند و اسیلاتورهای نواری که بین قیمت‌های بیش از حد خرید و فروش بیش از حد در نوسان هستند. به طور کلی، اسیلاتورهای مرکزی برای تجزیه و تحلیل تکنیکال جهت حرکت قیمت مناسب هستند، در حالی که اسیلاتورهای نواری برای شناسایی سطوح خرید و فروش بیش از حد مناسب هستند.

اسیلاتورهای تحلیل تکنیکال؛ اسیلاتورهای مرکزی

این ابزارها در بالا و پایین یک نقطه یا خط مرکزی نوسان دارند. این اسیلاتورها برای شناسایی قدرت و ضعف یا جهت حرکت در پشت یک روند خوب استفاده می می شوند. در ایده آل ترین شکل خود، وقتی اسیلاتور مرکزی در بالای خط مرکزی خود معامله می‌کند، حرکت مثبت ( صعودی) و زمانی که اسیلاتور در زیر خط مرکزی خود معامله می‌کند، روند منفی (نزولی) است.

اسیلاتور مکدی (MACD) نمونه ای از یک نوسان ساز مرکزی است که در بالا و زیر صفر نوسان می‌کند. MACD تفاوت بین EMA  12روزه و EMA  26روزه است. هر چه میانگین متحرک یکی از دیگری دورتر شود، احتمال برگشت و تغییر روند بیشتر می‌شود. اگرچه محدودیتی برای MACD وجود ندارد، تفاوت بسیار زیاد بین دو میانگین متحرک بعید است برای مدت طولانی دوام بیاورد.

اسیلاتورهای تحلیل تکنیکال؛  MACD

ابزار تحلیلی MACD از این نظر منحصر به فرد است که دارای عناصر تاخیری و همچنین عناصر پیشرو است. میانگین‌های متحرک اندیکاتور‌های تاخیری هستند و به عنوان عناصر پیرو روند یا تاخیری طبقه‌بندی می‌شوند. با این حال، با در نظر گرفتن تفاوت در میانگین‌های متحرک، MACD جنبه‌هایی از حرکت یا عناصر پیشرو را در بر می‌گیرد.

تفاوت بین میانگین‌های متحرک نشان دهنده نرخ تغییر است. با اندازه گیری نرخ تغییر، MACD به یک اندیکاتور پیشرو تبدیل می‌شود، اما همچنان با کمی تاخیر. با ادغام میانگین‌های متحرک و نرخ تغییر، MACD جایگاه منحصر به فردی را در میان اسیلاتورها به عنوان یک اندیکاتور تاخیری و پیشرو ایجاد کرده است.

ROC چیست؟

اندیکاتور نرخ تغییر (ROC) یک اسیلاتور مرکزی است که بالا و زیر صفر نیز نوسان دارد. همانطور که از نام آن پیداست، ROC درصد تغییر قیمت را در یک دوره زمانی معین اندازه گیری می‌کند. به عنوان مثال، ROC 20 روزه درصد تغییر قیمت را در 20 روز گذشته اندازه گیری می‌کند. هر چه تفاوت بین قیمت فعلی و قیمت 20 روز پیش بیشتر باشد، حرکت اسیلاتور ROC شدیدتر خواهد بود. وقتی اندیکاتور بالای 0 باشد، درصد تغییر قیمت مثبت (صعودی) است. هنگامی که اندیکاتور زیر 0 باشد، درصد تغییر قیمت منفی است (نزولی).

اسیلاتور نرخ تغییر یا ROC مانند مکدی محدود به حد بالا یا پایین نیست. این حالت برای اکثر اسیلاتورهای متمرکز است و می‌تواند تشخیص شرایط خرید و فروش بیش از حد را دشوار کند. با این حال نمودار ROC نشان می‌دهد که حرکت های بالای محدوده 20% و کمتر از 20% بیانگر موارد افراطی هستند و بعید است که برای مدت زمان طولانی دوام داشته باشند.

با این حال، تنها راه اطمینان برای سنجش اینکه 20+ و 20- درصد محدوده هایی برای تغییر روند هستند، مشاهدات گذشته است. همچنین، +20٪ و -20٪ بیانگر موارد افراطی برای موارد خاص هستند و ممکن است برای سایر دارایی ها مانند ارزهای دیجیتال یا سهام بورس یکسان نباشد. اندیکاتور و اسیلاتورهای تکنیکال نواری جایگزین بهتری برای اندازه گیری سطوح شدید قیمت ارائه می‌دهند.

مطالب مرتبط: دوره آموزش جامع تحلیل تکنیکال پایه

نوسانگرنماهای نواری؛ اندیکاتورهای مهم تحلیل تکنیکال

نوسانگرهای نواری در بالا و پایین دو نوار نوسان می‌کنند (بر روی چارت یا مانند اسیلاتور ها در پایین نمودار قیمت حرکت می کنند) که نشان دهنده سطوح مرزی قیمت است. نوار پایین نشان دهنده میزان فروش بیش از حد و نوار بالا نشان دهنده میزان خرید بیش از حد است. این نوارهای نوسانگرنما مجموعه مبتنی بر نوسانات قیمت هستند و به کاربران این امکان را می‌دهند که به راحتی شرایط خرید و فروش بیش از حد را شناسایی کنند.

شاخص قدرت نسبی (RSI) یکی از اسیلاتورهای نوسانگر نماهای نواری  و بولینگر باند یکی از اندیکاتورهای مهم نواری هستند. 

مزایا و معایب اسیلاتورهای مرکزی و نواری

اسیلاتورهای مرکزی برای شناسایی قدرت یا جهت حرکت در پشت حرکت به طور بهینه تری استفاده می‌شوند. به طور کلی، قرائت بالای نقطه مرکزی نشان دهنده حرکت صعودی است، در حالی که محدوده های زیر نقطه مرکزی نشان دهنده حرکت نزولی است. بزرگترین تفاوت بین اسیلاتورهای مرکزی و اسیلاتورهای نواری توانایی دومی در شناسایی قرائت‌های شدید است. در حالی که می‌توان خوانش‌های شدید را با اسیلاتورهای مرکزی شناسایی کرد، اما آنها برای این منظور ایده آل نیستند. اسیلاتورهای نواری برای شناسایی شرایط خرید بیش از حد و فروش بیش از حد مناسب هستند.

خلاصه

در این مقاله به انواع اندیکاتور و اسیلاتورهای تکنیکال پرداختیم. اندیکاتورها و اسیلاتورها در یافتن جهت و اندازه گیری حرکت جهت دار قیمت‌ها عملکرد خوبی دارند. اما استفاده از یک اسلاتور برای یافتن ورودی های بازار حتی برای باتجربه ترین معامله گران نیز بسیار دشوار خواهد بود و ایده آل نمی باشد. درعوض، توصیه می‌کنیم از اندیکاتورها و اسیلاتورها در قالب یک سیستم معاملاتی به عنوان ابزار مکمل استفاده شود. این موضوع اگر به درستی بهینه و بررسی شود باعث افزایش نرخ برد استراتژی معاملاتی، تحلیلگران خواهد شد.