اصطلاحات رایج تا ضروری بازار ارزهای دیجیتال ؛ دانشنامه جامع بازار کریپتوکارنسی

بازار ارزهای دیجیتال به عنوان یک صنعت پویا و در حال رشد، با تعداد زیادی اصطلاحات و واژگان خاص همراه است. این اصطلاحات، کلیدی برای درک عملکرد و فرآیندهای مربوط به این بازار هستند. در این مقاله، به بررسی و توضیح اصطلاحات رایج در بازار ارزهای دیجیتال می‌پردازیم.

بطور کلی، اصطلاح “ارزهای دیجیتال” به هر نوع ارزی اشاره دارد که در محیط دیجیتال و با استفاده از تکنولوژی‌های رمزنگاری و زنجیره‌بلوک (بلاکچین) عملیات مالی را انجام می‌دهد. ارزهای دیجیتال معمولاً به عنوان واحدهای مبادله الکترونیکی بدون نیاز به واسطه مالی مرکزی استفاده می‌شوند.

رمزارز Cryptocurrency چیست ؟

رمزارز یا ارز دیجیتال، یک نوع ارز مبتنی بر فناوری رمزنگاری کامپیوتری است که تایید تراکنش‌ها و انتقال ارزش را در محیط دیجیتال امکان‌پذیر نموده است.. بیتکوین (Bitcoin) که معروف‌ترین نمونه است، توسط تکنولوژی بلاکچین پشتیبانی می‌شود.

بیتکوین Bitcoin

بیتکوین اولین و معروف‌ترین رمزارز است که توسط شخص یا گروهی به نام ساتوشی ناکاموتو در سال 2008 معرفی شد. بیتکوین بر اساس فناوری بلاکچین کار می‌کند و به عنوان یک ارز دیجیتال مستقل بدون وابستگی به بانک مرکزی یا دولت‌ها عمل می‌کند.

واحد اندازه گیری بیت کوین Satoshis

ساتوشی (Satoshis) نام کوچکترین واحد ارزی بیتکوین (Bitcoin) است. نام ساتوشی به افتخار خالق بیتکوین، ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto)، انتخاب شده است. ساتوشی به میزان بسیار کوچکی از یک بیتکوین تقسیم می‌شود.

به طور دقیق، یک بیتکوین (BTC) تشکیل شده از 100 میلیون ساتوشی (Satoshis) است. به عبارت دیگر، یک بیتکوین معادل 100 میلیون ساتوشی است. این تقسیم بندی به واحد کوچکتر ساتوشی امکان استفاده از بیتکوین در معاملات ریزتر و کم‌ارزشتر را فراهم می‌کند.

ساتوشی به عنوان واحد کوچکتر ارزی دیجیتال بیتکوین مورد استفاده قرار می‌گیرد، به ویژه در معاملات روزمره و میکروپرداخت‌ها. برای مثال، اگر قیمت یک بیلیون ساتوشی برابر با یک بیتکوین باشد، می توان گفت قیمت یک ساتوشی برابر با 0.00000001 بیتکوین یا به طور ساده یک و هشت اعشار است.

استفاده از واحد ساتوشی به دلیل قدرت خرید بسیار کمتر آن مقابل بیتکوین، مناسب برای معاملات ریزتر است و این امر به کاربران امکان می‌دهد تا به صورت دقیق‌تر و منعطف‌تر در معاملات کریپتوکارنسی خود عمل کنند.

مطابی مرتبط : دوره آموزش تخصصی شروع فعالیت در بازار ارزهای دیجیتال

مفهوم بلاک وبلاکچین Blockchain چیست ؟

یک فناوری ذخیره‌سازی اطلاعات است که امکان ثبت دائمی و بدون تغییر تمامی تراکنش‌ها را در یک سیستم غیرمتمرکز فراهم می‌کند. این فناوری به ارزهای دیجیتال اعتماد بیشتری می‌بخشد و امکان بررسی شفافیت تراکنش‌ها را به کاربران می‌دهد.

بلاک Block به چه معناست ؟

بلاک به معنای یک واحد اطلاعات است که در ساختار بلاکچین قرار دارد. هر بلاک حاوی اطلاعات مانند تراکنش‌های انجام شده، زمان ایجاد بلاک و یک کد امضای دیجیتال است. همچنین، هر بلاک شامل یک شناسه منحصر به فرد به نام “هش” (Hash) است که با استفاده از تابع هش (Hash function) از محتوای بلاک محاسبه می‌شود. بلاک‌ها به صورت پشت سر هم قرار می‌گیرند و ایجاد زنجیره‌ای از بلاک‌ها که به آن بلاکچین معروف است.

بلاکچین در ارزهای دیجیتال

بلاکچین به معنای یک ساختار داده است که بر اساس بلاک‌ها ساخته شده است. این ساختار داده به صورت زنجیره‌ای از بلاک‌ها است که هر بلاک در آن به بلاک قبلی ارجاع دارد. به عبارت دیگر، هر بلاک اطلاعاتی درباره بلاک قبلی خود را دارد و این ارجاعات به ترتیب ایجاد بلاک‌ها باعث ایجاد زنجیره‌ای پیوسته و غیرقابل تغییر می‌شود. این ویژگی از بلاکچین باعث می‌شود که تغییر در یک بلاک تغییری در همه بلاک‌های بعدی ایجاد کند، که می‌تواند امنیت بالایی برای اطلاعات درون آن ایجاد کند.

ثبت تمام وقایع در شبکه های بلاکچین

بلاکچین در بازار ارزهای دیجیتال به عنوان یک فناوری اساسی و پایه‌ای برای ثبت تراکنش‌ها و اطلاعات معاملاتی استفاده می‌شود. این فناوری امکان برقراری اعتماد بین طرفین معاملات را بدون نیاز به واسطه‌گری ممکن می‌سازد و امنیت بالایی در برابر تغییرات و تقلبات فراهم می‌کند. به علاوه، بلاکچین به عنوان اصلیتی برای ارزهای دیجیتال مانند بیتکوین عمل می‌کند و به ثبت و تأیید تراکنش‌های ارزی می‌پردازد.

بلاکچین با استفاده از الگوریتم‌های رمزنگاری قوی و توافق دستگاه‌های شبکه (مانند رایانه‌های ماینر در بیتکوین) برای ایجاد بلاک‌ها و تأیید صحت تراکنش‌ها استفاده می‌شود. این فناوری به عنوان یک پایگاه داده غیرمتمرکز و توزیع‌شده عمل می‌کند که توسط شبکه‌های بلاکچین مانند بیتکوین و اتریوم پشتیبانی می‌شود.

مفهوم ارتفاع بلاک Block Height

ارتفاع بلاک (Block Height) به معنای مکان یا شماره‌ی بلاک در زنجیره‌ی بلاکچین است. هر بلاک در بلاکچین دارای یک شماره یا ارتفاع منحصر به فرد است که نشان می‌دهد که بلاک در کدام موقعیت در زنجیره قرار دارد. به عنوان مثال، بلاک اولیه در بیتکوین ارتفاع ۰ دارد و بلاک بعدی ارتفاع ۱ و بلاک بعدی آن ارتفاع ۲ و به همین ترتیب ادامه می‌یابد.

با افزایش تعداد بلاک‌ها که به زنجیره اضافه می‌شوند، ارتفاع بلاک‌ها نیز افزایش می‌یابد. ارتفاع بلاک می‌تواند به عنوان یک معیار برای اندازه‌گیری پیشرفت بلاکچین استفاده شود. هرچقدر ارتفاع بلاک‌ها بیشتر باشد، نشان دهنده‌ی مدت زمان بیشتری است که بلاکچین وجود دارد و بیشترین تعداد تراکنش‌ها را دربرگیرنده است.

همچنین، ارتفاع بلاک در بلاکچین به عنوان مهم‌ترین شاخص برای تأیید صحت تراکنش‌ها و بررسی سطح امنیت بلاکچین استفاده می‌شود. اغلب در شبکه‌های بلاکچین، تأیید یک تراکنش توسط شبکه و اعتماد به آن تراکنش بیشتر می‌شود هنگامی که بلاک‌های با ارتفاع بالاتر در بلاکچین قرار داشته باشند. به عبارت دیگر، تراکنش‌هایی که در بلاک‌هایی با ارتفاع بالاتر قرار گیرند، به عنوان تراکنش‌های قطعی تر و قابل اعتماد‌تر تلقی می‌شوند.

منظور از مرورگر بلاک Block Explorer چیست ؟

مرورگر بلاک (Block Explorer) یک ابزار است که به شما امکان می‌دهد تا به طور آنلاین بلاک‌ها و تراکنش‌های موجود در یک بلاکچین را بررسی کنید. این ابزار برای ارزهای دیجیتال مختلفی مانند بیتکوین، اتریوم و سایر ارزهای مبتنی بر بلاکچین وجود دارد.

مرورگر بلاک به شما امکان می‌دهد برخی از اطلاعات مهم در مورد بلاکچین را مشاهده کنید، از جمله:

اطلاعات بلاک Block

شما می‌توانید جزئیات بلاک را مشاهده کنید، از جمله شماره بلاک، ارتفاع بلاک، زمان ایجاد بلاک، تعداد تراکنش‌های درون بلاک، هش بلاک و موارد دیگر.

اطلاعات تراکنش

شما می‌توانید تراکنش‌های موجود در بلاک را بررسی کنید، از جمله آدرس‌های فرستنده و گیرنده، مبلغ تراکنش، زمان انجام تراکنش و وضعیت تأیید تراکنش.

آدرس‌ها

شما می‌توانید اطلاعات مربوط به آدرس‌های بلاکچین را ببینید، از جمله موجودی آدرس، تاریخچه تراکنش‌ها و سایر جزئیات مربوط به آدرس.

استخراج‌کنندگان

شما می‌توانید اطلاعات درباره استخراج‌کنندگان (ماینرها) بلاک‌ها را ببینید، از جمله آدرس ماینر، تعداد بلاک‌های استخراج شده و موارد مرتبط دیگر.

با استفاده از مرورگر بلاک، شما می‌توانید فعالیت‌های بلاکچین را در زمان واقعی پیگیری کنید و به صورت عمومی دسترسی به اطلاعات بلاکچین داشته باشید. همچنین، برخی از مرورگرهای بلاک امکاناتی مانند نمودارهای آماری، اطلاعات شبکه، پیگیری تراکنش‌ها و سایر ابزارها را نیز در اختیار شما قرار می‌دهند. (مطالعه بیشتر درباره مرورگرهای بلاکچین +)

اصطلاحات دفتر کل مرکزی Central ledger  و دفتر کل توزیع شده Distributed Ledger

دفتر کل مرکزی (Central Ledger) و دفترکل توزیع شده (Distributed Ledger) دو مفهوم متفاوت در حوزه فناوری بلاکچین و بازار ارزهای دیجیتال هستند. در زیر به توضیح هر یک می‌پردازیم:

دفتر کل مرکزی Central Ledger چیست ؟

دفتر کل مرکزی به معنای ساختاری است که در آن یک مرجع مرکزی (معمولاً سازمان یا مؤسسه مرکزی) مسئول ثبت و نگهداری تمامی اطلاعات مربوط به تراکنش‌ها و اعتبارات است. این ساختار مرکزیت باعث می‌شود که تمامی اطلاعات و قدرت تصمیم‌گیری در اختیار مرجع مرکزی قرار گیرد. به عبارت دیگر، در دفتر کل مرکزی، تمامی تراکنش‌ها و اطلاعات به صورت متمرکز در یک مکان ذخیره می‌شوند و تحت کنترل یک نهاد قرار دارند.

دفترکل توزیع شده Distributed Ledger چیست ؟

دفترکل توزیع شده به معنای ساختاری است که در آن اطلاعات تراکنش‌ها و اعتبارات به صورت توزیع شده در بین شبکه‌ای از رایانه‌ها یا دستگاه‌ها ذخیره و نگهداری می‌شوند. در این ساختار، هر شخص یا دستگاه عضو شبکه دارای یک نسخه از دفترکل است و تمامی اعضا همزمان و به صورت همگام در فرآیند ثبت و تأیید تراکنش‌ها و بروزرسانی دفترکل شرکت می‌کنند. این ساختار به عنوان یک پایگاه داده توزیع‌شده عمل می‌کند و اطلاعات در آن توسط الگوریتم‌های رمزنگاری و توافق بین شرکت‌کنندگان حفاظت می‌شود. معروف‌ترین نمونه از دفترکل توزیع شده، بلاکچین است که در آن تراکنش‌ها در قالب بلاک‌ها ثبت و به صورت زنجیره‌ای پیوسته و توسط شبکه‌ای از رایانه‌ها تأیید می‌شوند.

در مقابل دفتر کل مرکزی که وابستگی به یک نهاد مرکزی دارد، دفترکل توزیع شده از مزایایی مانند امنیت بالا، شفافیت بیشتر، عدم نیاز به واسطه‌گری و قدرت تصمیم‌گیری توزیع شده برخوردار است. همچنین، تغییر در یک بخش از دفترکل توزیع شده تغییری در سراسر ساختار ایجاد می‌کند، که به صورت مستقل از مرجع مرکزی عمل می‌کند. این ویژگی باعث ایجاد اعتماد بین شرکت‌کنندگان در شبکه و افزایش امنیت و قابلیت اطمینان در فرآیندهای تبادل داده می‌شود.

اصطلاح شبکه همتا به همتا یا Peer 2 peer به چه معناست ؟

شبکه همتا به همتا (Peer-to-Peer یا P2P) مدلی از ارتباطات شبکه است که در آن هر گره (نود) در شبکه، به عنوان هم زیرمجموعه و همتا با سایر گره‌ها عمل می‌کند، به طوری که هر گره همزمان نقش کاربر و سرویس‌دهنده را نیز برعهده دارد. در این شبکه، هر گره می‌تواند منابع خود را به اشتراک بگذارد و با سایر گره‌ها به صورت مستقیم ارتباط برقرار کند، بدون نیاز به سرور مرکزی یا ارتباط واسطه‌گری.

در مدل P2P، هر گره می‌تواند درخواست‌ها را ارسال کند، منابع را به اشتراک بگذارد، اطلاعات را تبادل کند و سرویس‌ها را ارائه دهد. هر گره همچنین می‌تواند اطلاعات را مستقیماً از سایر گره‌ها دریافت کند و با آن‌ها در ارتباط باشد. این شبکه بدون واسطه‌ و وابستگی به یک سرور مرکزی دارد و هر گره به عنوان یک گره معتبر شناخته می‌شود.

مزیت اصلی شبکه همتا به همتا، این است که منابع و قدرت محاسباتی بین کاربران به طور متوازن توزیع می‌شود. این به معنای این است که هیچ گره از توانایی و قدرت سایر گره‌ها برای ارائه خدمات و اشتراک منابع استفاده نمی‌کند.

با این حال، برای اتصال و ارتباط بین گره‌ها در شبکه همتا به همتا، نیاز به پروتکل‌های مشخصی می‌باشد که از جمله معروف‌ترین آن‌ها می‌توان به بیتکوین (Bitcoin) اشاره کرد که از شبکه همتا به همتا برای انتقال ارز استفاده می‌کند.

مفهوم غیرمتمرکز Decentralization در ارزهای دیجیتال چیست ؟

اصطلاح غیرمتمرکز (Decentralization) در بازار ارزهای دیجیتال به میزان توزیع و کنترل قدرت، اطلاعات و تصمیمات در شبکه بلاکچین اشاره دارد. در یک سیستم غیرمتمرکز، این عناصر به صورت گسترده و توزیع شده بین شرکت‌کنندگان شبکه قرار می‌گیرند، بدون وجود یک نقطه متمرکز که این کنترل را بر عهده داشته باشد.

به عبارت ساده، غیرمتمرکز بودن به معنای عدم وابستگی به یک مرکز کنترلی است. در شبکه بلاکچین، اطلاعات به صورت متناوب و مشترک بین تمام شرکت‌کنندگان در شبکه منتقل می‌شوند و هیچ شخص یا نهاد مرکزی نمی‌تواند کنترل بیشتری بر شبکه داشته باشد.

مزایای غیرمتمرکز بودن در بازار ارزهای دیجیتال شامل موارد زیر است:

امنیت و Privacy

وجود یک سیستم غیرمتمرکز منجر به افزایش امنیت شبکه می‌شود. با عدم وجود یک نقطه ضعف متمرکز، حملات سایبری و تلاش‌های تخریبی دشوارتر می‌شوند.

حفظ اطلاعات به صورت خصوصی یکی از مهمترین ویژگی‌های ارزهای دیجیتال است. این ویژگی به کاربران ارزهای دیجیتال امکان می‌دهد تراکنش‌ها و اطلاعات شخصی خود را به صورت خصوصی نگه دارند.

شفافیت

شبکه‌های غیرمتمرکز به صورت علنی قابل مشاهده هستند و تمامی تراکنش‌ها و عملیات‌ها در دسترس عموم قرار دارند. این باعث شفافیت بیشتر و کاهش احتمال تقلب و تقلید می‌شود.

انعطاف‌پذیری

شبکه‌های غیرمتمرکز از قابلیت انعطاف‌پذیری بالایی برخوردارند. تغییرات در شبکه و بهبود‌های فنی می‌توانند به راحتی در شبکه پذیرفته شوند بدون نیاز به توافقات متمرکز.

عدالت

بازارهای غیرمتمرکز بر اساس قوانین و قواعد برنامه‌ریزی شده عمل می‌کنند. هیچ شخص یا نهادی نمی‌تواند به طور یکجانبه تصمیم‌ها را اتخاذ کند و تمام شرکت‌کنندگان به طور مساوی و برابر حقوق و وظایف خود را دارند.

دسترسی عمومی

شبکه‌های غیرمتمرکز عمومی هستند و هر کسی می‌تواند به آنها ملحق شود و در آن فعالیت کند. این امر باعث ایجاد فرصت‌های بیشتری برای شرکت‌کنندگان و دسترسی آزاد به بازار می‌شود.

با وجود مزایا و استقلالی که غیرمتمرکزی در بازار ارزهای دیجیتال به شرکت‌کنندگان ارائه می‌دهد، همچنین چالش‌ها و محدودیت‌های خود را نیز دارد. از جمله مشکلات ممکن می‌توان به مقیاس‌پذیری، کارایی و هزینه‌های بالای پردازش اشاره کرد. بنابراین، طراحی و پیاده‌سازی شبکه‌های غیرمتمرکز به دقت و هوشمندی نیاز دارد تا بتوان از مزایای آن‌ها بهره‌برداری کرد و به چالش‌های فنی مرتبط با آن‌ها پاسخ داد.

طرح قرارداد هوشمند Smart Contract

قراردادهای هوشمند برنامه‌های قابل اجرا هستند که بر اساس بلاکچین عمل می‌کنند و تراکنش‌های خودکار و بدون دخالت انسانی را انجام می‌دهند. این طرح‌ها قوانین و شرایط را برای تراکنش‌های مختلف تعیین می‌کنند و به صورت خودکار اجرا می‌شوند.

منظور از کوین Coin و توکن Token ، آلت کوین Alt Coin و استیبل کوین چیست ؟

در ادامه، به برخی جنبه‌های اصلی کوین، توکن، استیبل کوین و… می‌پردازیم:

کوین چیست ؟

با انتشار ارزهای دیجیتال مختلف در بازار، اصطلاح “کوین” (Coin) به طور گسترده‌ای در این حوزه استفاده می‌شود. در واقع، اصطلاح “کوین” به معنای “سکه” است و به عنوان واحدهای اصلی یا قابل تقسیم ارزهای دیجیتال استفاده می‌شود.

بسیاری از رمزارزها مانند بیتکوین (Bitcoin)، اتریوم (Ethereum)، لایتکوین (Litecoin) و غیره به عنوان “کوین” شناخته می‌شوند. در این مورد، “کوین” به معنای واحد اصلی ارز دیجیتال است که یک شبکه بلاکچینی اختصاصی در اختیار دارد و در حالت کلی به ارزهای دیجیتال به صورت کلی نیز اشاره می‌کند.

توکن چیست ؟

همچنین، ارزهای دیجیتالی که در بلاکچین‌ها یا پروتکل‌های دیگر ایجاد می‌شوند نیز به عنوان “توکن” شناخته می‌شوند. این توکن‌ها می‌توانند نماینده ارزش، دارایی یا حقوق مشارکت در یک پروژه باشند. به عنوان مثال، ارزهای دیجیتال مبتنی بر الگوریتم ERC-20 در بلاکچین اتریوم (Ethereum) و ارزهای دیجیتال مبتنی بر BEP-20 در بلاکچین Binance Smart Chain از نوع “کوین” هستند. (درباره الگوریتم های شبکه های بلاکچین بیشتر بخوانید+)

آلت کوین چیست ؟

در بازار ارزهای دیجیتال، اصطلاح دیگری که با “کوین” مرتبط هستند شامل “کوین‌های فرعی” (Altcoins) که به همه رمزارزهای غیربیتکوین اطلاق می‌شود.

استیبل کوین StableCoins چیست ؟

منظور از کوین‌های استیبل (Stablecoins) ، ارزهای دیجیتالی می باشند که ارزش ثابت دارند و معمولاً به یک ارز رایج فیات (مانند دلار آمریکا) مرتبط می‌شوند.

با توجه به پیشرفت روزافزون در بازار ارزهای دیجیتال، استفاده از اصطلاح “کوین” به عنوان مفهوم واحد اصلی ارزهای دیجیتال و همچنین توکن‌هایی که در این حوزه ایجاد می‌شوند، بسیار رایج شده است.

مفاهیم میم کوین Meme Coin و شت کوین ShitCoin

میم کوین (Meme Coin) و شیت کوین (Shitcoin) دو مفهوم متفاوت در بازار ارزهای دیجیتال هستند.

میم کوین Meme Coin چیست ؟

اصطلاح میم کوین یا Meme Coin به ارزهای دیجیتال اطلاق می‌شود که بر پایه اصل میم (meme) و این اصل ساخته شده‌اند. میم‌ها، اصطلاحی است که به محتواهای طنز و جذاب در قالب تصویر، ویدئو یا پست‌های اجتماعی اشاره دارد که به طور گسترده در فضای اینترنت منتشر می‌شوند و به سرعت شهرت می‌یابند. این ارزها معمولاً به منظور جذب توجه و شهرت بیشتر ساخته می‌شوند تا از امتیاز طنز آن میم استفاده کنند. ایده ساخت میم کوین‌ها نیز بر مبنای این پدیده است و سعی می‌کنند با استفاده از تصاویر مشهور، شخصیت‌های پرطرفدار یا ایده‌های طنز، جذابیت خاصی را برای خریداران و سرمایه‌گذاران خلق کنند.

ارزش میم کوین ها چگونه تعیین می شوند؟

از نظر فنی، میم کوین‌ها معمولاً بر پایه بلاکچین‌های موجود مانند اتریوم ساخته می‌شوند و از استانداردهای مشخصی مثل ERC-20 برخوردارند. اما ارزش این ارزها عمدتاً بر اساس اعتبار، محبوبیت یا هیجانی که به خریداران القا می‌کنند، تعیین می‌شود و معمولاً به عنوان ابزاری برای جذب توجه و شوخ‌طبعانه تلقی می‌شوند. به عبارت دیگر، میم کوین‌ها ممکن است به دلایل طنزی یا بازیگوشانه ایجاد شده باشند و در برخی مواقع به عنوان ابزاری برای جمع‌آوری سرمایه بدون پشتوانه واقعی استفاده شوند.

شت کوین چیست ؟

مفهوم شیت کوین یا Shitcoin اصطلاحی است که به ارزهای دیجیتالی با ارزش کم و عموماً بازدهی پایین اشاره دارد. این ارزها معمولاً ولیوم واقعی، پشتوانه صحیح یا کاربردهای واقعی و برتری فنی نسبت به رقبای خود ندارند. شیت کوین‌ها اغلب بر روی ایده‌های ضعیف، توزیع نامتعادل یا امکانات ناکافی ساخته می‌شوند و به دلیل عدم اعتماد موجود در بازار، ممکن است در ارزش خود افت های شدیدی پیدا کنند و سرمایه سرمایه‌گذاران را از دست بدهند.

اصطلاح شت‌کوین به طور عمومی به ارزهایی اطلاق می‌شود که از لحاظ تکنولوژیک و کاربردی قابلیت‌های منحصر به فردی ندارند و برای بهره‌برداری سریع و سپس بازگشت سریع به حداقل قیمت ایجاد می شوند. همچنین باید بدانید که شت کوین ها ممکن است برای اهداف ناسالم یا تقلبی ایجاد شوند.

توجه کنید که در بازار ارزهای دیجیتال، مفاهیم میم کوین و شیت کوین به طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرند و توصیف کننده‌ای برای انواع ارزها وجود دارد که می‌توانند در موقعیت‌ها و شرایط مختلف مورد استفاده قرار گیرند اما قطعا برای سرمایه گذاری بلند مدت مناسب نیستند.

اصطلاحات ماین (استخراج) ، ماینینگ و ماینر در رمزارزها

فرآیند تأیید تراکنش‌ها و تولید نقدینگی رمزارزها توسط کامپیوترهای قدرتمند است. در این فرآیند، کامپیوترها سعی می‌کنند به‌عنوان اولین فردی که به یک بلوک اطلاعاتی مرتبط با تراکنش‌های جدید دسترسی پیدا کنند، معامله را تأیید کرده و در نتیجه مقداری رمزارز جدید به عنوان پاداش دریافت کنند.

ماینر Miner چیست ؟

ماینر (Miner) در بازار ارزهای دیجیتال به فرد یا دستگاهی اطلاق می‌شود که در فرآیند استخراج و تأیید تراکنش‌های بلاکچین نقش دارد. فعالیت ماینرها به عنوان یک پروسه مهم در شبکه‌های بلاکچین، به امنیت و عملکرد صحیح بلاکچین کمک می‌کند.

استخراج ارز دیجیتال یعنی چه؟

عملیات ماینینگ (Mining) یا استخراج، فرآیندی است که در آن ماینرها با استفاده از توان محاسباتی خود، معماهای رمزنگاری شده را حل می‌کنند و تراکنش‌هایی که در بلاک‌های جدید اضافه می‌شوند را تأیید می‌کنند. هدف اصلی ماینینگ، تضمین امنیت شبکه و تأیید صحت تراکنش‌ها است.

وقتی یک ماینر معمای رمزنگاری شده را حل می‌کند، بلاک جدیدی به زنجیره بلاکچین اضافه می‌شود. این بلاک شامل تراکنش‌های جدیدی است که توسط کاربران شبکه ایجاد شده‌اند. ماینر برای حل معماها از الگوریتم‌های رمزنگاری پیچیده استفاده می‌کند، مانند الگوریتم Proof-of-Work (PoW) که در بیتکوین استفاده می‌شود.

ماینرها در مقابل فعالیت خود هزینه‌هایی مانند هزینه‌های برق، تجهیزات ماینینگ و هزینه‌های نگهداری دارند. به عنوان پاداش برای کارشان، ماینرها به طور معمول با واحد ارز دیجیتالی که در شبکه استخراج می‌شود پاداش می‌گیرند، مانند بیتکوین.

عملیات ماینینگ نه تنها به ایجاد بلاک جدید کمک می‌کند، بلکه نیز به تأیید تراکنش‌ها و ایجاد اعتماد در شبکه بلاکچین می‌پردازد. همچنین، فعالیت ماینرها در تنظیم نرخ تولید بلاک‌ها و حفظ توازن بین سرعت تولید بلاک و پیچیدگی معماها نقش دارد. (مطالعه بیشتر درباره راه و روش های ماینینگ و راهنمای دستگاه های استخراج ارزهای دیجیتال +)

اصطلاح جایزه بلاک Block Reward به چه معناست ؟

جایزه بلاک (Block Reward) به مقداری از ارز دیجیتالی که به ماینرها به عنوان پاداش برای حل معمای رمزنگاری شده و اضافه کردن بلاک جدید به زنجیره بلاکچین داده می‌شود، گفته می‌شود. جایزه بلاک اغلب به صورت ارز دیجیتالی در شبکه بلاکچین قرار دارد و از طریق فرآیند استخراج (ماینینگ) به ماینرها اختصاص داده می‌شود.

در بیتکوین به عنوان مثال، جایزه بلاک در ابتدا ۵۰ بیتکوین بود. اما بر اساس طراحی بلاکچین بیتکوین، هر ۲۱۰,۰۰۰ بلاک (تقریباً هر ۴ سال) جایزه بلاک به نصف کاهش می‌یابد. این فرآیند کاهشی، به عنوان تقریبی “نصف‌کردن” (Halving) شناخته می‌شود. به این ترتیب، جایزه بلاک به تدریج کاهش می‌یابد تا زمانی که به مقدار ثابتی برسد و دیگر کاهش نکند.

جایزه بلاک به عنوان یک انگیزه مالی برای ماینرها عمل می‌کند. آن‌ها با استخراج بلاک‌ها و حل معمای رمزنگاری شده، نه تنها امنیت بلاکچین را تضمین می‌کنند بلکه در مقابل زمان و انرژی صرف شده، به عنوان پاداش، بیتکوین (یا ارز دیجیتال دیگر) دریافت می‌کنند. جایزه بلاک همچنین در فرآیند توزیع ارز دیجیتال نیز نقش مهمی دارد، زیرا جایزه به معنای ایجاد و ورود ارز جدید به بازار است.

تغییرات در جایزه بلاک و فراهم آوردن یک مکانیزم کاهشی به منظور کنترل تولید ارز دیجیتال در طول زمان، میزان تورم در شبکه بلاکچین را کنترل می‌کند و در حفظ ارزش و استحکام بازار ارزهای دیجیتال مؤثر است.

هاوینگ  بیت کوین Halving Bitcoin چیست ؟

Halving در بیتکوین به کاهش نصفی جایزه بلاک می‌گویند. این فرآیند هر 210,000 بلاک (تقریباً هر 4 سال) در شبکه بیتکوین رخ می‌دهد. در هر نصف‌کردن (halving)، مقدار جایزه بلاک بیتکوین به نصف کاهش می‌یابد.

ابتدا در سال 2009، جایزه بلاک بیتکوین 50 بیتکوین بود. پس از چندین نصف‌کردن، در سال 2020، جایزه بلاک به 6.25 بیتکوین کاهش یافت. این به این معنی است که هر بلاک جدیدی که توسط ماینرها حل می‌شود، 6.25 بیتکوین به آن‌ها اختصاص داده می‌شود.

هاوینگ در بیتکوین دارای تأثیرات مهمی است. اولاً، کاهش نصفی جایزه بلاک تأثیر قابل توجهی بر عرضه بیتکوین در بازار دارد. با کاهش جایزه بلاک، تولید جدید بیتکوین کاهش می‌یابد و در نتیجه، نرخ تورم بیتکوین کنترل می‌شود. این وضعیت ممکن است به نفع قیمت بیتکوین باشد.

ثانیاً، halving باعث تغییر در پاداش ماینرها می‌شود. با کاهش جایزه بلاک، درآمد ماینرها نصف می‌شود. اما با رشد قیمت بیتکوین و افزایش تقاضا، امیدواری است که ارزش بیتکوین تا حدی جبران شود و ماینرها در کل بازار بیتکوین همچنان بهره‌برداری مالی خوبی داشته باشند.

فرآیند هاوینگ در بیتکوین یکی از ویژگی‌های کلیدی و غیرقابل تغییر است و با هدف کنترل عرضه و تأمین طولانی‌مدت بیتکوین توسط الگوریتم‌های شبکه بیتکوین تعبیه شده است.

مفهوم گره یا نود Node در بازار ارزهای دیجیتال و انواع Node

در بازار ارزهای دیجیتال، مفهوم “نود” یا “گره” (Node) به یک کامپیوتر یا دستگاه متصل به شبکه بلاکچین اطلاق می‌شود که وظیفه اجرای نرم‌افزار شبکه را دارد. نودها نقش مهمی در عملکرد و امنیت شبکه دارند و به صورت توزیع شده در سراسر شبکه قرار می‌گیرند. هر نود می‌تواند اطلاعات بلاکچین را دریافت، تأیید تراکنش‌ها را انجام دهد و به تولید بلاک‌های جدید کمک کند.

نودها دارای دو نوع مهم هستند:

نودهای کامل Full Nodes

نودهای کامل تمامی اطلاعات بلاکچین را دریافت و ذخیره می‌کنند. آنها تراکنش‌ها را تأیید کرده و قوانین شبکه را بررسی می‌کنند. نودهای کامل به عنوان نودهای اصلی و اساسی شبکه عمل می‌کنند و دارای کپی کاملی از بلاکچین هستند.

نودهای سبک Lightweight Nodes

نودهای سبک تنها بخشی از اطلاعات بلاکچین را دریافت می‌کنند و معمولاً از نودهای کامل درخواست می‌کنند تا اطلاعات دقیق‌تر را برایشان ارسال کنند. این نوع نودها برای دستگاه‌های با منابع محدود و اتصال اینترنت ضعیف مفید هستند.

نودها در شبکه بلاکچین به صورت پیوسته با یکدیگر در ارتباط هستند و اطلاعات را به صورت توزیع شده در شبکه منتقل می‌کنند. این ویژگی توزیع شده شبکه و وجود بسیاری از نودها موجب افزایش امنیت و ایجاد یک ساختار غیرمتمرکز در شبکه می‌شود. هرچه تعداد نودها بیشتر باشد، امنیت و اعتماد به شبکه بیشتر خواهد بود.

عرضه اولیه در بازار ارزهای دیجیتال ؛ روش های عرضه اولیه ICO ، IDO ، IEO

روش‌های عرضه اولیه در بازار ارزهای دیجیتال، از جمله ICO (Initial Coin Offering)، IDO (Initial DEX Offering) و IEO (Initial Exchange Offering)، به شکل زیر توضیح داده می‌شوند:

روش عرضه اولیه ICO (Initial Coin Offering) چیست ؟

ICO به معنای عرضه اولیه سکه است و یک روش جمع‌آوری سرمایه برای پروژه‌های ارز دیجیتال است. در این روش، تیم پروژه با ارائه یک سکه یا توکن دیجیتال جدید به بازار، درآمدی جهت توسعه پروژه جمع‌آوری می‌کند. سرمایه‌گذاران در این فرایند توکن‌های پروژه را دریافت کرده و در امید سودآوری آینده آنها را خریداری می‌کنند. این فرایند معمولاً در مرحله اولیه و در مقیاس بزرگ انجام می‌شود و به عنوان راهی برای جذب سرمایه برای توسعه پروژه‌های نوظهور به کار می‌رود.

عرضه اولیه به روش IDO (Initial DEX Offering) چیست ؟

IDO به معنای عرضه اولیه در صرافی‌های غیرمتمرکز است. در این روش، عرضه اولیه توکن‌ها بر روی یک صرافی غیرمتمرکز انجام می‌شود. صرافی‌های غیرمتمرکز، پلتفرم‌هایی هستند که به کاربران امکان تبادل ارزهای دیجیتال را می‌دهند، ولی بدون واسطه مرکزی مانند صرافی‌های معمولی عمل می‌کنند. در این روش، تیم پروژه توکن‌های خود را در صرافی غیرمتمرکز عرضه کرده و سرمایه‌گذاران می‌توانند در آن صرافی توکن را خریداری کنند.

عرضه اولیه با روش IEO (Initial Exchange Offering) چیست؟

IEO به معنای عرضه اولیه در صرافی متمرکز است. در این روش، عرضه اولیه توکن‌ها به وسیله یک صرافی انجام می‌شود. صرافی‌ها با انجام IEO، توکن‌های پروژه‌ها را به صورت مستقیم به سرمایه‌گذاران عرضه می‌کنند. سرمایه‌گذاران برای شرکت در IEO باید حساب کاربری در صرافی مربوطه داشته باشند و توکن‌ها را از طریق آنجا خریداری کنند. IEO مزیتی دارد که پروژه‌ها به ارزش صرف شده برای توسعه پروژه دسترسی می‌یابند و صرافی نیز از فعالیت توکن عرضه شده برای جذب کاربران جدید به خدمات خود بهره‌مند می‌شود.

این سه روش عرضه اولیه در بازار ارزهای دیجیتال، هر کدام ویژگی‌ها و مزایای خود را دارند و بسته به نیاز و استراتژی تیم پروژه، انتخاب می‌شوند. همچنین، در تمام این روش‌ها، سرمایه‌گذاران باید از ریسک‌های مرتبط با سرمایه‌گذاری در بازار ارزهای دیجیتال آگاهی داشته باشند و به دقت پروژه‌هایی را که تمایل به سرمایه‌گذاری در آنها دارند، بررسی کنند.

اصطلاح فورک در ارزهای دیجیتال ؛ انواع روش های فورک کدام است ؟

فورک (Fork) یک مفهوم مهم در بازار ارزهای دیجیتال است که به تقسیم یک شبکه بلاکچین (Blockchain) موجود به دو نسخه مجزا اشاره دارد. در اینجا، به برخی از انواع فورک‌ها در بازار ارزهای دیجیتال اشاره می‌کنیم:

فورک هارد Hard Fork چیست ؟

فورک هارد یک نوع فورک است که منجر به تقسیم بلاکچین به دو نسخه مجزا می‌شود. در فورک هارد، تغییرات اساسی در قوانین و پروتکل شبکه ایجاد می‌شود که باعث ناسازگاری با نسخه قبلی می‌شود. در این حالت، دارندگان ارز دیجیتال قبل از فورک، توکن‌هایی در نسخه جدید و نسخه قدیمی ارز دریافت می‌کنند. نمونه‌هایی از فورک هارد شامل بیتکوین کش (Bitcoin Cash) و اتریوم کلاسیک (Ethereum Classic) هستند.

فورک نرم Soft Fork چیست ؟

فورک نرم نوع دیگری از فورک است که در آن تغییرات انجام شده در پروتکل شبکه سازگار با نسخه قبلی باقی می‌ماند. این نوع فورک معمولاً برای بهبود عملکرد، افزایش امنیت یا اضافه کردن ویژگی‌های جدید استفاده می‌شود. در فورک نرم، تمام کاربران به طور اجباری باید به نسخه جدید پروتکل بروزرسانی کنند تا بتوانند با شبکه همگام شوند. نمونه‌هایی از فورک نرم شامل بیتکوین (Bitcoin) و اتریوم (Ethereum) هستند.

منظور از فورک زنجیره جانبی Sidechain Fork چیست ؟

فورک زنجیره جانبی یا فورک L2 (Layer 2)، نوعی فورک است که در آن یک زنجیره جانبی مستقل و متصل به زنجیره اصلی بلاکچین ایجاد می‌شود. این فورک به توسعه و مقیاس‌پذیری شبکه کمک می‌کند و قابلیت انجام تراکنش‌های سریعتر و هزینه کمتر را فراهم می‌کند. نمونه‌هایی از فورک زنجیره جانبی شامل Lightning Network برای بیتکوین و Polygon (مجموعه از زنجیره های جانبی برای اتریوم) هستند.

مفهوم فورک به‌منظور انشعاب Fork for Dividends چیست ؟

این نوع فورک معمولاً در شبکه‌های بلاکچینی مبتنی بر حامل‌های دارایی استفاده می‌شود. در این حالت، فورک به‌منظور انشعاب برای تقسیم دارایی‌ها به دو نسخه مختلف انجام می‌شود. هدف این فورک معمولاً توزیع یک سکه جدید به صاحبان سکه اصلی یا ارائه ویژگی‌های جدید است. نمونه‌هایی از این نوع فورک شامل فورک بیتکوین گلد (Bitcoin Gold) و فورک بیتکوین دایموند (Bitcoin Diamond) هستند.

به طور کلی، فورک‌ها به عنوان رویدادهای مهم در بازار ارزهای دیجیتال تلقی می‌شوند که تأثیر زیادی بر شبکه‌های بلاکچین دارند و می‌توانند منجر به تغییرات قابل توجهی در بلاکچین، نوع ارزها و ارزش‌ها شوند. در هر صورت، قبل از مشارکت در هر نوع فورک، بهتر است با دقت و با توجه به ریسک‌ها و پیشنیازهای لازم، تصمیم‌گیری کنید.

اصطلاح هش Hash و HashRate در ارزهای دیجیتال

در بازار ارزهای دیجیتال، اصطلاح هش (Hash) و هش‌ریت (HashRate) به صورت گسترده استفاده می‌شود. در ادامه به توضیح این اصطلاحات می‌پردازیم:

مفهوم هش Hash چیست ؟

هش در بازار ارزهای دیجیتال به معنای تابع هش (Hash function) است که یک عملیات رمزنگاری است. این تابع، یک ورودی را به یک خروجی با طول ثابت تبدیل می‌کند. به طور ساده، هش یک مجموعه از داده‌ها را به یک رشته از حروف و ارقام با طول ثابت تبدیل می‌کند. این تابع رمزنگاری بسیار محکمی است و هر تغییر کوچک در ورودی باعث تغییر کامل در خروجی می‌شود. در بازار ارزهای دیجیتال، هش برای امضای دیجیتال، تأیید صحت تراکنش‌ها، حفظ امنیت شبکه و بسیاری از کاربردهای دیگر استفاده می‌شود.

اصطلاح هش‌ریت HashRate چیست ؟

هش‌ریت به معنای سرعت یا توان پردازش یک شبکه بلاکچین است. در واقع، هش‌ریت نشان دهنده تعداد عملیات هش (توابع هش)ی که توسط یک شبکه بلاکچین در واحد زمان (معمولاً ثانیه) انجام می‌شود است. هش‌ریت یکی از عوامل مهم در قدرت محاسباتی شبکه بلاکچین است. هش‌ریت بالا به معنای قدرت بیشتر شبکه و امنیت بهتر آن است. برای مثال، در شبکه بیتکوین، هش‌ریت نشان دهنده توان پردازش ماینرها (اشخاصی که به تولید بلاک‌ها مشغول هستند) است.

منظور از اصطلاح وایت پیپر و Road Map در ارزهای دیجیتال چیست ؟

وایت‌پیپر (White Paper) در بازار ارزهای دیجیتال به معنای سندی است که توسط توسعه‌دهندگان یا تیم پشتیبانی یک ارز دیجیتال منتشر می‌شود. این سند شامل جزئیات فنی، اهداف، راهبردها، معماری، مکانیزم‌های کارکرد و توصیف کامل ارز دیجیتال مورد نظر است.

وایت‌پیپر در اصل برای ارائه یک راهنمای جامع درباره ارز دیجیتال به جامعه علاقه‌مندان، سرمایه‌گذاران و توسعه‌دهندگان منتشر می‌شود. این سند به صورت دقیق و کامل به جزئیات فنی و عملکرد ارز دیجیتال می‌پردازد و هدف اصلی آن تبیین مشکلی که ارز دیجیتال قصد حل آن را دارد و نحوه حل آن را بیان می‌کند.

وایت‌پیپر در ارزهای دیجیتال به عنوان یک ابزار مهم برای جلب توجه و جذب سرمایه‌گذاران استفاده می‌شود. این سند به توسعه‌دهندگان و تیم‌های پشتیبانی ارز دیجیتال کمک می‌کند تا ارزش و قابلیت‌های منحصربه‌فرد آن را به صورت رسمی و مشخص به جامعه اعلام کنند. وایت‌پیپر به صورت عمومی در وبسایت رسمی ارز دیجیتال منتشر می‌شود و علاقه‌مندان می‌توانند آن را بخوانند و به بررسی جزئیات فنی و عملکرد ارز دیجیتال بپردازند.

مطالعه وایت‌پیپر مهم است برای درک بهتر از اصلیت و اهداف ارز دیجیتال، ارزیابی فنی آن و بررسی توانمندی‌ها و ریسک‌های مرتبط با آن. به علاوه، وایت‌پیپر معمولاً مبنایی برای انجام تحلیل و برآورد سرمایه‌گذاری در ارز دیجیتال به عنوان یک پروژه فنی و مالی فراهم می‌کند.

منظور از دوبار خرج کردن Double Spending در ارزهای دیجیتال چیست ؟

دوبار خرج کردن (Double spending) به مفهوم ارسال یک واحد ارز دیجیتال به دو مقصد مختلف برای انجام تراکنش های متمایز اشاره دارد. این مفهوم مرتبط با یکی از چالش‌های امنیتی در سیستم‌های ارزهای دیجیتال است.

در تراکنش‌های ارزهای دیجیتال، برای جلوگیری از دوبار خرج کردن، باید اطمینان حاصل شود که هر واحد ارز فقط برای یک تراکنش استفاده می‌شود و دوباره به صاحب اصلی برنمی‌گردد. اگر یک شخص توانایی ارسال یک واحد ارز به دو طرف مختلف را داشته باشد و همزمان این تراکنش‌ها را برای تأیید ارسال کند، این نقضی است که باعث ایجاد اعتماد ناقض می‌شود.

برای مقابله با دوبار خرج کردن، بلاکچین‌ها از روش‌هایی مانند الگوریتم Proof of Work (PoW) استفاده می‌کنند. در این الگوریتم، ماینرها با حل یک مسئله ریاضی پیچیده (معما) اثبات کار خود را انجام می‌دهند. این کار توسط پردازنده‌های قوی و مصرف انرژی بالا صورت می‌گیرد. با حل مسئله و اثبات کار، ماینرها اجازه دریافت جایزه بلاک را دریافت می‌کنند. این روش، امکان انجام دوبار خرج کردن را به شدت کاهش می‌دهد، زیرا برای انجام تغییرات در تاریخچه تراکنش‌ها و تکمیل عملیات دوباره، نیاز به کنترل بیش از ۵۱ درصد از قدرت محاسباتی شبکه است. این امر بسیار دشوار و بزرگراه نظامی است.

به علاوه، در بلاکچین‌هایی که از الگوریتم Proof of Stake (PoS) استفاده می‌کنند، بر اساس میزان وجود دارایی‌های مالی (ارزها) صاحبان ارزها حق تصمیم‌گیری در تأیید تراکنش‌ها را دارند. با توجه به اینکه تصمیم‌گیری بر اساس میزان وجود دارایی صورت می‌گیرد، احتمال دوبار خرج کردن کاهش می‌یابد.

به طور کلی، در تکنولوژی بلاکچین و ارزهای دیجیتال، مهم است که مکانیزم‌های مناسب برای جلوگیری از دوبار خرج کردن پیاده‌سازی شوند تا اعتماد و امنیت در تراکنش‌ها حفظ شود.

اصطلاح حمله 51 درصدی Attack %51

حمله 51 درصدی یا Attack 51% یک حمله مخرب است که در شبکه‌های بلاکچین با الگوریتم Proof of Work (PoW) امکان‌پذیر است. در این نوع حمله، یک شخص یا یک گروه از شخص‌ها توانایی کنترل بیش از 50 درصد از قدرت محاسباتی شبکه را به دست می‌آورند. این به آن‌ها امکان می‌دهد تا مراحل تأیید تراکنش‌ها و ایجاد بلاک‌های جدید را به دلخواه خود تغییر دهند.

وقتی یک فرد یا گروهی بیش از 50 درصد قدرت محاسباتی را در یک شبکه بلاکچین کنترل کنند، این به آن‌ها امکان می‌دهد تراکنش‌هایی را که قبلاً انجام شده و تأیید شده‌اند تغییر دهند، بلاک‌های جدیدی را بسازند یا بلاک‌های موجود را از حذف کنند و حتی شبکه را به حالتی از بین ببرند که اعتماد به آن به خطر بیفتد.

بزرگترین تهدید الگوریتم PoW

حمله 51 درصدی یکی از بزرگترین تهدیدات امنیتی در شبکه‌های بلاکچین است، زیرا شخص یا گروهی که بیش از 50 درصد قدرت محاسباتی را در اختیار دارند، می‌توانند کنترل کامل بر شبکه را به دست آورند و عملیات مختلفی را انجام دهند که باعث اختلال در عملکرد و اعتماد به شبکه می‌شود.

برای مقابله با حمله 51 درصدی، شبکه‌های بلاکچین از روش‌هایی مانند Proof of Stake (PoS) و Consensus Algorithm (الگوریتم موافقت) که توزیع عادلانه‌تری از قدرت محاسباتی و حق تصمیم‌گیری را فراهم می‌کنند، استفاده می‌کنند. این الگوریتم‌ها می‌توانند احتمال حمله 51 درصدی را به شدت کاهش دهند و امنیت شبکه را تضمین کنند.

صرافی های ارزدیجیتال و انواع آن

صرافی (Exchange) در بازار ارزهای دیجیتال یک پلتفرم یا وبسایت است که به کاربران امکان خرید و فروش ارزهای دیجیتال را می‌دهد. صرافی‌ها بستری برای تبدیل ارزهای دیجیتال به یکدیگر یا تبدیل آنها به ارزهای فیات مانند دلار یا یورو فراهم می‌کنند. این بسترها به کاربران امکان می‌دهند تراکنش‌های خرید و فروش ارزهای دیجیتال را با سایر کاربران یا با خود صرافی انجام دهند.

صرافی‌ها معمولاً به صورت متمرکز عمل می‌کنند، به این معنی که یک شرکت یا سازمان مشخص مالکیت و مدیریت آنها را بر عهده دارد. کاربران با ایجاد حساب کاربری در صرافی می‌توانند ارزهای دیجیتال خود را سپرده کنند و با استفاده از موجودی حساب خود تراکنش‌های خرید و فروش را انجام دهند. صرافی‌ها همچنین قابلیت ارائه نمودن خدمات مانند نگهداری امنیتی از ارزها، تأیید هویت کاربران، ارائه نمودن نمودارهای قیمتی و اخبار بازار را نیز دارا هستند.

در ادامه به معرفی انواع صرافی های ارز دیجیتال می پردازیم :

صرافی متمرکز Centralized Exchange

صرافی‌های متمرکز، صرافی‌هایی هستند که توسط یک شرکت یا سازمان مدیریت می‌شوند و تمامی تراکنش‌ها و سفارش‌ها درون داخل صرافی انجام می‌شود. این نوع صرافی‌ها معمولاً مقدار زیادی از حجم معاملات بازار را در خود جای می‌دهند و برخی از معروف‌ترین صرافی‌ها متمرکز شامل Coinbase، Binance و Bitstamp می‌شوند.

صرافی غیرمتمرکز Decentralized Exchange

صرافی‌های غیرمتمرکز، صرافی‌هایی هستند که بر پایه فناوری بلاکچین و قراردادهای هوشمند ساخته می‌شوند. در این نوع صرافی، تراکنش‌ها بین کاربران به صورت مستقیم و بدون نیاز به واسطه انجام می‌شود. کاربران می‌توانند ارزهای دیجیتال خود را به طور مستقیم در کیف پول‌هایشان نگهداری کرده و با استفاده از قراردادهای هوشمند تراکنش‌ها را انجام دهند. امنیت بیشتر و کنترل بیشتر بر دارایی‌ها مزیت‌های اصلی صرافی‌های غیرمتمرکز هستند. برخی از صرافی‌های غیرمتمرکز معروف شامل Uniswap، PancakeSwap و SushiSwap می‌شوند.

صرافی خرده‌فروشی Peer-to-Peer Exchange

این نوع صرافی به کاربران امکان می‌دهد مستقیماً با یکدیگر تماس داشته و تراکنش‌های خرید و فروش را انجام دهند. در این صورت، صرافی به عنوان واسطه عمل می‌کند و معاملات را بین دو طرف تسهیل می‌کند. این نوع صرافی بیشتر در بازارهای محلی و برخی پلتفرم‌های مخصوص به یک کشور مورد استفاده قرار می‌گیرد. امنیت و اعتماد بین طرفین معامله در این نوع صرافی بسیار حائز اهمیت است.

هر نوع صرافی دارای ویژگی‌ها و مزایا و معایب خود است. انتخاب یک صرافی براساس نیازها و الزامات شما، امنیت و سرعت اجرای تراکنش‌ها، حجم معاملات مورد نیاز و دیگر عوامل مهم می‌باشد.

مفهوم اسلیپیج Slippage چیست؟

مفهوم “اسلیپیج” یا “Slippage” در بازار ارزهای دیجیتال به تفاوتی اشاره دارد که ممکن است در زمان اجرای یک معامله بین قیمت مورد انتظار و قیمت واقعی تراکنش رخ دهد. به عبارت دیگر، اسلیپیج نشان دهنده اختلاف بین قیمت معامله در لحظه واقعیت و قیمتی است که شما می‌خواستید در آن معامله را انجام دهید.

اسلیپیج ممکن است در زمانی رخ دهد که حجم تقاضا و عرضه در بازار نسبت به حجم مورد نظر شما بسیار بزرگ یا بسیار کوچک باشد. در صورتی که در حجم بزرگی از تقاضا یا عرضه باشید، ممکن است باعث شوید قیمت معامله به شدت تغییر کند و به تفاوت قیمت معامله شما با قیمت مورد انتظار منجر شود.

اسلیپیج Slippage به چه عواملی وابسته است؟

عواملی مانند انحرافات قیمتی، نوسانات بازار، حجم معاملات و عدم موجودی لحظه‌ای می‌تواند عامل ایجاد اسلیپیج باشد. اسلیپیج معمولاً در بازارهایی که حجم معاملات زیادی دارند و در آن‌ها سرعت اجرای سفارشات بالاست، مشهودتر است.

برای کاهش میزان اسلیپیج در معاملات به چه مواردی باید توجه نمود ؟

برای کاهش اسلیپیج، معمولاً از روش‌هایی مانند استفاده از حداکثر و حداقل قیمت معامله روزانه، استفاده از انواع سفارشات محدود (مانند سفارش لیمیت) و انجام تحلیل دقیق تقاضا و عرضه استفاده می‌شود. همچنین، در بازارهای با اسلیپیج بالا، معمولاً به صورت مرتب تراکنشات انجام می‌شود تا اثر اسلیپیج روی سود و زیان کمتر شود.

اصطلاح احراز هویت مشتری KYC در بازار ارزهای دیجیتال

احراز هویت مشتری (KYC) مخفف عبارت “Know Your Customer” است که به فرایند شناسایی و تأیید هویت مشتریان در صرافی‌ها، بانک‌ها و سایر موسسات مالی ارزشمند اشاره دارد. هدف اصلی KYC این است که امنیت مالی و جلوگیری از فعالیت‌های غیرقانونی مانند پول‌شویی، تامین منابع تروریسم و سایر فعالیت‌های مجرمانه را تضمین کند.

در فرآیند KYC، مشتریان موظف هستند اطلاعات شخصی و هویتی خود را به صرافی یا موسسه مالی ارائه دهند. این اطلاعات شامل موارد زیر می‌تواند باشد:

اطلاعات شخصی در فرآیند احراز هویت

شامل نام و نام خانوادگی، تاریخ تولد، آدرس محل سکونت، کد ملی و شماره تماس مشتری است.

اطلاعات هویتی در KYC

شامل ارائه مدارک شناسایی رسمی مانند کارت شناسایی، پاسپورت یا گواهینامه رانندگی است. این مدارک برای اثبات هویت و تأیید اطلاعات شخصی استفاده می‌شوند.

اطلاعات مالی در احراز هویت کاربران

شامل ارائه جزئیات حساب بانکی، شماره کارت اعتباری یا سایر اطلاعات مربوط به منابع مالی مشتری است. این اطلاعات به منظور بررسی مبادلات مالی و ردیابی فعالیت‌های مشکوک استفاده می‌شوند.

جلوگیری از تخلفات مالی با KYC

فرایند KYC معمولاً به منظور احراز هویت مشتریان جدید و همچنین به‌روزرسانی اطلاعات مشتریان قبلی انجام می‌شود. صرافی‌ها و موسسات مالی معمولاً الزامات KYC را بر اساس قوانین مربوط به تأمین منابع مالی و مبارزه با پول‌شویی و تامین منابع تروریسم در نظر می‌گیرند. با اجرای KYC، صرافی‌ها می‌توانند فعالیت‌های مشکوک را شناسایی و متوقف کنند و همچنین اطمینان حاصل کنند که مشتریان آنها هویت قابل اعتمادی دارند.

احراز هویت مشتریان در صرافی‌ها می‌تواند به مشتریان اطمینان بدهد که تراکنش‌های آنها به طور قانونی و امن انجام می‌شود و همچنین باعث افزایش اعتماد عمومی به صرافی می‌شود. هرچند که KYC نیازمند ارائه اطلاعات شخصی است، اما موسسات مالی معمولاً تعهدات قانونی و سیاست‌های حفاظت از حریم خصوصی را برای حفظ امنیت و حریم خصوصی مشتریان خود در نظر می‌گیرند.

انواع روش های معاملاتی اسپات Spot ، فیوچرز و مارجین در صرافی های ارز دیجیتال

روش‌های معاملاتی مختلف در صرافی‌های ارز دیجیتال به شیوه‌های مختلفی انجام می‌شوند. سه روش مهم در این زمینه عبارتند از روش اسپات (Spot)، روش فیوچرز (Futures) و روش مارجین (Margin). به طور کلی، هر یک از این روش‌ها ویژگی‌ها و مزایای خاص خود را دارند.

روش معاملاتی اسپات Spot چیست؟

روش اسپات به معامله و خرید و فروش مستقیم ارزهای دیجیتال در قیمت فعلی یا لحظه‌ای ارز دیجیتال اشاره دارد. در این روش، تراکنش‌ها به صورت بلافاصله انجام می‌شوند و ارز دیجیتال به صورت لحظه ای منتقل می‌شود. روش اسپات به عنوان روش معامله‌ای پایه در صرافی‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.

روش فیوچرز Futures چیست ؟

روش فیوچرز، به معاملاتی اشاره دارد که بر اساس قراردادهای آینده (فیوچرز) صورت می‌پذیرند. در این روش، قیمت و تحویل ارز دیجیتال در زمان آینده تعیین می‌شود. قراردادهای فیوچرز در این روش، تعیین کننده توافقات مربوط به خرید و فروش ارز دیجیتال در آینده می‌باشند. این روش معمولاً برای کسانی که به دنبال معاملات با اهرم (لوریج) و انجام معاملات در جهت خرید Buy و فروش Sell هستند، مناسب است.

روش معاملاتی مارجین Margin چیست ؟

روش مارجین به معاملاتی اشاره دارد که به وسیله آن معامله‌گران می‌توانند با استفاده از سرمایه اضافی به نسبت سرمایه خود، معاملات را انجام دهند. در این روش، معامله‌گران می‌توانند به وسیله وام‌گیری از صرافی، سرمایه‌ی بیشتری را برای معامله به کار گیرند. با این روش، معامله‌گران می‌توانند سود بیشتری را کسب کنند، اما در عین حال با ریسک‌های بالایی نیز همراه است.

هر یک از این روش‌های معاملاتی در بازار ارزهای دیجیتال، مزایا و معایب خاص خود را دارند و استفاده از هرکدام بستگی به نیازها و استراتژی معامله‌گر دارد. در هر صورت، قبل از شروع معامله در صرافی‌ها، بهتر است با شرایط و قوانین هر روش آشنا شوید و مطمئن شوید که با ریسک‌های مربوطه آشنا هستید.

مطالب مرتبط : دوره آموزش تخصصی اعجوبه های معامله گری، به همراه استراتژی گام به گام ورود و خروج 

کیف پول ارزهای دیجیتال Wallet جیست ؟

کیف پول (Wallet) در بازار ارزهای دیجیتال به معنای محیطی است که به کاربران امکان می‌دهد ارزهای دیجیتال را ذخیره کنند، مدیریت کنند و تراکنش‌های خود را انجام دهند. این کیف پول‌ها در واقع کلیدهای خصوصی مربوط به ارزهای دیجیتال را به صورت رمزنگاری شده ذخیره می‌کنند و به کاربران امکان دسترسی به دارایی‌هایشان و انجام تراکنش‌های مختلف را می‌دهند.

انواع کیف پول‌ها در بازار ارزهای دیجیتال عبارتند از:

کیف پول نرم افزاری Software Wallet

این نوع کیف پول به صورت نرم افزاری بر روی دستگاه‌های کامپیوتر، تلفن همراه و تبلت نصب می‌شود. کاربران می‌توانند کلیدهای خصوصی خود را در این کیف پول‌ها ذخیره کنند و تراکنش‌های خود را مدیریت کنند. نمونه‌های معروفی از کیف پول نرم افزاری شامل Coinbase Wallet، MyEtherWallet و Electrum و Trust Wallet می‌شوند.

کیف پول تحت وب یا آنلاین Online Wallet

این نوع کیف پول بر روی سرورهای آنلاین قرار دارد و به کاربران امکان می‌دهد از طریق وب به دارایی‌های خود دسترسی پیدا کنند. با این حال، کیف پول‌های آنلاین به دلیل قرار گرفتن در یک محیط آنلاین، مستعد حملات سایبری هستند و ممکن است در مقابل دسترسی‌های غیرمجاز آسیب پذیر باشند. برخی از نمونه‌های کیف پول آنلاین شامل Blockchain Wallet، Coinbase و MyEtherWallet آنلاین است.

در ادامه به توضیح کیف پولهای سرد Cold Wallet پرداخته خواهد شد.

کیف پول سرد (Cold wallet) یک نوع کیف پول است که به طور غیرمتصل به اینترنت و بدون تماس با شبکه ارزهای دیجیتال نگهداری می‌شود. این نوع کیف پول امنیت بالاتری نسبت به کیف پول‌های آنلاین دارد زیرا تمامی کلیدهای خصوصی در دسترس آن آفلاین قرار دارند و از دسترسی هکرها و نفوذگران به شبکه جلوگیری می‌کنند.

کیف پول سرد معمولاً به صورت دستگاه‌های سخت‌افزاری (Hardware Wallets) یا کیف پول کاغذی (Paper Wallets) پیاده‌سازی می‌شود.

کیف پول سخت‌افزاری Hardware Wallet

این نوع کیف پول در قالب دستگاه سخت‌افزاری عرضه می‌شود که به صورت جداگانه از دستگاه‌های متصل به اینترنت استفاده می‌شود. کیف پول سخت‌افزاری برای افزایش امنیت معاملات و محافظت از کلیدهای خصوصی استفاده می‌شود. نمونه‌های مشهوری از کیف پول سخت‌افزاری شامل Ledger Nano S و Trezor می‌باشد.

کیف پول کاغذی Paper Wallet

در این نوع کیف پول، کلیدهای خصوصی بر روی قطعه‌ای از کاغذ چاپ می‌شوند و برای امنیت بیشتر، تراکنش‌ها به صورت آفلاین انجام می‌شود. کیف پول کاغذی به دلیل عدم ارتباط با اینترنت و قابل حمل بودن آن، به عنوان روشی امن برای ذخیره ارزهای دیجیتال مورد استفاده قرار می‌گیرد.

کیف پول‌های سرد به دلیل عدم اتصال به اینترنت و قابل حمل بودن، در برابر حملات سایبری مقاومت بیشتری دارند و برای نگهداری بلند مدت ارزهای دیجیتال مناسب هستند.

هر یک از این انواع کیف پول‌ها ویژگی‌ها و مزایای خاص خود را دارند. انتخاب کیف پول مناسب بر اساس نیازها و الزامات شما می‌تواند اهمیت بالایی داشته باشد. (مطالعه بیشتر درباره انواع کیف پول های ارزهای دیجیتال+)

مفاهیم آدرس کیف پول، کلید عمومی Public Key و کلید خصوصی Private Key

در بازار ارزهای دیجیتال، آدرس کیف پول (Address)، کلید عمومی (Public Key) و کلید خصوصی (Private Key) مفاهیمی مهم هستند که در رابطه با امنیت و انجام تراکنش‌های ارزهای دیجیتال از آنها استفاده می‌شود.

آدرس کیف پول Address

آدرس کیف پول یک رشته متشکل از حروف و اعداد است که به صورت یکتا به هر کیف پول در بازار ارزهای دیجیتال اختصاص می‌یابد. آدرس کیف پول برای دریافت ارزها استفاده می‌شود و معمولاً توسط کاربران با دیگران به اشتراک گذاشته می‌شود تا بتوانند ارزها را دریافت کنند. معمولاً یک آدرس کیف پول به صورت یک رشته حروف و اعداد بلند و بی‌ارتباط به نظر می‌رسد، مانند “1A1zP1eP5QGefi2DMPTfTL5SLmv7DivfNa”.

کلید عمومی کیف پول رمزارزها Public Key

کلید عمومی یک رشته رمزنگاری شده است که به طور همزمان با آدرس کیف پول وجود دارد. کلید عمومی به صورت غیرقابل تغییر و عمومی قابل دسترسی است و به عنوان یک “آدرس” عمومی برای دریافت ارزها استفاده می‌شود. هر کیف پول یک کلید عمومی منحصر به فرد دارد و کلید عمومی به عنوان یکی از عناصر مهم در رمزنگاری تراکنش‌ها و تأیید هویت استفاده می‌شود.

کلید خصوصی کیف پول ارزهای دیجیتال Private Key

کلید خصوصی یک رشته رمزنگاری شده است که به طور مخفی و محرمانه باید نگهداری شود. کلید خصوصی تنها به صاحب کیف پول تعلق دارد و برای امضای تراکنش‌ها و دسترسی به دارایی‌های موجود در کیف پول استفاده می‌شود. کلید خصوصی در واقع معادل “رمز عبور” کیف پول است و از دست دادن یا فاش کردن آن می‌تواند منجر به عدم دسترسی به دارایی‌های کیف پول شود.

کلید عمومی و کلید خصوصی به طور مرتبط با یکدیگر هستند و توسط الگوریتم‌های رمزنگاری ارتباطی ایجاد می‌کنند. هنگامی که یک تراکنش ارسال می‌شود، با استفاده از کلید عمومی مبلغ تراکنش رمزنگاری شده و توسط کلید خصوصی فقط صاحب آن کیف پول می‌تواند تراکنش را باز کرده و تأیید کند. این فرآیند تضمین می‌کند که تراکنش‌ها توسط صاحبان حقیقی کیف پول انجام می‌شوند و جلوی تقلب و سوءاستفاده را می‌گیرد.

مفاهیم کارمزد تراکنش Transaction Fees و تایید تراکنش ارزهای دیجیتال Confirmation

در بازار ارزهای دیجیتال، کارمزد تراکنش جابه جایی ارزهای دیجیتال و تایید تراکنش مفاهیمی مهمی هستند که در رابطه با نقل و انتقالات رمزارزها و انجام تراکنش‌های ارزهای دیجیتال از آنها استفاده می‌شود.

تایید تراکنش Confirmation در رمزارزها

در بازار ارزهای دیجیتال، تأیید (Confirmation) به معنای تأیید صحت یک تراکنش در شبکه ارز دیجیتال مربوطه است. وقتی یک تراکنش در شبکه ارسال می‌شود، ابتدا به عنوان یک تراکنش در حالت تأیید نشده شناخته می‌شود. اما با گذشت زمان و تأیید توسط شبکه، تراکنش به صورت تأیید شده شناخته می‌شود.

چه کسی تراکنش های ارزهای دیجیتال را تایید می کند؟

تأیید تراکنش‌ها در شبکه ارزهای دیجیتال به وسیله ماینرها انجام می‌شود. ماینرها وظیفه اجرای الگوریتم‌های رمزنگاری و تأیید صحت تراکنش‌ها را دارند. زمانی که یک تراکنش به صورت بلاک در شبکه ارسال می‌شود، ماینرها برای حل یک مسئله رمزنگاری به کار می‌گیرند تا بلاک را ایجاد کنند و تراکنش را تأیید کنند. با تأیید تراکنش توسط ماینرها و ادغام آن در بلاک، تعداد تأییدها برای تراکنش افزایش می‌یابد.

تایید تراکنش های ارزهای دیجیتال به چه معناست؟

تأییدها نشان می‌دهد که تراکنش به طور قطعی و بدون تغییرات در بلاکچین ثبت شده است و دارای اعتبار است. تعداد تأییدها می‌تواند متغیر باشد و بسته به نوع ارز دیجیتال و قوانین شبکه متفاوت است. عموماً برای تأیید یک تراکنش، لازم است تراکنش حداقل چند بلاک توسط شبکه تأیید شود.

تأیید تراکنش ها اهمیت زیادی در امنیت و قابل اعتماد بودن تراکنش‌ها در بازار ارزهای دیجیتال دارند. تأییدها به کاربران اعتماد می‌بخشد که تراکنش‌هایشان به طور قطعی و بدون تغییر در شبکه ثبت می‌شوند و از جهت قابلیت برگشت‌پذیری و تغییرات ناخواسته محافظت می‌شوند.

کارمزد تراکنش های ارزهای دیجیتال Transaction Fees

کارمزد تراکنش (Transaction Fees) در بازار ارزهای دیجیتال به مبلغی اشاره دارد که کاربران برای انجام تراکنش‌ها در شبکه پرداخت می‌کنند. این کارمزدها جایگزین هزینه‌هایی هستند که به ماینرها و نودهای شبکه پرداخت می‌شود و آنها را ترغیب می‌کند تراکنش‌ها را تأیید کنند و به شبکه ارزهای دیجیتال خدمات ارائه دهند.

کارمزد تراکنش های ارز دیجیتال چقدر است؟

کارمزد تراکنش به صورت کرایه‌ای در نظر گرفته می‌شود و به تعداد و حجم تراکنش، نوع ارز دیجیتال، پیچیدگی شبکه و ظرفیت موجود در بلاکچین وابسته است. کارمزدها معمولاً در واحدی از ارز دیجیتالی که در شبکه استفاده می‌شود (مانند بیت‌کوین، اتریوم و غیره) اندازه‌گیری می‌شوند. به‌عنوان مثال، کارمزد تراکنش ممکن است به‌صورت میلی‌بیت‌کوین یا گس Gas اتریوم محاسبه شود.

در شبکه‌های ارزهای دیجیتال، کارمزد تراکنش معمولاً برای دو هدف اصلی استفاده می‌شود:

تشویق ماینرها

کارمزدها به عنوان پاداش برای ماینرها عمل می‌کنند و آنها را ترغیب می‌کنند تراکنش‌ها را تأیید و بلاک‌ها را ایجاد کنند. با افزایش کارمزدها، ماینرها تمایل بیشتری برای انجام تراکنش‌ها دارند و بلاک‌ها را به سرعت ایجاد می‌کنند.

جلوگیری از حملات متقلبانه

کارمزدها نیز جلوگیری از حملاتی مانند حمله دوبار خرج کردن (Double Spending) و حملات متقلبانه دیگر را تسهیل می‌کنند. با پرداخت کارمزد، کاربران تراکنش‌های خود را به‌طور جدی‌تر در شبکه تأیید می‌کنند و احتمال انجام حملات تقلبی کاهش می‌یابد.

همچنین، ارزهای دیجیتال برخی از تراکنش‌ها را با کارمزد صفر نیز پشتیبانی می‌کنند. این نوع تراکنش‌ها به عنوان تراکنش‌های بخش‌دار (Non-Fee Transaction) شناخته می‌شوند و معمولاً برای انتقال داخلی درون یک صرافی یا تراکنش‌های خاص دیگر استفاده می‌شوند.

مفاهیم استخر ماینینگ Mining Pool و ماینینگ چند استخری Multipool Mining

استخر ماینینگ (Mining Pool) به مجموعه‌ای از ماینرها یا افرادی اطلاق می‌شود که منابع و قدرت محاسباتی خود را ترکیب کرده و به صورت مشترک برای استخراج بلاک‌های ارز دیجیتال کار می‌کنند. هدف اصلی استخر ماینینگ افزایش احتمال برنده شدن در استخراج بلاک و تقسیم بهتر جایزه استخراج بین اعضای استخر ماینینگ است.

چرا از استخر ماینینگ استفاده می شود؟

معمولاً در فرآیند استخراج بلاک‌ها، زمان و توان محاسباتی زیادی صرف می‌شود. با استفاده از استخر ماینینگ، ماینرها قدرت محاسباتی خود را ترکیب می‌کنند و به صورت مشترک بر روی حل مسئله محاسباتی که برای استخراج بلاک مورد نیاز است، کار می‌کنند. به این ترتیب، احتمال برنده شدن در استخراج بلاک افزایش می‌یابد و پاداش استخراج نیز بین اعضای استخر ماینینگ تقسیم می‌شود.

منظور از ماینینگ چند استخری MultiPool Mining چیست؟

استخر ماینینگ چند استخری (Multipool Mining) به مفهومی اطلاق می‌شود که در آن ماینرها به صورت همزمان بر روی استخراج بلاک‌های مختلف کار می‌کنند. در این حالت، ماینرها قادرند بر روی مختلف ارزهای دیجیتال که قابل استخراج هستند کار کنند و برنده شدن در استخراج بلاک‌های مختلف را تجربه کنند. به این ترتیب، از نظر سودآوری، ماینرها می‌توانند از تنوع استخراج و بهره‌برداری از ارزهای مختلف بهره‌برداری کنند و بهترین عملکرد را در زمینه استخراج بلاک داشته باشند.

مزایای استخرهای ماینینگ چیست؟

مزیت استخر ماینینگ و ماینینگ چند استخری این است که ماینرها با ترکیب قدرت محاسباتی خود می‌توانند شانس برنده شدن خود را افزایش داده و درآمد بیشتری کسب کنند. همچنین، برای شروع به کار در استخر ماینینگ، ماینرها به دانش و تجربه کمتری نسبت به استخراج فردی نیاز دارند، زیرا تنظیمات و پیکربندی‌های لازم برای استخراج بلاک‌ها توسط استخر ماینینگ تهیه می‌شود.

ایردراپ ارزهای دیجیتال AirDrop و انواع روش های ایردراپ

ایردراپ (AirDrop) یک روش توزیع رایگان ارزهای دیجیتال به کاربران است. در این روش، یک پروژه یا شرکت ارز دیجیتال در ابتدای فعالیت خود، مقداری ارز دیجیتال را به طور رایگان به کاربران توزیع می‌کند. این توزیع ممکن است به صورت خودکار و بدون نیاز به اقدام فردی کاربران صورت گیرد یا نیاز به اقدامات خاصی از سوی کاربران داشته باشد.

انواع ایردراپ در بازار ارزهای دیجیتال عبارتند از:

ایردراپ به روش بازاریابی Marketing AirDrop

در این نوع ایردراپ، هدف اصلی تبلیغات و معرفی پروژه است. شرکت یا پروژه ارز دیجیتال می‌تواند مقداری ارز را به کاربران توزیع کند تا آن‌ها با استفاده از آن درباره پروژه بیشتر بدانند و در صورت تمایل، به آن سرمایه‌گذاری کنند.

ایردراپ مالی Financial AirDrop

در این نوع ایردراپ، هدف اصلی تشویق کاربران به استفاده از ارز دیجیتال مربوطه است. کاربران با دریافت مقداری از ارز، قادر خواهند بود آن را در تراکنش‌های خود استفاده کنند و با این تشویق، از رشد استفاده از ارز دیجیتال حمایت می‌کنند.

ایردراپ کمک‌های خیریه Charity AirDrop

در این نوع ایردراپ، مقداری از ارز دیجیتال به کاربران توزیع می‌شود و هدف آن حمایت از اهداف خیریه و انسانی است. این ایردراپ‌ها ممکن است برای جمع‌آوری کمک‌های مالی برای یک علت خاص یا حمایت از یک سازمان خیریه خاص باشند.

ایردراپ بازاریابی اجتماعی Social Media AirDrop

در این نوع ایردراپ، کاربران با انجام فعالیت‌هایی مانند پیگیری صفحات اجتماعی پروژه، اشتراک‌گذاری پست‌ها، معرفی دوستان و غیره، برای خود مقداری از ارز دیجیتال به دست می‌آورند. هدف این نوع ایردراپ، افزایش رشد و شبکه‌سازی پروژه در رسانه‌های اجتماعی است.

در هر صورت، ایردراپ‌ها به عنوان یک راه برای جذب کاربران جدید و معرفی پروژه‌ها در بازار ارزهای دیجیتال استفاده می‌شوند.

اصطلاح پروموت Promote در بازار ارزهای دیجیتال

در بازار ارزهای دیجیتال، مفهوم “پروموت” (Promote) به معنای ترویج، تبلیغ و ارتقای یک پروژه یا ارز دیجیتال خاص است. وقتی درباره پروموت صحبت می‌کنیم، به انجام فعالیت‌هایی اشاره داریم که هدف آن توسعه و افزایش شناخت عمومی درباره پروژه یا ارز مورد نظر است.

فعالیت‌های پروموت در بازار ارزهای دیجیتال می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

تبلیغات پروژه های رمزارزی

این شامل انتشار محتواهای تبلیغاتی در رسانه‌های مختلف مانند وبسایت‌ها، شبکه‌های اجتماعی، تالارهای گفتگو و کانال‌های اطلاع‌رسانی است. تبلیغات می‌تواند به صورت تصویری، متنی، ویدئویی و یا ترکیبی باشد.

مطبوعات و رویدادها مربوط به پروژه ها

سازماندهی رویدادها، همایش‌ها، نشست‌ها و کنفرانس‌ها که به تبلیغات و معرفی پروژه یا ارز مربوطه می‌پردازند. این رویدادها ممکن است در مورد فناوری، کاربردها، قابلیت‌ها و مزیت‌های ارز دیجیتال بحث و بررسی کنند.

برگزاری مسابقات و جوایز

برگزاری مسابقات، رقابت‌ها و جوایز به منظور جذب توجه و علاقه‌مندی کاربران نسبت به پروژه یا ارز دیجیتال است. این فعالیت‌ها می‌تواند به شکل قرعه‌کشی، مسابقه تجارت، جوایز مالی و یا ارائه تخفیف‌ها و پاداش‌های ویژه باشد.

همکاری با افراد و برندها

برقراری همکاری با افراد و برندها معروف در صنعت ارزهای دیجیتال به منظور تبلیغ و معرفی پروژه یا ارز. این همکاری‌ها می‌تواند شامل همکاری با سلبریتی‌ها، بلاگرها، ویدئوگرافرها و سایر فعالان و تأثیرگذاران در این حوزه باشد.

مهمترین هدف پروموت در بازار ارزهای دیجیتال، جذب سرمایه‌گذاران جدید و افزایش شناخت عمومی درباره پروژه یا ارز مورد نظر است. با انجام فعالیت‌های پروموت، امکان ایجاد توجه و علاقه در بین افراد و ارائه اطلاعات کافی درباره ویژگی‌ها، کاربردها و مزایای یک پروژه یا ارز را فراهم می‌کنیم.

کامیونیتی Community در ارزهای دیجیتال به چه معناست؟

در بازار ارزهای دیجیتال، مفهوم کامیونیتی یا Community به گروهی از افراد و علاقمندان به یک ارز دیجیتال اشاره دارد که به طور فعال در توسعه، رشد و پذیرش آن ارز شرکت می‌کنند. کامیونیتی در اینجا به شکل یک جامعه آنلاین یا حتی آفلاین شکل می‌گیرد و می‌تواند از افرادی با تمام سطوح تجربه و آگاهی درباره ارزها تشکیل شده باشد.

اعضای کامیونیتی یک ارز دیجیتال چه کسانی هستند؟

افراد عضو کامیونیتی در ارزهای دیجیتال عموماً افرادی هستند که به دنبال اطلاعات، بحث و تبادل نظر درباره ارزها هستند و به منظور حمایت از پروژه، توسعه آن، به روزرسانی‌ها و اخبار مربوطه فعالیت می‌کنند. آن‌ها می‌توانند در تحلیل‌های بازار، برگزاری رویدادها، ایجاد مطالب آموزشی و حتی ترویج ارزها نقش داشته باشند.

کامیونیتی‌ها در بازار ارزهای دیجیتال معمولاً از طریق انجمن‌های آنلاین، تالارهای گفتگو، گروه‌های تلگرام، کانال‌های اطلاع‌رسانی، شبکه‌های اجتماعی و وبسایت‌های اختصاصی شکل می‌گیرند. این کامیونیتی‌ها مکانی برای تبادل اطلاعات، مشارکت در پروژه‌ها، پرسش و پاسخ و ایجاد تعامل بین اعضا فراهم می‌کنند.

مزایای وجود کامیونیتی در بازار ارزهای دیجیتال

مزیت‌های کامیونیتی در بازار ارزهای دیجیتال شامل ایجاد اعتماد، حمایت در مواجهه با چالش‌ها، افزایش شناخت عمومی و آگاهی درباره پروژه، ترویج ارزها و ایجاد فعالیت‌های اقتصادی برای اعضا است. افراد عضو در کامیونیتی‌ها می‌توانند در تصمیم‌گیری‌های مرتبط با توسعه و بهبود پروژه نقش داشته و به رشد و موفقیت آن کمک کنند.

در نهایت، کامیونیتی‌ها در بازار ارزهای دیجیتال نقش حیاتی در شکل‌گیری، رشد و پایداری پروژه‌ها دارند و برای تعاملات و تبادل اطلاعات بین اعضا بسیار ارزشمند هستند.

مفاهیم Circulating Supply ، Max Supply و Total Supply در تابلوهای ارز دیجیتال

مفاهیم و اصطلاحات Circulating Supply، Max Supply و Total Supply در بازار ارزهای دیجیتال مرتبط با عرضه و توزیع ارزها می‌باشند:

Circulating Supply عرضه در گردش

این مفهوم به تعداد واحدهای ارزی اشاره دارد که در حال حاضر در بازار قابل تداول هستند و در دسترس مشتریان قرار دارند. به عبارت دیگر Circulating Supply نشان دهنده مقدار واقعی ارزی است که در گردش قرار دارد و در صرفه‌جویی ارزش استفاده می‌شود.

Max Supply حداکثر عرضه

این اصطلاح نشان دهنده حداکثر تعداد واحدهای ارزی است که می‌توان در شبکه بلاکچین ساخت. در واقع، این مقدار بیانگر سقف تعداد ارزی است که تولید خواهد شد و توسط الگوریتم مشخص شده است. Max Supply می‌تواند برای ارزهایی با عرضه ثابت استفاده شود، یعنی تعداد کل واحدهای ارز تغییر نخواهد کرد، یا برای ارزهایی که عرضه قابل تغییر دارند.

Total Supply عرضه کلی

Total Supply نشان دهنده کل تعداد واحدهای ارزی است که تاکنون در شبکه بلاکچین تولید شده است. این شامل همه واحدهایی است که در گردش قرار دارند (Circulating Supply) و همه واحدهایی که هنوز به بازار عرضه نشده‌اند.

این مفاهیم برای تعیین محدودیت‌های عرضه ارز دیجیتال ، تحلیل بازار، ارزیابی ریسک و تأثیر بر قیمت و ارزش ارزهای دیجیتال بسیار مهم هستند. در ارزهایی که عرضه محدود دارند، افزایش تقاضا در مقابل تأمین محدود می‌تواند به رشد قیمت و ارزش ارزها منجر شود.

مفاهیم Market Cap و Fully Diluted Market Cap در بازار ارزهای دیجیتال

مفاهیم Market Cap و Fully Diluted Market Cap در بازار ارزهای دیجیتال به شکل زیر تعریف می‌شوند:

Market Cap ارزش بازار

Market Cap یا ارزش بازاری نشان دهنده ارزش کلی یک ارز دیجیتال است. برای محاسبه Market Cap، معمولاً تعداد کل واحدهای ارز در گردش (Circulating Supply) در بازار ضربدر قیمت فعلی ارز قرار می‌گیرد. این معیار نمایانگر اندازه و اهمیت بازار یک ارز دیجیتال است و به عنوان یکی از مؤلفه‌های ارزش ارز در نظر گرفته می‌شود.

Fully Diluted Market Cap ارزش کامل بازاری

Fully Diluted Market Cap یا ارزش بازاری کل، نشان دهنده ارزش کلی یک ارز دیجیتال در صورتی است که تمام توکن‌ها یا سکه‌های ارز در دسترس باشند و به بازار عرضه شوند. برای محاسبه Fully Diluted Market Cap، تعداد کل واحدهای ارز (Total Supply) در دسترس در نظر گرفته می‌شود. این معیار به صورت فرضی محاسبه می‌شود و در صورت عرضه تمام واحدهای ارز، ارزش کلی آن را نشان می‌دهد.

تفاوت اصلی بین Market Cap و Fully Diluted Market Cap در نحوه در نظر گرفتن عرضه ارزها است. در Market Cap، تأمین در گردش (Circulating Supply) در نظر گرفته می‌شود که واقعیت بازار را نمایان می‌کند، در حالی که در Fully Diluted Market Cap، عرضه کلی (Total Supply) در نظر گرفته می‌شود که شامل تمام ارزهای ممکن است. بنابراین، Fully Diluted Market Cap به عنوان یک محدوده بالاتر برای ارزش ارز در نظر گرفته می‌شود که در صورت عرضه کامل تمام واحدها به بازار، قابل دستیابی خواهد بود.

مفهوم توکن سوزی Token Burning در بازار رمز ارزها

توکن سوزی (Token Burning) یک مفهوم مهم در بازار ارزهای دیجیتال است که به معنای حذف یا از بین بردن توکن‌ها است. در این روند، توکن‌هایی که در یک بلاکچین وجود دارند، به طور غیرقابل برگشتی از عرضه جاری حذف می‌شوند و به همین دلیل تأمین عرضه کلی آن توکن کاهش می‌یابد(کاهش عرضه).

تفاوت توکن سوزی دائم و موقت

عمل توکن سوزی می‌تواند به صورت دائمی یا موقت انجام شود. در حالت دائمی، توکن‌هایی که مورد سوزاندن قرار می‌گیرند، به طور کامل از عرضه کلی توکن‌ها حذف می‌شوند و در نتیجه، موجب کاهش تعداد توکن‌های موجود در بازار می‌شود. این اقدام معمولاً به منظور کاهش عرضه توکن و ایجاد تقاضا و ارزش بیشتر برای توکن‌ها صورت می‌گیرد.

از سوی دیگر، توکن سوزی ممکن است به صورت موقت و برای هدف خاصی مانند کاهش تورم، پاداش به دارندگان توکن‌ها یا تعادل عرضه و تقاضا انجام شود. در این حالت، توکن‌هایی که سوزانده می‌شوند، معمولاً به صورت موقت از عرضه خارج می‌شوند و می‌توانند در آینده مجدداً تولید شوند.

توکن سوزی می‌تواند به صورت دستی توسط توسعه دهندگان بلاکچین انجام شود، به عنوان پاداشی برای ماینرها در فرآیند استخراج بلاک استفاده شود یا به صورت خودکار و بر اساس قوانین مشخص شده در قرارداد هوشمند اجرا شود.

هدف از توکن سوزی چیست ؟

هدف اصلی توکن سوزی بهبود معیارهای اقتصادی و ارزش توکن است. با کاهش تعداد توکن‌های موجود در عرضه و ایجاد تقاضا بیشتر، ارزش توکن‌ها ممکن است افزایش یابد. همچنین، توکن سوزی می‌تواند به عنوان یک راهکار برای مدیریت تورم و حفظ پایداری ارزش بازار در بازارهای ارزهای دیجیتال مورد استفاده قرار گیرد.

مفهوم استیک Staking در بازار ارزهای دیجیتال

استیکینگ (Staking) یک فعالیت در بازار ارزهای دیجیتال است که در آن مالکان ارزهای دیجیتال خود را قرار می‌دهند و در عوض، پاداشی را دریافت می‌کنند. این فرآیند به طور معمول با استفاده از Proof of Stake (PoS) صورت می‌گیرد که یکی از روش‌های تأیید تراکنش در بلاکچین است.

هنگامی که کاربران ارزهای دیجیتال خود را به عنوان استیک برای شبکه قرار می‌دهند، آن‌ها به عنوان یک نود فعال در شبکه عمل می‌کنند و تراکنش‌ها را تأیید می‌کنند. با تأیید تراکنش‌ها و مشارکت فعال در شبکه، کاربران پاداشی به نام استیکینگ ریوارد (Staking Reward) دریافت می‌کنند. این پاداش معمولاً به صورت ارز دیجیتالی است که در شبکه به کاربران توزیع می‌شود.

هدف و مزایای استیکینگ چیست ؟

استیکینگ یک روش برای تحریک مشارکت فعال کاربران در شبکه است و اهداف متعددی را دنبال می‌کند. این اهداف شامل موارد زیر می‌شوند:

برقراری امنیت شبکه

با استیک کردن ارزها و تأیید تراکنش‌ها، استحکام و امنیت شبکه افزایش می‌یابد.

پایداری شبکه

با استیکینگ، مالکان ارزهای دیجیتال تمایل دارند ارزهای خود را به مدت طولانی در شبکه نگه دارند و از فروش آن‌ها خودداری کنند، که می‌تواند به پایداری ارز و کاهش نوسانات قیمت کمک کند.

جذب سرمایه‌گذاران توسط استیکینگ

استیکینگ یک راه برای جذب سرمایه‌گذاران است، زیرا با ارائه پاداش به استیک‌ها، مالکان ارز تشویق می‌شوند ارزهای خود را در شبکه نگه دارند و در عین حال درآمدزایی کنند.

مشارکت بیشتر جامعه

استیکینگ به مالکان ارزهای دیجیتال امکان مشارکت فعال در شبکه و تصمیم‌گیری در مورد تغییرات و بهبودهای شبکه را می‌دهد.

استیکینگ در بازار ارزهای دیجیتال به عنوان یک فرصت سودآور برای مالکان ارزها و همچنین یک روش برای تقویت امنیت و پایداری شبکه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

حوزه دیفای Defi در بازار رمزارزها

DeFi به معنای “مالی غیرمتمرکز” (Decentralized Finance) است و به نوعی سیستم مالی بر پایه بلاکچین ارزهای دیجیتال اطلاق می‌شود. ایده اصلی پشت DeFi این است که امکانات و خدمات مالی را بدون نیاز به واسطه‌گران متمرکز و بانک‌ها فراهم کند و به افراد امکان دهد به صورت مستقیم و بدون واسطه به منابع مالی دسترسی داشته باشند.

در محیط DeFi، قراردادهای هوشمند (Smart Contracts) بر روی بلاکچین استفاده می‌شوند تا معاملات مالی و قراردادهای مالی را اجرا کنند. این قراردادها بدون نیاز به توسط طرف سومی متمرکز تأیید و اجرا می‌شوند، بنابراین اطمینان بیشتری به کاربران در مورد صحت و قابل اعتماد بودن معاملات وجود دارد.

مزایای سیسام مالی دیفای Defi

مزایای DeFi شامل موارد زیر می‌شود:

1- دسترسی بیشتر: افرادی که در سیستم های مالی سنتی دسترسی محدودی دارند، می‌توانند از طریق DeFi به خدمات مالی دسترسی داشته باشند.

2- شفافیت بیشتر:  تمام معاملات و عملیات مالی در شبکه DeFi در دسترس عموم قرار دارند و می‌توانند به صورت عمومی بررسی شوند.

3- امنیت بالا:  با استفاده از قراردادهای هوشمند و تکنولوژی بلاکچین، امنیت معاملات و دارایی‌ها در DeFi بهبود یافته است.

4- انتقال سریع:  تراکنش‌ها در DeFi به صورت آنی و بدون نیاز به واسطه انجام می‌شوند.

امکان برنامه‌ریزی خودکار

در محیط DeFi، می‌توان قراردادهای هوشمند را برنامه‌ریزی کرده و عملیات مالی را به صورت خودکار انجام داد.

مثال‌هایی از خدمات DeFi شامل اعطای وام، استقراض وام، انجام معاملات با مشتقات مالی، پرداخت وجه با استفاده از شبکه‌های پرداخت دیجیتال، استفاده از صندوق‌های سرمایه گذاری دیجیتال، و تبادل دارایی‌ها در حوزه مالی می‌باشد.

اصطلاح سرمایه قفل شده Total Value Locked یا TVL به چه چیزی اشاره دارد؟

مفهوم سرمایه قفل شده یا TVL (Total Value Locked) در بازار ارزهای دیجیتال به مجموعه کلیه ارزها و دارایی‌های قفل شده در یک پروتکل مالی دیجیتال اشاره دارد. سرمایه قفل شده نشان‌دهنده میزان دارایی‌هایی است که توسط کاربران در قراردادهای هوشمند یا پروتکل‌های مختلف در یک شبکه بلاکچین قفل شده‌اند و برای استفاده در فعالیت‌های مختلف مانند دسترسی به خدمات مالی، تبادل یا فراهم کردن نقدینگی در دسترس هستند.

Tvl معیاری برای آینده پروژه های رمزارزی

سرمایه قفل شده یک معیار مهم در ارزیابی موفقیت و رونق یک پروتکل مالی دیجیتال است. بیشتر پروتکل‌های دیجیتال دارای محیط‌های مالی متنوعی هستند که کاربران می‌توانند دارایی‌های خود را قفل کنند و در عوض درآمد یا فوایدی دریافت کنند. مثلاً در پروتکل‌های تأمین سرمایه، کاربران می‌توانند ارزهای خود را در قراردادهای هوشمند پارک کرده و به عنوان سرمایه گذار برای پروژه‌ها عمل کنند. در عوض، آن‌ها سود یا بازدهی برای مشارکت خود در پروژه دریافت می‌کنند.

میزان سرمایه قفل شده TVL نشان دهنده چیست ؟

مقدار سرمایه قفل شده نمایانگر اعتماد و علاقه کاربران به یک پروتکل است و نشان می‌دهد که چقدر دارایی‌های مختلف در آن پروتکل محبوس شده‌اند. همچنین، افزایش سرمایه قفل شده معمولاً نشانگر رشد و پذیرش بیشتر پروتکل است، زیرا بیشتر کاربران اعتماد خود را به پروتکل نشان می‌دهند و از آن استفاده می‌کنند.

سرمایه قفل شده به‌طور معمول در صرافی‌ها یا سایت‌های مختص اطلاعات بلاکچین نمایش داده می‌شود. این اطلاعات ممکن است شامل مجموع سرمایه قفل شده در تمام پروتکل‌ها یا به‌طور جداگانه برای هر پروتکل باشد. از این رو، سرمایه قفل شده یک معیار مهم برای تحلیل و ارزیابی روند رونق یک پروتکل مالی دیجیتال است.

منظور از وام کریپتویی Crypto Lending چیست ؟

وام کریپتو (Crypto Lending) یک خدمت مالی در حوزه DeFi است که به کاربران امکان می‌دهد با استفاده از دارایی‌های دیجیتال خود به عنوان تضمین وام، وام بگیرند یا وام بدهند. این خدمت به کاربران امکان می‌دهد از ارزش دارایی‌هایشان بهره ببرند و بدون فروش آنها، درآمدزایی کنند.

معمولاً در وام کریپتو، کاربران دارایی‌های دیجیتال خود را به یک پلتفرم وام‌دهنده منتقل می‌کنند و به عنوان تضمین وام استفاده می‌شود. سپس وام‌دهنده به کاربر وام ارز دیجیتال می‌دهد، که می‌تواند از آن برای معاملات، سرمایه‌گذاری یا هر هدف دیگری استفاده کند. در عوض، کاربر باید به ازای وام دریافتی به وام‌دهنده بهره پرداخت کند.

مزایای وام ارزهای دیجیتالی

مزایای وام کریپتو شامل موارد زیر است:

1- حفظ دارایی‌ها: با وام‌گیری از دارایی‌های دیجیتال به جای فروش آنها، کاربران می‌توانند از ارزش دارایی‌هایشان بهره‌برداری کنند و در عین حال دارایی‌های خود را حفظ کنند.

2- انعطاف‌پذیری: وام کریپتو امکان می‌دهد که درآمد ثابتی را از دارایی‌های دیجیتال به دست آورید و در هر زمان که نیاز به آنها دارید، آنها را بازیابی کنید.

3- عملیات سریع: معاملات و وام‌دهی در محیط دیجیتال با سرعت بالا و به صورت آنی انجام می‌شوند، بدون نیاز به مراجعه به بانک‌ها یا مؤسسات مالی سنتی.

4- مشارکت در بازار: با وام‌دهی دارایی‌های خود، به کمک شبکه‌های وام‌دهنده می‌توانید در بازار دیجیتال و محیط DeFi به‌عنوان یک فعال مشارکت کنید.

5- کسب درآمد: به عنوان وام‌دهنده، شما می‌توانید بهره‌ای را از وامی که به دیگران ارائه می‌دهید دریافت کنید و درآمدزایی کنید.

از آنجا که این خدمت در حوزه دیجیتال و بدون واسطه ارائه می‌شود، نقاط قوت و ضعف خاص خود را دارد و مطالعه دقیق و شناخت ریسک‌های مرتبط با آن توصیه می‌شود.

منظور از استخر نقدینگی Liquidity Pool در بازار ارزهای دیجتال چیست؟

استخر نقدینگی (Liquidity Pool) در بازار ارزهای دیجیتال، به مجموعه‌ای از ارزها که در یک قرارداد هوشمند قرار دارند و برای انجام معاملات به صورت خودکار استفاده می‌شوند، اشاره دارد. در واقع، استخر نقدینگی یک مجموعه از ارزهای دیجیتال است که توسط اشخاص حقیقی یا حقوقی به هم متصل می‌شوند تا به صورت مشترک معاملات را انجام دهند. استخر نقدینگی معمولاً در صرافی‌ها و پلتفرم‌های تبادل ارز دیجیتال وجود دارد.

در یک استخر نقدینگی، معامله‌گران می‌توانند ارزهای دیجیتال خود را در استخر قرار داده و از آن برای معامله استفاده کنند. با قرار دادن ارزهای دیجیتال در استخر نقدینگی، معامله‌گران می‌توانند به عنوان فراهم کننده نقدینگی برای دیگران عمل کنند و در عوض سهمی از کارمزد معاملات دریافت کنند.

روش ایجاد نقدینگی در استخرهای نقدینگی

در یک استخر نقدینگی، کاربران قادرند ارزهای خود را در قالب زوج‌های تجاری مختلف (مانند ETH/BTC یا ETH/USDT) وارد کنند. این ارزها به عنوان مایعات در استخر نقدینگی قرار می‌گیرند و تامین می‌کنند که معاملاتی که در صرافی انجام می‌شود، به راحتی و با حجم بالا خواهد بود.

با قرار دادن ارزهای خود در استخر نقدینگی Liquidity Pool ، شما به عنوان سهامدار درآمدی دریافت می‌کنید. این درآمد به شکل کارمزد‌های تراکنشی است که از معاملاتی که در استخر نقدینگی انجام می‌شود، بدست می‌آید. این کارمزد‌ها بین سهامداران استخر نقدینگی تقسیم می‌شود.

استخرهای نقدینگی معمولاً بر اساس مدل‌های خاصی مانند Automated Market Maker (AMM) عمل می‌کنند. در این مدل، قیمت‌ها بر اساس قوانین خاصی تعیین می‌شوند و تبادلات بین ارزها بر اساس این قوانین صورت می‌گیرد. مدل AMM معمولاً بر پایه قراردادهای هوشمند بلاکچین اجرا می‌شود.

مزایای استخرهای نقدینگی

با استفاده از استخر نقدینگی، معامله‌گران می‌توانند به سهولت و با حداقل هزینه معاملات خود را انجام دهند و با توجه به وجود نقدینگی زیاد، احتمال بروز اختلالات کمتر می‌شود. استخرهای نقدینگی در اکثر صرافی‌های ارزهای دیجیتال و پلتفرم‌های دیفای موجود است و نقش مهمی در حفظ پویایی و سوق دادن به بازار ارزهای دیجیتال دارند.

توکن های غیر مثلی یا NFT چیست؟

توکن‌های غیرمثلی (Non-Fungible Tokens یا NFTs) یک نوع از توکن‌های دیجیتال هستند که قابلیت نمایندگی از دارایی‌ها یا اموال مختلف را در قالب دیجیتال فراهم می‌کنند. به عبارت دیگر، هر توکن غیرمثلی به صورت یک دارایی منحصر به فرد و قابل تمایز تولید می‌شود.

NFT توکن های غیر قابل تعویض

برخلاف توکن‌های قابل مبادله یا توکن‌های قابل نقدینگی که معمولاً همپوشانی در ارزش و ویژگی‌هایشان دارند و قابلیت تعویض با یکدیگر را دارند، توکن‌های غیرمثلی در هر نمونه خود منحصر به فرد هستند و نمی‌توانند با یکدیگر جایگزین شوند. به عبارت دیگر، هر NFT دارای ویژگی‌های یکتا و منحصر به فردی است که آن را از سایر توکن‌های دیجیتال متمایز می‌کند.

کاربردهای توکن های غیرمثلی Non-Fungible Tokens

یکی از کاربردهای اصلی NFTs در صنعت هنر دیجیتال است. با استفاده از تکنولوژی بلاکچین، هنرمندان می‌توانند آثار هنری خود را به صورت دیجیتال منحصر به فردی تولید کنند و به صورت NFT به فروش برسانند. همچنین، NFTs در زمینه‌های دیگری مانند بازی‌های رایانه‌ای، ویدیوهای کوتاه، مجموعه‌های دیجیتال، کتاب‌ها و غیره نیز استفاده می‌شوند.

مزایای توکن های NFI

مزیت اصلی توکن‌های غیرمثلی (NFT) در این است که به صاحبانشان امکان اثبات مالکیت و اصالت دارایی را می‌دهند. این توکن‌ها در یک زنجیره بلاکچین ثبت شده و تاریخچه تمام تغییرات مالکیت دارایی‌ها در دسترس است.

NFT ها از چه استاندارهای شبکه ای استفاده می کنند؟

مهمترین استانداردهای NFT شامل ERC-721 و ERC-1155 در بلاکچین اتریوم و استاندارد TRC-721 در بلاکچین TRON است. این استانداردها قوانین و قواعدی را برای صدور و مبادله توکن‌های غیرمثلی تعیین می‌کنند و به کاربران امکان تولید، معامله و نگهداری NFTs را می‌دهند.

متاورس Metaverse چیست ؟ نوکن های متاورسی بازار ارزهای دیجیتال

متاورس (Metaverse) به مفهوم یک جهان مجازی گسترده اشاره دارد که از ترکیب واقعیت مجازی و واقعیت افزوده (AR) به وجود می‌آید. در متاورس، کاربران قادرند در یک محیط دیجیتال تعاملی، متنوع و واقع‌گرایانه حضور پیدا کنند، با دیگران در آن ارتباط برقرار کنند و فعالیت‌های مختلفی انجام دهند.

توکن های حوزه متاورس

توکن‌های متاورسی (Metaverse Tokens) نیز واحدهای دیجیتالی هستند که در متاورس استفاده می‌شوند. این توکن‌ها معمولاً بر پایه فناوری بلاکچین ساخته شده‌اند و در زمینه‌های مختلفی مانند خرید و فروش املاک مجازی، تجارت، اقتصاد داخلی، تجربه بازی و ارتقاء شخصیت در محیط متاورس استفاده می‌شوند.

توکن‌های متاورسی می‌توانند انواعی از توکن‌های قابل مبادله در بازار ارزهای دیجیتال باشند، مانند توکن‌های قابل تجارت (Utility Tokens) که برای دسترسی به خدمات و قابلیت‌های متاورس استفاده می‌شوند. همچنین، توکن‌های متاورسی می‌توانند توکن‌های قابل تعویض (Fungible Tokens) و یا توکن‌های غیرقابل تعویض (Non-Fungible Tokens) مانند توکن‌های NFT باشند که قابلیت نمایندگی از املاک مجازی، شخصیت‌ها، کارت‌ها و سایر دارایی‌ها در محیط متاورس را دارا هستند.

مزایای توکن های متاورسی

توکن‌های متاورسی به عنوان یک جنبه مهم در متاورس، امکانات و ارزش‌هایی را برای کاربران فراهم می‌کنند و به آن‌ها امکان تجربه و ارتقاء در این جهان دیجیتال را می‌دهند. این توکن‌ها ممکن است در صورت موفقیت متاورس و افزایش تقاضا، ارزش قابل توجهی پیدا کنند. با این حال، قبل از ارتباط با توکن‌های متاورسی، تحقیقات و بررسی دقیق درباره پروژه، تیم توسعه‌دهنده، معماری فنی و دیگر جنبه‌های مرتبط با آن توصیه می‌شود.

انواع روش های تحلیل بازار ارز دیجیتال ؛ تحلیل فنی و تحلیل آنچین Onchain

تحلیل فنی (تکنیکال یا چارتی) به بررسی رفتار قیمت در نمودارها اشاره دارد و تحلیل آنچین (داده های درون زنجیره ای) به بررسی رفتار سرمایه گذاران و خرید و فروش انها می پردازد:

تحلیل فنی Technical Analysis

تحلیل تکنیکال روشی است که در بازار ارزهای دیجیتال برای پیش‌بینی رفتار قیمت‌ها و ترندهای بازار استفاده می‌شود. در این روش، اصول و الگوهای تحلیلی مانند میانگین‌های متحرک، نمودارهای شمعی، شاخص‌های تکنیکال و الگوهای گرافیکی بررسی می‌شوند.

مطالب مرتبط : آموزش تخصصی تحلیل تکنیکال از پایه 

تحلیل داده های درون زنجیره ای یا آنچین OnChain

تحلیل آنچین (OnChain Analysis) به معنای تحلیل و بررسی داده‌های درون زنجیره ای یک شبکه بلاکچین می‌باشد. در بازار ارزهای دیجیتال، این داده‌های درون زنجیره ای عموماً شامل تراکنش‌ها، آدرس‌ها، بلاک‌ها و سایر اطلاعات مرتبط با شبکه است.

کاربرد تحلیل آنچین در سرمایه گذاری ارزهای دیجیتال

تحلیل آنچین برای درک و تحلیل رفتار شبکه بلاکچین و شناسایی الگوها، روندها و رفتارهای مختلف در بازار ارزهای دیجیتال استفاده می‌شود. با تحلیل داده‌های درون زنجیره ای، می‌توان الگوهای خاصی را در رفتار تراکنش‌ها و سایر فعالیت‌های شبکه شناسایی کرد و اطلاعات مفیدی را درباره فعالیت کاربران، تراکنش‌های مهم، جریان ورودی و خروجی ارزها و سایر اطلاعات مرتبط استخراج کرد.

از مثال‌های کاربردی تحلیل آنچین می‌توان به شناسایی الگوهای خرید و فروش در بازار، تحلیل جریان ورودی و خروجی ارزها از یک آدرس، تحلیل فعالیت کیف پول‌ها و صرافی‌ها، شناسایی تراکنش‌های مشکوک و شناسایی مدل‌های تقلبی اشاره کرد.

تحلیل آنچین یک ابزار قدرتمند برای محققان، تحلیل‌گران ارزهای دیجیتال و سازمان‌های نظارتی است که به آنها کمک می‌کند تا الگوها، روندها و رفتارهای مختلف در بازار را تحلیل کنند و تصمیم‌گیری‌های مناسب را انجام دهند.

مفاهیم بازار خرسی و بازار گاوی و همینطور تلسه خرسی و تله گاوی

در بازار ارزهای دیجیتال، مفاهیم “خرس” (bears) و “گاو” (bulls) به صورت شهودی برای توصیف رفتار معامله گران و نمودار قیمتی استفاده می‌شوند. بیایید به هر یک از این مفاهیم نگاهی دقیق‌تر داشته باشیم:

خرس‌ها Bears و بازار خرسی Bear Market

در زبان بازارهای مالی، خرس به سمبل یا نمادی است که روند قیمتی را به پایین می‌کشاند و قیمت‌ها را کاهش می‌دهد. به طور کلی، خرس‌ها را به عنوان کسانی توصیف می‌کنیم که باور دارند قیمت ارزها و دارایی‌ها در آینده کاهش خواهد یافت و از این باور خود در خرید و سرمایه‌گذاری‌هایشان استفاده می‌کنند. بنابراین، وقتی در بازار ارزهای دیجیتال به عبارت “بازار خرسی” (bear market) اشاره می‌کنیم، منظورمان بازاری است که قیمت‌ها در آن در حال کاهش است و تمایل کلی بازار به سمت پایین است.

گاوها Bulls بازار گاوی Bull Market

بر خلاف خرس‌ها، گاوها به سمبل یا نمادی است که روند قیمتی را به بالا می‌برد و قیمت‌ها را افزایش می‌دهد. گاوها اعتقاد دارند که قیمت ارزها و دارایی‌ها در آینده افزایش خواهد یافت و از این باور خود در خرید و سرمایه‌گذاری‌هایشان بهره می‌برند. به همین دلیل، وقتی در بازار ارزهای دیجیتال به عبارت “بازار گاوی” (bull market) اشاره می‌کنیم، منظورمان بازاری است که قیمت‌ها در آن در حال افزایش است و تمایل کلی بازار به سمت بالا است.

تله خرسی Bear Trap به چه معناست؟

تله خرسی یا bear trap به وضعیتی اشاره دارد که در آن به نظر می‌رسد بازار در حالی که در حال کاهش قیمت است، به ترند صعودی برمی‌گردد. این وضعیت می‌تواند خریداران را به خرید و سرمایه‌گذاری تشویق کند، اما بلافاصله پس از آن قیمت به کاهش می‌پردازد و خریداران به علت اشتباه در تشخیص روند بازار ضرر می‌کنند

اصطلاح تله گاوی Bull Trap به چه معنی است؟

تله گاوی یا bull trap وضعیتی است که در آن به نظر می‌رسد بازار در حالی که در حال افزایش قیمت است، به ترند نزولی برمی‌گردد. این وضعیت ممکن است فروشندگان را به فروش و خروج از بازار تشویق کند، اما بلافاصله پس از آن قیمت به افزایش می‌پردازد و فروشندگان به علت اشتباه در تشخیص روند بازار ضرر می‌کنند.

در کل، این مفاهیم به صورت شهودی و بر اساس رفتار قیمت‌ها در بازار ارزهای دیجیتال استفاده می‌شوند و به کمک آنها می‌توان نمودار قیمتی را تحلیل کرد و روند بازار را پیش‌بینی کرد.

مطالب مرتبط : استراتژی جامع چگونگی خرید و فروش در بازارهای مالی

مفاهیم میکر Maker و تیکر Taker در بازار رمزارزها

در بازار ارزهای دیجیتال، مفاهیم میکر (Maker) و تیکر (Taker) به نوعی رفتار یا نقش کاربران در انجام معاملات اشاره دارند. این مفاهیم به ویژه در صرافی‌ها و پلتفرم‌های معاملاتی استفاده می‌شوند. بیایید به هر کدام نگاهی دقیق‌تر داشته باشیم:

میکر Maker به چه معناست؟

میکر به کاربری اطلاق می‌شود که درخواست خرید یا فروش با شرایط خاصی قرار می‌دهد که باعث ایجاد عرضه و تقاضا در بازار شود. یعنی با قیمتی کمتر از بهترین قیمت فعلی می‌خواهد خرید کند یا با قیمتی بیشتر از بهترین قیمت فعلی می‌خواهد فروش کند. میکر‌ها به طور معمول سازنده بازار نیز نامیده می‌شوند، زیرا با ایجاد سفارش‌های خود، به بهبود عملکرد بازار و تشکیل نقدینگی در قیمت ها کمک می‌کنند.

اصطلاح تیکر Taker در بازار ارزهای دیجیتال

تیکر به کاربری گفته می‌شود که سفارش‌های قرارداده شده توسط میکر را به صورت فوری و با شرایط موجود در بازار تحقق می‌دهد. به عبارت دیگر، تیکر سفارشاتی را اجرا می‌کند که قبلاً توسط میکر‌ها قرار داده شده‌اند. تیکر‌ها از لحاظ فنی در معامله‌ها فعال هستند و با استفاده از سفارشات موجود در بازار، تجارت را انجام می‌دهند.

با ترکیب میکر و تیکر در بازار، عرضه و تقاضا برای ارزها و دارایی‌ها شکل می‌گیرد و بازار در حال رشد و رونق است. میکر Maker و تیکر Taker در کنار هم، بازاری پویا و فعال را شکل می‌دهند و به تعادل بین عرضه و تقاضا کمک می‌کنند.

اصطلاحات FUD و FOMO به چه معناست ؟

در بازار ارزهای دیجیتال، دو اصطلاح رایج به نام FUD و FOMO وجود دارد که به ترتیب برای ترس و طمع به عمل می‌آیند.

مفهوم FUD به زبان ساده

FUD مخفف “ترس، تردید و شک” (Fear, Uncertainty, Doubt) است. این اصطلاح به شایعات یا اطلاعات نادرست و ترسناکی اشاره دارد که در بازار ارزهای دیجیتال منتشر می‌شود و هدف آن ایجاد نگرانی و ترس در میان سرمایه‌گذاران است. افرادی که از FUD استفاده می‌کنند، به نوعی سعی می‌کنند قیمت ارزها را تحت تأثیر قرار دهند و سرمایه‌گذاران را به انجام تراکنش‌های غیرمتعادل و تصمیم‌گیری نامناسب وادار کنند. این اصطلاح به طور کلی به منظور انتقال پیام‌های منفی و تأثیرگذاری بر روی بازار استفاده می‌شود.

مفهوم FOMO به زبان ساده

FOMO مخفف “ترس از از دست دادن فرصت” (Fear Of Missing Out) است. این اصطلاح به تمایل و شور و شوق فرد برای شرکت در یک فعالیت یا خریدی به دلیل نگرانی از، از دست دادن فرصت‌های سودآور اشاره دارد. در بازار ارزهای دیجیتال، FOMO بیانگر وقتی استفاده می‌شود که قیمت یک ارز به طور چشمگیری افزایش می‌یابد و سرمایه‌گذاران و تریدرها با دیدن رشد سریع، به شدت می‌خواهند در آن شرکت کنند تا از افزایش قیمت بهره‌مند شوند. این تمایل ممکن است باعث ایجاد الگوهای قیمتی نامتوازن و نوسانات قوی در بازار شود.

به‌طور کلی، FUD و FOMO دو اصطلاح استفاده شده در بازار ارزهای دیجیتال هستند که به ترتیب به ترس و طمع اشاره دارند و می‌توانند بر رفتار و تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاران تأثیر بگذارند. در هر دو مورد، مهم است که سرمایه‌گذاران به طور هوشمندانه و با تجزیه و تحلیل دقیق به تصمیم‌گیری بپردازند و از تأثیر مستقیم این اصطلاحات بر روی تصمیمات خود آگاه باشند. (مطالعه بیشتر درباره روانشناسی بازار و معامله گری+)

مفهوم HODL در بازار ارزهای دیجیتال به چه چیزی اشاره دارد؟

HODL یک اصطلاح معروف در بازار ارزهای دیجیتال است و از عبارت “Hold On for Dear Life” به معنای “به عمر خود چسبیده باش یا برای زندگی خوب صبر کن” تشکیل شده است. این اصطلاح نشان دهنده استراتژی نگهداری طولانی مدت ارزهای دیجیتال است، به جای فروش آنها در شرایط نوسانات قیمتی.

تاریخچه اصطلاح هودل Hodl

مفهوم HODL ابتدا در سال 2013 توسط یکی از اعضای انجمن ارزهای دیجیتال بیتکوین با نام “GameKyuubi” مطرح شد. در آن زمان، در یک تاپیک در انجمن بیتکوین با عنوان “I AM HODLING” اشتباه تایپی به جای “Holding” رخ داده بود و این اصطلاح پرطرفداری شد.

هولد Hodl یا نگهداری ارزهای دیجیتال بدون توجه به نوسانات

HODL به معنای نگهداری طولانی مدت ارزهای دیجیتال بدون توجه به نوسانات قیمتی است. طرفداران HODL اعتقاد دارند که در طولانی مدت، بازدهی ارزهای دیجیتال افزایش می‌یابد و در نتیجه، ارزش سرمایه‌گذاری آنها افزایش می‌یابد. آنها تمایل دارند در بازارهای پرتلاطم باقی بمانند و از فروش زودهنگام خودداری کنند.

استراتژی هولد Hodl

HODL به عنوان یک استراتژی طولانی مدت شناخته شده است و به خصوص در بازار ارزهای دیجیتال محبوبیت زیادی دارد. این استراتژی نیازمند تحلیل دقیق و بررسی بازار، اعتقاد به ارزش طولانی مدت ارزهای دیجیتال و تحمل نوسانات قیمتی است. از طرفی، برخی معتقدند که استفاده از استراتژی HODL به خوبی در مقابل تحلیل فعال بازار و بهره‌برداری از نوسانات قیمتی نمی‌تواند بهترین راهکار باشد.

همچنین، در ارتباط با HODL اصطلاحات دیگری مانند “HODLER” (شخصی که استراتژی HODL را انتخاب می‌کند) و “HODL Waves” (تحلیلی از تاریخچه نگهداری طولانی مدت ارزها) نیز وجود دارد.

اصطلاح To the Moon به چه معناست؟

اصطلاح “To the moon” در بازار ارزهای دیجیتال به معنای رشد قوی و سریع قیمت یک ارز دیجیتال است. این عبارت معمولاً به وقتی استفاده می‌شود که قیمت یک ارز دیجیتال به طور چشمگیری افزایش پیدا کند و به سرعت به ارزش بالاتری برسد. عبارت “To the moon” در واقع بیانگر امیدواری و انتظار برای رشد قوی و سودآوری بیشتر در بازار ارزهای دیجیتال است.

این اصطلاح “To the moon” به عنوان یک اصطلاح شناخته شده در جامعه ارزهای دیجیتال به کار می‌رود و معمولاً به صورت شوخی و انتظار برای رشد قیمت ارز دیجیتال در آینده به شدت مورد استفاده قرار می‌گیرد. به‌طور کلی، این عبارت نشان‌دهنده آرزوی رسیدن قیمت ارز به سطحی بسیار بالا و تحقق سود بزرگی است.

مفاهیم پامپ Pump ، دامپ Dump ، پامپینگ و دامپینگ در بازار رمزارزها

در ادامه به اصطلاحات رشد و افت سریع خواهیم پرداخت و اهداف آن را بازگو خواهیم کرد :

دامپ و دامپینگ Dumping به زبان ساده

دامپ (Dump) و دامپینگ (Dumping) به فروش بزرگ و ناگهانی ارزهای دیجیتال با قیمت پایین و معمولاً با حجم بالا در بازار ارزهای دیجیتال اطلاق می‌شود. این وضعیت در نتیجه عملیات فروش گسترده توسط صاحبان ارزهای دیجیتال با هدف کاهش قیمت و سوددهی بالا به فروشندگان ایجاد می‌شود.

دامپینگ (Dumping) به صورت کلی به فروش دارایی‌ها با حجم بالا و قیمت پایین در یک بازار اشاره دارد. در بازار ارزهای دیجیتال، دامپینگ به فروش گسترده و ناگهانی یک ارز دیجیتال با قیمت پایین و حجم بالا توسط یک گروه یا یک فرد خاص اشاره می‌کند. این اقدام به هدف کاهش قیمت ارز دیجیتال و دستیابی به سود فوری توسط فروشنده انجام می‌شود. دامپینگ ممکن است نتیجه تلاش برای متلاشی کردن بازار و ایجاد نوسانات شدید در قیمت باشد.

پامپ و پامپینگ Pumping به زبان ساده

از سوی دیگر، پامپ (Pump) و پامپینگ (Pumping) به افزایش ناگهانی و بزرگ قیمت یک ارز دیجیتال با حجم بالا در بازار ارزهای دیجیتال اشاره دارد. این وضعیت در نتیجه خرید گسترده توسط صاحبان ارزهای دیجیتال با هدف افزایش قیمت و سوددهی بالا به خریداران ایجاد می‌شود.

پامپینگ (Pumping) به صورت کلی به افزایش قیمت با حجم بالا در یک بازار ارز اشاره دارد. در بازار ارزهای دیجیتال، پامپینگ به افزایش ناگهانی و بزرگ قیمت یک ارز دیجیتال با حجم بالا توسط یک گروه یا یک فرد خاص اشاره می‌کند. این اقدام به هدف افزایش قیمت ارز دیجیتال و دستیابی به سود فوری توسط خریداران انجام می‌شود. پامپینگ ممکن است نتیجه تلاش برای ایجاد افکت جذب سرمایه‌گذاران و افزایش نوسانات قیمت باشد.

هدف از پامپ و دامپ در بازار ارزهای دیجیتال چیست؟

هر دو رخداد دامپ و پامپ به عملیات فروش یا خرید گسترده ارزهای دیجیتال با هدف تغییر قیمت در بازار اشاره دارند. با این حال، این اقدامات معمولاً باعث ایجاد نوسانات شدید در بازار و برانگیزاننده افزایش و کاهش قیمت به صورت ناگهانی می‌شوند. بنابراین، توجه و دقت در این نوع عملیات در بازار ارزهای دیجیتال بسیار حائز اهمیت است.

مفاهیم بالاترین قیمت تاریخی ATH و پایین ترین قیمت تاریخی ATL

بالاترین قیمت تاریخی (ATH) و پایین ترین قیمت تاریخی (ATL) دو مفهوم مهم در بازار ارزهای دیجیتال هستند:

بالاترین قیمت تاریخی ATH به زبان ساده

ATH مخفف عبارت “All-Time High” است و به بالاترین سطح قیمتی ارز دیجیتال در یک بازه زمانی خاص اشاره دارد. بالاترین قیمت تاریخی نشان دهنده زمانی است که قیمت ارز به سطح بیشترین ارزش در تاریخ رسیده و ثبت شده است. این مقدار نشان دهنده نقطه بالایی در نمودار قیمت است و ممکن است نمایانگر رشد و موفقیت قابل توجه در بازار باشد.

پایین ترین قیمت تاریخی ATL به زبان ساده

ATL مخفف عبارت “All-Time Low” است و به پایین ترین سطح قیمتی ارز دیجیتال در یک بازه زمانی خاص اشاره دارد. پایین ترین قیمت تاریخی نشان دهنده زمانی است که قیمت ارز به سطح کمترین ارزش در تاریخ رسیده و ثبت شده است. این مقدار نشان دهنده نقطه پایینی در نمودار قیمت است و ممکن است نمایانگر افت و ضعف قابل توجه در بازار باشد.

بازار ارزهای دیجیتال معمولاً تجربه کننده افزایش قیمت و کاهش قیمت شدید است. ATH و ATL معمولاً به عنوان مرجع برای بررسی عملکرد و تغییرات قیمت در طول زمان استفاده می‌شوند و می‌توانند به سرمایه‌گذاران و تجار در ارزهای دیجیتال کمک کنند تا تصمیم‌گیری‌های بهتری انجام دهند.

مفهوم اصطلاح نهنگ یا Whale در بازار رمزارزها

در بازار ارزهای دیجیتال، عبارت “نهنگ” (Whale) به اشخاص یا انتیتی‌هایی اطلاق می‌شود که دارای مقدار قابل توجهی از ارزهای دیجیتال هستند و توانایی تأثیرگذاری قابل توجهی در بازار را دارند. نهنگ‌ها معمولاً افراد یا سازمان‌هایی هستند که دارای سرمایه بالا هستند و توانایی خرید و فروش بزرگی را دارند، که ممکن است باعث تأثیر بزرگی در قیمت‌ها و نوسانات بازار شوند.

بازارسازی توسط نهنگ های ارز دیجیتال

نهنگ‌ها به دلیل حجم بزرگ معاملاتی که انجام می‌دهند، قادرند قیمت‌ها را تحت تأثیر قرار دهند و باعث تغییرات قابل توجهی در بازار شوند. زمانی که یک نهنگ اقدام به خرید یا فروش بزرگی می‌کند، ممکن است باعث افزایش یا کاهش قیمت ارزها شود و تأثیر قابل توجهی بر روند بازار داشته باشد.

با توجه به نهنگ‌ها، بسیاری از سایر تریدرها و سرمایه‌گذاران در بازار ارزهای دیجیتال به تحرکات و معاملات آنها توجه می‌کنند و سعی می‌کنند از رفتار و عملکرد آنها استفاده کنند. در واقع، فعالیت نهنگ‌ها به عنوان یکی از عوامل موثر در تشکیل قیمت‌ها و نوسانات بازار در دنیای ارزهای دیجیتال مدنظر قرار می‌گیرد.

به چه اشخاصی در بازار رمزارزها نهنگ گفته می شود؟

نهنگ‌ها می‌توانند افراد فردی، سرمایه‌گذاران حرفه‌ای، صندوق‌های سرمایه‌گذاری، شرکت‌ها و حتی بورس‌ها و صرافی‌های بزرگ باشند. این اشخاص و انتیتی‌ها به دلیل توانایی خرید و فروش بزرگ، تأثیر زیادی در بازار ارزهای دیجیتال دارند و ممکن است در تصمیم‌گیری‌ها و نوسانات بازار تأثیر قابل توجهی داشته باشند.

وجود نهنگ ها برای بازار ارز دیجیتال مفید است یا مضر ؟

مانند هر عنصر دیگری در بازار، نهنگ‌ها نیز می‌توانند عملکردی مثبت و منفی داشته باشند. از یک سو، آنها می‌توانند استقرار و اعتماد سرمایه‌گذاران را به بازار تقویت کنند و باعث رشد و توسعه ارزهای دیجیتال شوند. از سوی دیگر، عملکرد نامناسب یک نهنگ می‌تواند به تحلیل بازار و تصمیم‌گیری‌های سایر سرمایه‌گذاران آسیب بزند و باعث نوسانات ناخواسته قیمت شود.

از طرفی، بازار ارزهای دیجیتال همچنین نیاز به تنوع و تعادل دارد و تأثیر یک نهنگ بر بازار را باید با دقت مدیریت کرد. برای جلوگیری از تأثیرات ناخواسته، سیستم‌های مدیریتی و محدودیت‌هایی مانند محدودیت‌های حجم معاملات و قوانین پایداری بازار در مکان قرار می‌گیرند.

مفاهیم اسکم Scam و فیشینگ

مفهوم “اسکم” یا “Scam” و “فیشینگ” اصطلاحاتی هستند که در دنیای ارزهای دیجیتال و امنیت اینترنتی به کار می‌روند و به نقل از تقلب‌ها و فریب‌هایی اشاره دارند که با هدف کلاهبرداری از افراد صورت می‌گیرند. این تقلب‌ها معمولاً به شکل های مختلفی در اینترنت و بازار ارزهای دیجیتال وجود دارند.

اصطلاح اسکم Scam در بازار ارزهای دیجیتال

اسکم یا تقلب معمولاً به مواردی اطلاق می‌شود که در آن فرد یا سازمانی، با استفاده از روش‌های فریبنده، تلاش می‌کند از افراد سود ببرد، اطلاعات شخصی و حساب‌های بانکی آنان را به دست آورد یا آن‌ها را به خریداری ارزهای دیجیتال نامناسب و غیرقانونی وادار کند. برخی از رایج‌ترین اسکم‌ها عبارتند از:

فیشینگ به زبان ساده

فیشینگ از طریق ارسال پیام‌های دروغین یا ایمیل‌های کلاهبردارانه با هدف جلب اعتماد و دریافت اطلاعات شخصی مانند رمزعبورها، شماره کارت بانکی و مشخصات حساب بانکی انجام می‌شود.

پیشنهادات سرمایه‌گذاری نامعقول

در این نوع اسکم، افراد به صورت مکرر باعث می‌شوند که افراد دیگر سرمایه‌گذاری نامعقول و خیلی با سود بالا انجام دهند، در حالی که در واقع این پیشنهادها نادرست و غیرقابل اجرا هستند و هدف آن‌ها فقط جمع‌آوری سرمایه افراد به صورت کلاهبردای است.

تقلب در صرافی‌ها

برخی از صرافی‌های تقلبی می‌توانند به ظاهر معتبر و قابل اعتماد به نظر برسند ولی در واقع قصد دارند از افراد درخواست اطلاعات شخصی و مالی کنند و بدون توجه به امنیت و حفاظت مناسب، سرمایه‌های آنان را به سرقت ببرند.

در هر صورت، در هنگام معامله در بازار ارزهای دیجیتال و انجام تراکنش‌های مالی آنلاین، باید بسیار مراقب بوده و همیشه به امنیت و حفاظت اطلاعات شخصی خود توجه کنید.

جمع بندی مقاله اصطلاحات بازار ارزهای دیجیتال (دانشنامه بازار رمز ارزها)

در این مقاله، مفاهیم و اصطلاحات مهمی که در بازار ارزهای دیجیتال استفاده می‌شوند را بررسی کردیم. این اصطلاحات و مفاهیم به طور گسترده در جهان ارزهای دیجیتال و اکوسیستم بلاکچین استفاده می‌شوند و برای درک بهتر بازار و انجام تصمیمات موفق توسط سرمایه‌گذاران بسیار حائز اهمیت هستند.

بازار ارزهای دیجیتال با تنوع و پویایی خاص خود، اصطلاحات بسیاری را در بر دارد که درک و آشنایی با آنها برای فعالان در این حوزه ضروری است.امیدوارم که این مقاله به شما کمک کند تا بهتر با این بازار و فرآیندهای آن آشنا شوید.

از جمله اصطلاحاتی که در این مقاله بررسی شدند عبارتند از: ارزهای دیجیتال، مفاهیم ICO، IDO، IEO، Fork، Hash و HashRate، ساتوشی، وایت پیپر، بلاک و بلاکچین، دفتر کل مرکزی و دفترکل توزیع شده، ارتفاع بلاک، مرورگر بلاک، ماینر و ماینینگ، جایزه بلاک، halving Bitcoin، شبکه همتا به همتا، غیرمتمرکزی، دوبار خرج کردن، حمله 51 درصدی، صرافی و انواع آن، احراز هویت مشتری، کیف پول و انواع آن، آدرس کیف پول، کلید عمومی و کلید خصوصی، کیف پول سرد، تأیید تراکنش، کارمزدهای تراکنش

دامپ و دامپینگ، ATH و ATL، نگهداری ذخیره، نهنگ و وایل، استخر ماینینگ و ماینینگ چند استخری، تحلیل آنچین، Circulating Supply و Max Supply و Total Supply، Market Cap و Fully Diluted Market Cap، کامونیتی، پروموت، AirDrop و انواع آن، استیکینگ، دیفای، وام کریپتو، متاورس و توکن‌های متاورسی، NFT یا توکن‌های غیرمثلی، میم کوین و شت کوین، توکن سوزی، روش‌های معاملاتی در صرافی‌های ارز دیجیتال، استخر نقدینگی، سرمایه قفل شده یا TVL، میکر و تیکر، خرس‌ها و گاوها، نود یا گره، اسلیپیج یا Slippage، اسکم و فیشینگ، to the moon، ترس FUD و فومو FOMO و غیره.

سخن آخر

با داشتن اطلاعات واضح و کامل درباره این اصطلاحات و مفاهیم، شما می‌توانید به عنوان یک سرمایه‌گذار و معامله گر هوشمند ، به صورت آگاهانه در بازار ارزهای دیجیتال عمل کنید و تصمیمات بهتری را درباره سرمایه‌گذاری خود بگیرید. همچنین، مطالعه و آشنایی با اصطلاحات جدید و تحولات بازار ارزهای دیجیتال را به صورت منظم ادامه دهید تا با تغییرات و روندهای جدید در این بازار همواره اطلاعات به‌روزی داشته باشید.