اتریوم: آینده پرافتخار بلاکچین و بازار ارزهای دیجیتال

اتریوم (Ethereum) یکی از معروف‌ترین و مهم‌ترین پروتکل‌های بلاکچین است که در دنیای رمزارزها نقش بسزایی ایفا می‌کند. شبکه اتریوم به عنوان یک پلتفرم قرارداد هوشمند، امکان اجرای قراردادها و برنامه‌های توزیع‌شده را بر روی بلاکچین خود فراهم می‌کند. در این مقاله، به بررسی جامع اتریوم، شبکه اتریوم و رمزارز اتر ETH خواهیم پرداخت.

هدف اصلی اتریوم Ethereum ، ایجاد یک بستر منعطف برای توسعه برنامه‌های توزیع‌شده است. به طور مشابه با بیتکوین، اتریوم نیز از تکنولوژی بلاکچین استفاده می‌کند. اما به عنوان یک پلتفرم قرارداد هوشمند، قابلیت اجرای قراردادها و برنامه‌های توزیع‌شده را فراهم می‌کند.

اتریوم چیست ؟

شبکه اتریوم (Ethereum) یک پلتفرم بلاکچین مبتنی بر قراردادهای هوشمند است که توسط ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin) در سال 2013 تأسیس شد. اتریوم در واقع یک سیستم کامپیوتری توزیع‌شده است که بر اساس تکنولوژی بلاکچین عمل می‌کند. این پلتفرم اجازه می‌دهد قراردادهای هوشمند (Smart Contracts) را بر روی بلاکچین اجرا کنید و برنامه‌های توزیع‌شده را بسازید و اجرا کنید.

با استفاده از شبکه اتریوم، توسعه‌دهندگان می‌توانند قراردادهای هوشمندی را بنویسند که شامل قوانین و شرایطی برای انجام معاملات و تبادل ارزش بین طرفین است. این قراردادها بصورت خودکار و بدون واسطه اجرا می‌شوند و امکان برنامه‌های پیچیده توزیع‌شده مانند برنامه‌های کاربردی مالی، بازی‌های آنلاین، سیستم‌های رای‌گیری و سایر برنامه‌های قابل اجرا بر روی بلاکچین را فراهم می‌کنند.

ارز دیجیتال اتریوم

مهمترین واحد ارزی در اتریوم “اتر” (Ether) است که برای اجرای عملیات در شبکه استفاده می‌شود. اتر ETH همچنین به عنوان واحد پولی در اتریوم استفاده می‌شود و می‌توان با آن تراکنش‌ها را انجام داد و هزینه‌های مربوط به استفاده از شبکه را پرداخت کرد.

با توجه به ماهیت بلاکچین و تکنولوژی قراردادهای هوشمند، اتریوم امکان برقراری اعتماد و امنیت بین طرفین را بدون نیاز به واسطه‌های معتبر از طریق استفاده از الگوریتم‌های رمزنگاری و تأیید معاملات فراهم می‌کند.

با پتانسیل‌های بسیاری که شبکه اتریوم به عنوان یک پلتفرم قرارداد هوشمند دارد، این فناوری به یکی از مهم‌ترین و پرکاربردترین پلتفرم‌ها در حوزه رمزارزها و برنامه‌های توزیع‌شده تبدیل شده است.

تاریخچه شبکه اتریوم

اتریوم در سال 2013 توسط ویتالیک بوترین و گروهی از توسعه‌دهندگان برنامه‌نویسی ایجاد شد. ویتالیک بوترین، یک برنامه‌نویس روسی-کانادایی، به عنوان موسس اصلی اتریوم شناخته می‌شود و نقش اساسی در توسعه و اجرای این پروژه بر عهده داشت.

تاریخچه شبکه اتریوم به شرح زیر است:

سال 2013 و ایده اتریوم

در سال 2013، ویتالیک بوترین ایده توسعه یک پلتفرم قرارداد هوشمند را مطرح کرد. او در سفید‌نامه اصلی(White Paper) خود در ماه دسامبر این سال، مفاهیم اساسی اتریوم را معرفی کرد.

سال 2014 ، تامین مالی برای توسعه هرچه بیشتر اتریوم

در سال 2014، ویتالیک بوترین و تیم توسعه‌دهندگانی که از جمله مایکل بوترین، گاوود وود و چارلز هاکینز تشکیل شده بود، کمپین جمع‌آوری سرمایه برای تأمین منابع مالی برای توسعه اتریوم را آغاز کردند. طی این کمپین، از طریق فروش توکن‌های اتر، مبلغ زیادی جمع‌آوری شد.

سال 2015 نسخه اولیه اتریوم

در تابستان 2015، نسخه اولیه شبکه اتریوم با نام Frontier منتشر شد. این نسخه، اجرای اولیه قابل استفاده برای توسعه‌دهندگان را فراهم می‌کرد و امکان تولید قراردادهای هوشمند و تراکنش‌های اتریوم را به کاربران می‌داد.

اتریوم در سال 2016 در مدار قدرت

در سال 2016، شبکه اتریوم به طور رسمی و با انتشار نسخه Homestead به مرحله پایداری و عملکرد تجاری رسید. این نسخه شامل بهبودهای مهمی در امنیت و عملکرد شبکه بود.

از آن زمان به بعد، تیم توسعه‌دهندگان اتریوم با انتشار نسخه‌های بروزرسانی شامل Byzantium، Constantinople و St. Petersburg، بر روی بهبودهای مختلف در عملکرد، امنیت و قابلیت‌های شبکه کار کردند.

سال 2020 و تغییرات منحصر به فرد شبکه اتریوم

در سال 2020، نسخه بزرگ بلاکچین اتریوم با نام Ethereum 2.0 یا Serenity معرفی شد. این نسخه قرار است مشکلات مقیاس‌پذیری شبکه را حل کرده و به ساختار پروف و قابلیت‌های بهتری برای توسعه دهندگان اتریوم ارائه دهد.

به طور خلاصه، ویتالیک بوترین به عنوان بنیانگذار اصلی و توسعه‌دهندگانی که در طول سال‌ها به این پروژه مشارکت داشتند، نقش اساسی در رشد و توسعه شبکه اتریوم داشته‌اند.

تیم سازنده و توسعه دهنده شبکه اتریوم

اتریوم (Ethereum) توسط یک تیم بزرگ از توسعه‌دهندگان، محققان و کارشناسان فناوری بلاکچین توسعه داده شده است. در ادامه، تعدادی از اعضای کلیدی تیم سازنده اتریوم را برای شما معرفی می‌کنم:

ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin)

ویتالیک بوترین، بنیانگذار اتریوم است و یکی از نام‌آوران اصلی این پروژه است. او یکی از اعضای مشارکت‌کننده اصلی در طراحی و توسعه اتریوم است و نویسنده و مدیر ارشد بسیاری از مستندات و مقالات مرتبط با اتریوم می‌باشد.

گاوود وود (Gavin Wood)

گاوود وود نیز یکی از بنیانگذاران اتریوم است و نقش مهمی در توسعه و طراحی این پروژه داشته است. او یکی از اعضای کلیدی تیم توسعه اتریوم بوده و در طراحی زبان قرارداد هوشمند Solidity نیز نقش داشته است.

جوزف لوبین (Joseph Lubin)

جوزف لوبین نیز از اعضای بنیانگذار اتریوم است و در توسعه و گسترش این پروژه نقش مهمی ایفا کرده است. وی بنیانگذار شرکت ConsenSys است که به عنوان یکی از شرکت‌های مهم و توسعه‌دهنده‌های برجسته در زمینه بلاکچین و اتریوم فعالیت می‌کند.

مارکاکیس چرسکی (Mihai Alisie)

مارکاکیس چرسکی همچنین یکی از بنیانگذاران اتریوم است و در ایجاد و توسعه این پروژه نقش داشته است. وی نیز به عنوان همکار و همراه ویتالیک بوترین در ابتدای توسعه اتریوم حضور داشته است.

تیم سازنده اتریوم از یک مجموعه گسترده از توسعه‌دهندگان، محققان و متخصصان فناوری بلاکچین تشکیل شده است که به صورت مستقل یا در قالب شرکت‌ها و پروژه‌های مرتبط با اتریوم فعالیت می‌کنند. این تیم تا به امروز برای توسعه و بهبود شبکه اتریوم بسیاری از به روزرسانی‌ها و ارتقا‌ها را ارائه کرده است.

کاربردهای شبکه اتریوم

اتریوم به عنوان یک پلتفرم بلاکچینی قدرتمند، کاربردهای متعددی در صنایع مختلف دارد. در زیر به برخی از کاربردهای اصلی اتریوم اشاره می‌کنم:

ارزهای دیجیتال (Cryptocurrencies)

اتریوم به عنوان پایه برای صدور و مبادله ارزهای دیجیتال (Cryptocurrencies) استفاده می‌شود. ارز دیجیتال اتر (Ether) خود یک ارز دیجیتال است که می‌تواند به عنوان واحد پرداخت در تراکنش‌ها استفاده شود. همچنین، از طریق شبکه اتریوم می‌توان سایر ارزهای دیجیتال مبتنی بر استانداردهای مختلفی مانند ERC-20 صادر و مبادله کرد.

مطالب مرتبط : دوره آموزش تخصصی شروع فعالیت در بازار ارزهای دیجیتال

قراردادهای هوشمند (Smart Contracts) در اکوسیستم اتریوم

قراردادهای هوشمند، یکی از کاربردهای برجسته اتریوم است. با استفاده از زبان برنامه‌نویسی Solidity، توسعه‌دهندگان قادرند قراردادهای هوشمندی را طراحی و پیاده‌سازی کنند. این قراردادها به صورت خودکار اجرا می‌شوند و توافقات و شرایط را بر اساس قوانین مشخصی اجرا می‌کنند. کاربردهای قراردادهای هوشمند شامل قراردادهای بیمه، املاک و مستغلات، انتقال دارایی، اجرای قراردادهای دیجیتال و بسیاری دیگر است.

مدیریت هویت دیجیتال با بلاکچین اتریوم

قراردادهای هوشمند اتریوم به عنوان یک ابزار برای مدیریت هویت دیجیتال استفاده می‌شوند. کاربران می‌توانند اطلاعات شخصی خود را در قراردادهای هوشمند ذخیره و به صورت امن به اشتراک بگذارند.

ذخیره اطلاعات به صورت ایمن در شبکه اتریوم

شبکه اتریوم امکان ذخیره‌سازی اطلاعات به صورت امن و بدون تغییر در قراردادهای هوشمند را فراهم می‌کند. این قابلیت باعث می‌شود تا اطلاعات حساس و مهم به صورت امن در شبکه ذخیره شوند.

اپلیکیشن‌های غیر متمرکز (Decentralized Applications یا DApps)

اتریوم به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد تا اپلیکیشن‌های غیر متمرکز را بر روی شبکه بلاکچینی اجرا کنند. این اپلیکیشن‌ها به صورت پویا و مستقل از اپراتورهای مرکزی عمل می‌کنند و امنیت و شفافیت بالایی را برای کاربران فراهم می‌کنند. برخی از نمونه‌های معروف اپلیکیشن‌های غیر متمرکز شامل سامانه‌های مالی دیجیتال (DeFi)، بازارهای تبادل غیر متمرکز (DEX)، بازی‌های غیر متمرکز و بسیاری دیگر است.

دیفای دربلاکچین اتریوم

شبکه اتریوم به عنوان بستر اصلی برای امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) استفاده می‌شود. این بستر امکان ایجاد قرض‌دادن، وام‌دهی، تجارت ارزها، تجارت مبادلات، کنترل سرمایه و سایر امور مالی را بدون واسطه ممکن می‌سازد.

پرداخت در شبکه اتریوم

اتریوم قابلیت انجام تراکنش‌های پرداخت را نیز دارد. کاربران می‌توانند از اتریوم برای پرداخت کالاها و خدمات استفاده کنند.

ایجاد استیبل‌کوین‌ها در شبکه اتریوم

برای حل مسئله نوسان قیمت در ارزهای دیجیتال، استیبل‌کوین‌ها توسعه یافته‌اند. برخی از این ارزها با استفاده از شبکه اتریوم صادر می‌شوند و ارزش ثابت یا مرتبط با ارزهای معمولی مانند دلار آمریکا یا یورو را دارند.

توکن های غیرقابل معاوضه یا NFT در شبکه اتریوم

اتریوم امکان ایجاد توکن‌های غیر قابل معاوضه (NFT) را فراهم می‌کند. این توکن‌ها قابلیت نمایش و انتقال اموال دیجیتال مانند اثر هنری، کلکسیونی، بازی و خصوصیات دیگر را دارند.

صنعت هوش مصنوعی و اینترنت اشیاء (AI & IoT)

اتریوم می‌تواند به عنوان زیرساختی برای ارتباط و تعامل بین دستگاه‌های هوشمند اینترنت اشیاء (IoT) و برنامه‌های هوش مصنوعی (AI) عمل کند. این قابلیت اتریوم امکان تبادل داده و اجرای قراردادهای هوشمند در بین دستگاه‌های متصل را فراهم می‌کند و بستری امن و شفاف برای ارتباطات هوشمند فراهم می‌سازد.

اجرای ICO و جمع‌آوری سرمایه (Initial Coin Offerings)

بسیاری از شرکت‌ها و استارتاپ‌ها برای جمع‌آوری سرمایه از طریق فروش توکن‌های خود از مفهوم ICO استفاده کرده‌اند. اتریوم به عنوان یک پلتفرم مناسب برای اجرای این نوع جمع‌آوری سرمایه عمل می‌کند و با ایجاد قراردادهای هوشمند و صدور توکن‌های قابل مبادله، این فرآیند را سهل و آسان می‌کند.

بازارهای پیش بینی

قراردادهای هوشمند اتریوم در بازارهای پیش‌بینی مانند Augur و Gnosis استفاده می‌شوند. این بازارها به کاربران اجازه می‌دهند در مورد رویدادهای آینده مانند نتیجه مسابقات و رویدادهای ورزشی شرط بندی کنند.

اتریوم به عنوان یک بستر قدرتمند، گسترده و قابل انعطاف برای اجرای برنامه‌های غیرمتمرکز و انجام امور مالی و اقتصادی استفاده می‌شود. ویژگی‌های ارز دیجیتال اتریوم امکان توسعه، امنیت، انتقال ارزش، نوآوری و مدیریت آزاد را فراهم می‌کند.

مهم است به‌یاد داشت که این فقط برخی از کاربردهای اصلی اتریوم هستند و این فناوری قابلیت توسعه و تعمیم فراوانی دارد.

نحوه کارکرد شبکه اتریوم

شبکه اتریوم بر اساس تکنولوژی بلاکچین عمل می‌کند و از الگوریتم Proof-of-Work (PoW) برای تأیید و تأمین امنیت تراکنش‌ها استفاده می‌کرد. اما با اجرای نسخه Ethereum 2.0، تراکنش‌ها به شیوه Proof-of-Stake (PoS) نیز پشتیبانی می‌شوند. علاوه بر آن شبکه اتریوم بر اساس مدل بلاکچین عمومی (Public Blockchain) عمل می‌کند و به عنوان یک زیرساخت برای اجرای قراردادهای هوشمند و ارائه ارز دیجیتال اتر (Ether) استفاده می‌شود. نحوه کارکرد اتریوم به شرح زیر است:

قراردادهای هوشمند پایه و اساس کارکرد شبکه اتریوم

یکی از ویژگی‌های برجسته اتریوم، قابلیت اجرای قراردادهای هوشمند است. قراردادهای هوشمند نوعی برنامه کامپیوتری هستند که به صورت خودکار اجرا می‌شوند و توافقات و قوانین را بر اساس شرایط مشخصی اجرا می‌کنند. اتریوم با زبان برنامه‌نویسی Solidity، توسعه‌دهندگان را قادر می‌سازد قراردادهای هوشمندی را بسازند و روی شبکه اجرا کنند.

ماشین مجازی اتریوم (EVM) در شبکه بلاکچینی اتریوم

ماشین مجازی اتریوم (Ethereum Virtual Machine یا EVM) به عنوان یک محیط اجرایی متن‌باز برای قراردادهای هوشمند در اتریوم استفاده می‌شود. EVM عملکرد قراردادهای هوشمند را اجرا می‌کند و امکان اجرای کد برنامه و ارسال تراکنش‌ها را فراهم می‌کند.

تراکنش‌ها در اتریوم

کاربران اتریوم تراکنش‌های خود را از طریق کیف پول‌هایشان ایجاد می‌کنند. تراکنش‌ها شامل انتقال ارز دیجیتال اتر بین آدرس‌های کیف پول مختلف، قراردادهای هوشمند و اطلاعات دیگر می‌شوند.

نقش بلاک و بلاکچین در اتریوم

اتریوم یک شبکه بلاکچینی است که تمامی تراکنش‌ها و قراردادهای هوشمند در آن ثبت و ذخیره می‌شوند. این شبکه توسط هزاران سیستم کامپیوتری که به طور متفاوت در سراسر جهان قرار دارند، اداره می‌شود. این سیستم‌ها با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و به صورت توزیع شده و متمرکز به همکاری می‌پردازند.

تراکنش‌های ایجاد شده در شبکه اتریوم به صورت بلاک‌ها در بلاکچین ثبت می‌شوند. هر بلاک شامل تعدادی تراکنش است و لینک‌هایی به بلاک قبلی دارد تا تاریخچه کاملی از تراکنش‌ها ایجاد شود.

تأیید تراکنش‌ها در شبکه اتریوم

تراکنش‌ها توسط گره‌ها (کامپیوترهای مشارکت‌کننده در شبکه) در شبکه اتریوم تأیید می‌شوند. برای تأیید تراکنش، گره‌ها از قوانین پروتکل بلاکچین پیروی می‌کنند و بررسی امضاها، صحت تراکنش و معتبر بودن آن را تأیید می‌کنند.

استخر معاملات (Mempool) در شبکه اتریوم

تراکنش‌های ایجاد شده توسط کاربران در انتظار تأیید توسط گره‌ها در استخر معاملات قرار می‌گیرند. گره‌ها در هر لحظه تعدادی از تراکنش‌های موجود در استخر معاملات را برای ثبت در بلاک بعدی انتخاب می‌کنند.

تولید بلاک در شبکه بلاکچین اتریوم

گروهی از گره‌ها که به عنوان ماینرها شناخته می‌شوند، مسئول تولید بلاک‌ها و اضافه کردن آنها به بلاکچین هستند. ماینرها با حل مسئله رمزنگاری پیچیده‌ای که به آن Proof-of-Work گفته می‌شود، سعی می‌کنند بلاک جدید را بسازند و به بلاکچین اضافه کنند. ماینری که اولین ماین برای حل مسئله شود، بلاک جدید را ایجاد می‌کند و برای این کار پاداشی در قالب اتر دریافت می‌کند.

تأیید بلاک در بلاکچین اتریوم

بعد از تولید بلاک توسط ماینر، بلاک به تمامی گره‌های شبکه انتشار می‌یابد و توسط آنها تأیید می‌شود. گره‌ها بررسی می‌کنند که بلاک معتبر است و تراکنش‌ها در آن صحیح هستند.

با استفاده از این روش‌ها و فرآیندهای توضیح داده شده، شبکه اتریوم قادر است تراکنش‌های امن و قابل اعتماد را پردازش و اطمینان از صحت بلاکچین و قراردادهای هوشمند را به کاربران خود ارائه دهد.

نکته : با توجه به ماهیت پویای شبکه اتریوم، این توضیحات ممکن است به صورت ساده‌تر از واقعیت باشد و جوانب فنی و پیچیده‌تری در کارکرد اتریوم وجود داشته باشد.

نقش قراردادهای هوشمند در اتریوم

قراردادهای هوشمند (Smart Contracts) یکی از عناصر کلیدی و قابل توجه در شبکه اتریوم هستند. آن‌ها قراردادهای برنامه‌نویسی شده که مبتنی بر بلاکچین اجرا می‌شوند و توسط طرف‌های مختلف در شبکه قابل تعامل هستند. قراردادهای هوشمند در واقع برنامه‌های قابل اجرا و قوانین تعیین شده توسط توسعه‌دهندگان را در خود ذخیره می‌کنند و توسط شبکه اتریوم اجرا می‌شوند.

نقش قراردادهای هوشمند در شبکه اتریوم به شرح زیر است:

اجرای قراردادهای هوشمند

قراردادهای هوشمند در شبکه اتریوم توسط گره‌های شبکه اجرا می‌شوند. هر گره بلاکچین شامل یک ماشین مجازی قرارداد هوشمند است که قوانین و عملکرد قرارداد را پیاده‌سازی می‌کند.

توزیع و شفافیت در قراردادهای هوشمند

قراردادهای هوشمند در شبکه اتریوم به صورت خودکار و بدون نیاز به واسطه‌گر اجرا می‌شوند. این به معنای حذف نیاز به اعتماد به طرف سوم در تعاملات قراردادی است. همچنین، عملکرد قراردادهای هوشمند به صورت علنی و شفاف در بلاکچین ثبت می‌شود که منجر به شفافیت بیشتر و اعتماد بیشتر در تعاملات می‌شود.

تعاملات خودکار در قراردادهای هوشمند

قراردادهای هوشمند قوانینی را تعیین می‌کنند که در صورت برقراری شرایط مشخص، عملکردهای خاصی را انجام می‌دهند. این قوانین می‌توانند شامل انتقال ارز دیجیتال، انجام محاسبات پیچیده، بررسی شرایط و اعطای اجازه دسترسی و بسیاری دیگر باشند. با استفاده از قراردادهای هوشمند، تعاملات را می‌توان به صورت خودکار و بدون نیاز به واسطه‌گر انجام داد.

امنیت در قراردادهای هوشمند

قراردادهای هوشمند در بلاکچین اتریوم با استفاده از رمزنگاری قوی و امضای دیجیتال ایمن می‌شوند. این به معنای امکان تأیید صحت و اعتبار قراردادها توسط بقیه گره‌های شبکه است. همچنین، با استفاده از قوانین قراردادهای هوشمند، تعاملات در شبکه به صورت مشروع و قابل اعتماد انجام می‌شوند.

قراردادهای هوشمند در شبکه اتریوم امکانات وسیعی را برای توسعه دهندگان و کاربران فراهم می‌کنند. آن‌ها به عنوان اساس بسیاری از برنامه‌ها، اپلیکیشن‌ها و سرویس‌های بر پایه بلاکچین در اتریوم استفاده می‌شوند و امکاناتی را فراهم می‌کنند که قابلیت اجرای خودکار و امن تراکنش‌ها و تعاملات را بهبود می‌بخشد.

الگوریتم شبکه اتریوم

الگوریتم اتریوم از ابتدا با استفاده از الگوریتم Proof-of-Work (PoW) برای تأیید و تأمین امنیت تراکنش‌ها و ایجاد بلاک‌ها در شبکه استفاده می‌کرد. اما با معرفی Ethereum 2.0، این شبکه قصد دارد از الگوریتم Proof-of-Work به الگوریتم Proof-of-Stake (PoS) که به عنوان Beacon Chain شناخته می‌شود، برای انتقال کامل به شبکه PoS استفاده کند.

الگوریتم Proof-of-Work (PoW) در اتریوم

الگوریتم اثبات کار PoW در اتریوم برای ایجاد بلاک‌ها و تأیید تراکنش‌ها استفاده می‌شود. ماینرها در این الگوریتم با حل یک مسئله رمزنگاری پیچیده و مصرف انرژی بالا، بلاک‌های جدید را تولید و به بلاکچین اضافه می‌کنند. ماینری که اولین ماین برای حل مسئله شود، بلاک جدید را ایجاد می‌کند و پاداشی در قالب اتر دریافت می‌کند. این الگوریتم از انتخاب سازنده بلاک بر اساس قدرت محاسباتی (Hash Rate) استفاده می‌کند.

الگوریتم Proof-of-Stake (PoS) در اتریوم

با اجرای Ethereum 2.0، شبکه اتریوم از الگوریتم PoW به الگوریتم PoS برای امنیت شبکه و تأیید تراکنش‌ها و بلاک‌ها انتقال یافت. الگوریتم PoS بر اساس مفهوم حاکمیت سهام (Stake) کار می‌کند. در این الگوریتم، افراد با داشتن مقداری از اتر خود، سهامداران شبکه هستند و بر اساس میزان سهامی که دارند، انتخاب‌هایی در خصوص تأیید تراکنش‌ها و ایجاد بلاک‌ها صورت می‌دهند. در الگوریتم PoS، هیچ نیازی به مصرف انرژی بالا نیست و قدرت حاکمیت بر شبکه به میزان سهامی که فرد دارد بستگی دارد.

انتقال اتریوم به الگوریتم PoS (Beacon Chain)

انتقال اتریوم به الگوریتم PoS از طریق Beacon Chain انجام می‌شود. Beacon Chain یک زنجیره جداگانه در شبکه اتریوم است که به عنوان مرجع اصلی برای تأیید بلاک‌ها و مدیریت الگوریتم PoS عمل می‌کند. در این سیستم، سهامداران با قراردادن اتر خود در ودیعه و در شبکه Beacon Chain، توانایی تولید بلاک‌ها و تأیید تراکنش‌ها را به دست می‌آورند. این الگوریتم کارکردی اقتصادی دارد و با توجه به تعداد سهام و قدرت حاکمیت فرد، میزان پاداش و سود حاصل را تعیین می‌کند.

انتقال اتریوم به الگوریتم PoS امکاناتی مانند مقیاس‌پذیری بالاتر، کاهش مصرف انرژی، کاهش هزینه‌ها و سرعت بالاتر در تراکنش‌ها را به همراه دارد. همچنین، با توجه به اینکه الگوریتم PoS به هیچ مفهوم قدرت محاسباتی بیشتر نیاز ندارد، امکان شرکت بیشتری برای کاربران عادی و سهامداران کوچک‌تر فراهم می‌شود. (مطالب بیشتر درباره الگوریتم های بلاکچین را اینجا بخوانید +)

استخراج اتریوم

استخراج اتریوم به وسیله ماینرها انجام می‌شود که وظیفه حل مسائل ریاضی پیچیده را به عنوان بخشی از الگوریتم اثبات کار (Proof-of-Work) شبکه بر عهده دارند. با حل این مسائل ریاضی، ماینرها تراکنش‌های شبکه را تأیید و به بلاک‌های جدید اضافه می‌کنند.

روش استخراج اتریوم از الگوریتم Ethash استفاده می‌کند. در این الگوریتم، ماینرها برای حل مسائل ریاضی از الگوریتم Hashcash استفاده می‌کنند. این الگوریتم توانایی مقاومت در برابر تغییرات سختی استخراج (mining difficulty) را دارد، به این معنی که با افزایش تعداد ماینرها، سختی استخراج اتریوم نیز افزایش می‌یابد تا نرخ استخراج ثابت بماند.

برای استخراج اتریوم، ماینرها از روش Proof-of-Work استفاده می‌کنند. آن‌ها برای حل مسئله ریاضی، از قدرت پردازشی کامپیوترهای خود استفاده می‌کنند. همچنین، برای انجام استخراج اتریوم به یک نرم‌افزار ماینینگ اختصاصی به نام ماینر (Miner) نیاز دارند که می‌تواند به شبکه اتریوم متصل شود و عملیات استخراج را انجام دهد.

تجهیزات استخراج اتریوم

استخراج اتریوم نیازمند استفاده از سخت‌افزارهای قدرتمندی مانند کارت‌های گرافیکی (GPU) است. به عنوان مثال، ماینرها می‌توانند از کارت‌های گرافیکی قدرتمندی مانند NVIDIA GeForce و AMD Radeon استفاده کنند.

در نهایت، ارزش بلوک پاداش دریافتی توسط ماینرها شامل هزینه تراکنش‌ها و همچنین پاداش ماینر (block reward) است که به صورت اتوماتیک و به ازای هر بلوک جدید ایجاد می‌شود. پس از استخراج بلوک، ماینرها می‌توانند اتریوم دریافت کنند و آن را به دستگاه خود منتقل کنند.

توجه : با به روزرسانی شبکه اتریوم (Ethereum 2.0)، استخراج اتریوم متوقف شده است و این شبکه دیگر قابلیت ماین ندارد.

ویژگی های شبکه اتریوم

اتریوم (Ethereum) یک شبکه بلاکچین متن‌باز است که ویژگی‌ها و قابلیت‌های زیادی در ارائه خدمات بر پایه بلاکچین دارد. در زیر به برخی از ویژگی‌های مهم اتریوم اشاره می‌کنم:

قراردادهای هوشمند پایه های شبکه اتریوم

اتریوم توانایی اجرای قراردادهای هوشمند را دارد. این قراردادها برنامه‌های قابل اجرا هستند که توسط توسعه‌دهندگان بر روی شبکه ایجاد می‌شوند و تعاملاتی را بدون نیاز به واسطه‌گر انجام می‌دهند.

قابلیت مقیاس‌پذیری

شبکه اتریوم از طریق بروتکل Ethereum 2.0 به ارتقاء قابلیت مقیاس‌پذیری پرداخته است. با انتقال به الگوریتم Proof-of-Stake و استفاده از شبکه‌های فرعی (sidechains) و شبکه‌های مقیاس‌پذیر (sharding)، امکان پردازش تعداد بیشتری تراکنش و اجرای برنامه‌های هوشمند را فراهم می‌کند.

واحد ارزی شبکه اتریوم؛ توکن اتر (Ether)

اتریوم از توکن اتر ETH به عنوان واحد ارز و محرک اقتصادی برای تعاملات در شبکه استفاده می‌کند. اتر نه تنها برای پرداخت هزینه تراکنش‌ها استفاده می‌شود، بلکه به عنوان ارز اصلی برای خرید و فروش در قراردادهای هوشمند و تبادل‌های داخلی شبکه نیز استفاده می‌شود.

امنیت بالای شبکه اتریوم

اتریوم از رمزنگاری قوی و استانداردهای امنیتی برای حفاظت از تراکنش‌ها و اطلاعات استفاده می‌کند. همچنین، با انتقال به الگوریتم Proof-of-Stake، امنیت شبکه بهبود یافته و هزینه مصرف انرژی کاهش می‌یابد.

جامعه بزرگ توسعه‌دهندگان

اتریوم جامعه‌ای بزرگ از توسعه‌دهندگان و برنامه‌نویسان دارد که برنامه‌های هوشمند و اپلیکیشن‌های متنوعی را بر روی شبکه ایجاد کرده‌اند. این جامعه پویا و فعال باعث رشد و توسعه روزافزون اکوسیستم اتریوم می‌شود.

قابلیت پیشرفت و انعطاف‌پذیری

با قابلیت برنامه‌نویسی و اجرای قراردادهای هوشمند، اتریوم به توسعه‌دهندگان امکان می‌دهد تا برنامه‌ها و سرویس‌های متنوعی را بر پایه بلاکچین ایجاد کنند. این انعطاف‌پذیری و پیشرفت در اتریوم، امکان استفاده‌های گسترده و نوآورانه را فراهم می‌کند.

اتریوم با ترکیب این ویژگی‌ها، یک اکوسیستم قدرتمند بر پایه بلاکچین است که قابلیت توسعه و اجرای برنامه‌های هوشمند را به کاربران خود ارائه می‌دهد.

اتریوم یک شبکه غیرمتمرکز

این به معنای این است که اتریوم بر اساس تکنولوژی بلاکچین عمل می‌کند و هیچ مرکز کنترلی یا نقطه تکیه‌گاه مرکزی برای عملکرد شبکه وجود ندارد.

در شبکه‌های غیر متمرکز، تصمیم‌گیری و اجرای عملیات توسط تمام شرکت‌کنندگان شبکه انجام می‌شود. در صورتی که یک شبکه متمرکز باشد، یک نهاد مرکزی یا گروهی از افراد می‌توانند نقش کنترلی و مدیریتی را بر عهده بگیرند و بر سیستم تأثیر بگذارند. اما در شبکه غیر متمرکز مانند اتریوم، تمام شرکت‌کنندگان شبکه (که به آنها “گره‌ها” می‌گویند) برابری در حقوق و تصمیم‌گیری دارند و توافق‌ها و قراردادهای هوشمند را اجرا می‌کنند.

گره یا نود در بلاکچین اتریوم

بلاکچین اتریوم توسط شبکه‌ای از گره‌ها نگهداری می‌شود که همزمان کار می‌کنند و به صورت متقابل با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند. هر گره دارای نسخه‌ای از بلاکچین است که اطلاعات مختلفی را در خود ذخیره می‌کند، و این اطلاعات با توافق تمام گره‌ها هماهنگ می‌شوند. این روش به شبکه اتریوم امکان می‌دهد تا بدون وجود یک مرکز کنترلی(نهاد ناظر) یا خطر از بین رفتن اطلاعات، عملکرد امن و قابل اعتماد را ارائه دهد.

از این روش غیر متمرکز استفاده می‌شود تا امکان برقراری اعتماد و امنیت بین افراد و شبکه‌های مختلف را بدون وابستگی به یک نهاد مرکزی فراهم کند. همچنین، این ساختار غیر متمرکز به کاربران اتریوم امکان می‌دهد تا کنترل کامل بر دارایی‌ها و اطلاعات خود را داشته باشند و به صورت مستقل در شبکه فعالیت کنند.

اتریوم ؛ شبکه ای ناشناس یا نیمه ناشناس ؟

واقعیت این است که اتریوم به طور کامل نیمه ناشناس نیست. برخلاف برخی رمزارزهای دیگر مانند بیتکوین که تراکنش‌ها به صورت عمومی قابل مشاهده هستند و هویت فرستنده و گیرنده تراکنش قابل تشخیص است، اتریوم یک سطحی از حفظ حریم خصوصی را فراهم می‌کند.

در شبکه اتریوم، هویت متمایز فرستنده و گیرنده تراکنش به صورت عمومی در دسترس نیست، بلکه از آدرس‌های کیف پول (wallet address) استفاده می‌شود. این آدرس‌ها می‌توانند به صورت تصادفی و بدون ارتباط مستقیم با هویت واقعی صاحب کیف پول ساخته شوند. این موضوع باعث می‌شود تراکنش‌ها به طور عمومی قابل مشاهده باشند، اما هویت حقیقی افراد پشت آن آدرس‌ها معلوم نشود.

به هر حال، باید توجه داشت که در صورتی که هویت فرد در هنگام ایجاد یا استفاده از کیف پول اتریوم باز معلوم شود، تمامی تراکنش‌ها و فعالیت‌های مربوط به آن کیف پول می‌توانند به او نسبت داده شوند. از این رو، اتریوم تنها در حفظ حریم خصوصی تا حدی که از طریق استفاده از آدرس‌های کیف پول میسر است، نقش دارد و به عنوان یک شبکه بلاکچین عمومی، هویت و فعالیت‌های مربوطه همچنان می‌توانند ردپایی شوند.

شبکه اتریوم چگونه اداره می شود؟

شبکه اتریوم توسط هزاران سیستم کامپیوتری (گره‌ها) اداره می‌شود. این سیستم‌ها در سراسر جهان وجود دارند و به عنوان بخشی از شبکه اتریوم عمل می‌کنند. این گره‌ها می‌توانند توسط افراد حقیقی یا سازمان‌ها اداره شوند و مشارکت در فرآیند اجرا و تأیید معاملات در شبکه را بر عهده دارند.

هر گره در شبکه اتریوم یک نسخه از بلاکچین را ذخیره و تحت حفظ خود قرار می‌دهد. این نسخه‌ها به صورت مستقل توسط هر گره به‌روزرسانی می‌شوند و توافقی در مورد وضعیت شبکه و تاریخچه تراکنش‌ها بین گره‌ها برقرار می‌کنند. هماهنگی بین گره‌ها و تضمین صحت اطلاعات با استفاده از الگوریتم‌های کنسانس مختلفی انجام می‌شود، که در نهایت به توافقی مشترک در مورد وضعیت شبکه می‌انجامد.

اداره اتریوم بدون نهاد مرکزی

روش توزیع شده در اتریوم امکان اداره شبکه را بدون وجود یک مرکز کنترلی فراهم می‌کند. تعداد بالای گره‌ها و توزیع جغرافیایی آنها به این معنی است که شبکه اتریوم بسیار مقاوم در برابر حملات و قطعی ناگهانی است. هر تغییر یا تلاش برای تغییر اطلاعات در بلاکچین باید توسط بیشتر از 50% از گره‌ها تأیید شود، که به عنوان “حد تأیید” (confirmation threshold) شناخته می‌شود، که به نوعی تضمین امنیت و مقاومت در برابر تغییرات ناخواسته است.

به این ترتیب، شبکه اتریوم با استفاده از هزاران سیستم کامپیوتری مستقل که همزمان عمل می‌کنند، امکان اداره و عملکرد قابل اعتماد و امن را به کاربرانش فراهم می‌کند.

ماشین مجازی اتریوم یا EVM چیست ؟

ماشین مجازی اتریوم (Ethereum Virtual Machine یا EVM) یک ماشین مجازی بر پایه بلاکچین است که در شبکه اتریوم استفاده می‌شود. EVM به عنوان محیط اجرایی برنامه‌های هوشمند در اتریوم عمل می‌کند و اجرای قراردادهای هوشمند را ممکن می‌سازد.

ماشین مجازی EVM چیست؟

EVM یک سامانه قدرتمند است که بر اساس مدل ماشین ستک برگرفته از ماشین مجازی تورینگ (Turing-complete) طراحی شده است. این به این معنی است که EVM توانایی اجرای برنامه‌های هوشمند پیچیده را دارد و از زبان برنامه‌نویسی Solidity استفاده می‌کند.

EVM از دستورالعمل‌ها و ساختار داده‌های خاص خود برای اجرای قراردادهای هوشمند استفاده می‌کند. قراردادهای هوشمند بر پایه زبان برنامه‌نویسی Solidity توسعه داده می‌شوند و سپس با استفاده از کامپایلر به کد باینری تبدیل می‌شوند که توسط EVM قابل اجراست.

کاربردهای ماشین مجازی اتریوم

EVM به عنوان ماشین مجازی اتریوم، عملیات مهمی مانند انتقال ارز، محاسبات پیچیده و تغییرات در حالت شبکه را اجرا می‌کند. این ماشین مجازی تضمین می‌کند که قراردادهای هوشمند در شبکه اتریوم به صورت قابل اعتماد و قابل تکرار اجرا می‌شوند.

با استفاده از EVM، توسعه‌دهندگان می‌توانند برنامه‌های هوشمند پیچیده و قابل اجرا را بر روی شبکه اتریوم پیاده‌سازی کنند و به تعامل با دیگر قراردادهای هوشمند و تراکنش‌های شبکه بپردازند.

انواع استانداردهای ساخت توکن در شبکه اتریوم

در اتریوم، استانداردهای توکن (Token) به منظور تعریف و توسعه انواع مختلف توکن‌ها برای استفاده در شبکه بلاکچین و اپلیکیشن‌های هوشمند تعریف شده‌اند. در ادامه، به برخی از مهمترین استانداردهای توکن اتریوم اشاره می‌کنم و ویژگی‌های هرکدام را شرح می‌دهم:

ERC-20 چیست ؟

استاندارد ERC-20 یکی از محبوب‌ترین و پرکاربردترین استانداردهای توکن اتریوم است. این استاندارد برای توکن‌های قابل معامله (قابل تبدیل به ارز دیگر) در شبکه اتریوم استفاده می‌شود. ویژگی‌های آن شامل امکان انتقال، موجودی، بررسی تراکنش‌ها و قابلیت برنامه‌ریزی برای تعامل با سایر قراردادهای هوشمند است.

استاندارد ERC-721 چیست ؟

استاندارد ERC-721 برای توکن‌های غیرقابل قابل معامله NFT (غیرقابل تبدیل به ارز دیگر) استفاده می‌شود. این استاندارد برای توکن‌های قابلیت تملک مانند توکن‌های بازی، کریپتوکلکتیبل و دارایی‌های منحصر به فرد استفاده می‌شود. ویژگی برجسته آن این است که هر توکن یک شناسه یکتا و قابل تبادل است.

استاندارد ERC-721 به تعریف توکن‌های نمادین غیرقابل قابل معامله در اتریوم می‌پردازد. این استاندارد امکان ایجاد توکن‌های منحصر به فرد را برای انواع دارایی‌ها مانند عکس‌ها، ویدئوها و اموال مجازی فراهم می‌کند.

ERC-1155 چیست ؟

استاندارد ERC-1155 یک استاندارد توکن چندمنظوره است که برای ارائه قابلیت‌هایی مانند توکن‌های قابل تعویض و توکن‌های غیرقابل تعویض به صورت همزمان استفاده می‌شود. این استاندارد اجازه می‌دهد تا یک قرارداد هوشمند چندین نوع توکن را در خود داشته باشد.

ERC-777 چیست ؟

استاندارد ERC-777 یک استاندارد پیشرفته توکن است که امکاناتی برای انتقال و تعامل با توکن‌ها را فراهم می‌کند. بر خلاف ERC-20 که برای ارسال توکن‌ها به تراکنش‌های انتقال، محدود است، ERC-777 امکان ارسال توکن در کنار ارسال داده‌های اضافی را فراهم می‌کند.

ERC-725 چیست ؟

استاندارد ERC-725 برای توکن‌های هویتی (Identity Tokens) استفاده می‌شود. این استاندارد اجازه می‌دهد تا هر توکن هویت، اطلاعات شخصی را شامل شناسه، مدارک و مجوزها ذخیره کند.

ERC-621 چیست ؟

استاندارد ERC-621 به بروزرسانی و افزایش موجودی توکن‌ها می‌پردازد. با استفاده از این استاندارد، می‌توان موجودی توکن‌ها را افزایش داده و به موجودی  توکن‌ها اضافه کرد.

استاندارد توکن ERC-827 چیست ؟

استاندارد ERC-827 یک گسترش از استاندارد ERC-20 است که قابلیت‌هایی مانند انتقال توکن با انجام عملیات داده‌ای را فراهم می‌کند. این استاندارد به توسعه‌دهندگان امکان می‌دهد از تراکنش‌هایی با پارامترهای اضافی برای انتقال توکن‌ها استفاده کنند.

استفاده از استانداردهای توکن اتریوم، توسعه‌دهندگان را قادر می‌سازد تا توکن‌های قابل تعامل، قابل تبادل و با قابلیت‌های خاص را بر پایه بلاکچین اتریوم پیاده‌سازی کنند. هر یک از استانداردها ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارند و به توسعه دسترسی بیشتر و پرکاربردتر توکن‌ها در اکوسیستم اتریوم کمک می‌کنند.

چرا اتریوم به وجود آمده است ؟ تحول در دنیای بلاکچین با اتریوم

اتریوم به وجود آمد به دلیل نیاز به یک بستر قدرتمند برای اجرای قراردادهای هوشمند و ارائه ارز دیجیتال قابل برنامه‌ریزی به عنوان واحد تراکنش. شبکه اتریوم تلاش می‌کند تا به عنوان یک شبکه بلاکچینی قدرتمند و بسیار گسترده قابل استفاده باشد که توسعه دهندگان و کاربران را قادر به اجرای تعداد زیادی قرارداد هوشمند و تراکنش‌های ارز دیجیتال کند.

اتریوم Ethereum از طریق قراردادهای هوشمند و ماشین مجازی اتریوم (EVM)، قابلیت برنامه‌ریزی و اجرای اپلیکیشن‌های توزیع شده را فراهم می‌کند. این قابلیت‌ها و ویژگی‌های اتریوم امکانات بسیاری را در اختیار کاربران قرار می‌دهد و دنیایی جدید از فرصت‌ها و کاربردها را ایجاد می‌کند.

اتریوم می‌تواند دنیا را متحول کند؟

اتریوم امکان اجرای قراردادهای هوشمند را فراهم می‌کند که می‌تواند انقلابی در صنایع مختلف ایجاد کند، از جمله صنعت مالی، بانکداری، بیمه، زنجیره تأمین و غیره. این به کاربران اجازه می‌دهد تا بدون واسطه‌ها و با کاهش هزینه‌ها، تعاملات مالی را انجام دهند.

امکان توسعه و اجرای اپلیکیشن‌های توزیع شده روی اتریوم باعث می‌شود که ایده‌ها و نوآوری‌های جدید ساخته و پرداخته شود. توسعه دهندگان می‌توانند از زیرساخت قدرتمند اتریوم بهره ببرند و اپلیکیشن‌های قدرتمندی را برای کاربران خلق کنند.

اتریوم با استفاده از تکنولوژی اثبات سهام (Proof-of-Stake)، مصرف انرژی را کاهش می‌دهد و با محیط زیست دوستانه‌تری همراه است. این مسئله از اهمیت بسیاری برخوردار است زیرا کاهش مصرف انرژی به معنای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و حفظ منابع طبیعی است.

به طور خلاصه، اتریوم از طریق قراردادهای هوشمند و ارز دیجیتال قابل برنامه‌ریزی، قدرت برنامه‌ریزی را به دست کاربران می‌دهد و به آن‌ها امکان ایجاد اپلیکیشن‌های نوآورانه و تحول‌آفرین را می‌دهد.

مزایای شبکه اتریوم

شبکه اتریوم (Ethereum) با ارائه یک زیرساخت قدرتمند برای اجرای قراردادهای هوشمند و توسعه اپلیکیشن‌های بلاکچینی، مزایای فراوانی را برای کاربران خود فراهم می‌کند. در زیر به برخی از مزایای شبکه اتریوم اشاره می‌کنم:

طراحی، ایجاد و اجرای قراردادهای هوشمند

اتریوم اجازه می‌دهد قراردادهای هوشمند را توسعه و اجرا کنید. این قراردادها قابلیت برنامه‌ریزی و اجرای اتوماتیک را دارند و می‌توانند برای انجام توابع مختلفی مانند انتقال ارز، صدور توکن‌های قابل معامله و حتی اجرای بازی‌ها استفاده شوند.

تامین امنیت شبکه با ارز دیجیتال اتر (Ether)

اتریوم ارز دیجیتال خود به نام اتر (Ether) را دارد. اتر، علاوه بر استفاده به عنوان واحد پرداخت در شبکه، به عنوان سوختی برای اجرای قراردادهای هوشمند و تراکنش‌ها در شبکه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

انعطاف‌پذیری و توسعه پذیری بالا

اتریوم زیرساختی انعطاف‌پذیر برای توسعه‌دهندگان فراهم می‌کند. از طریق استفاده از زبان برنامه‌نویسی Solidity و استفاده از مجموعه ابزارها و کتابخانه‌های متنوع، توسعه‌دهندگان می‌توانند اپلیکیشن‌های بلاکچینی پیچیده و گسترده را بسازند.

بلاکچین عمومی

شبکه اتریوم به صورت عمومی است و هر کسی می‌تواند در آن شرکت کند و تراکنش‌ها را بررسی کند. این ویژگی باعث شفافیت بیشتر و اعتماد در شبکه می‌شود.

اتریوم؛ بزرگترین اکوسیستم

اتریوم اکوسیستم بزرگی از توسعه‌دهندگان، تجارت‌ها، پروژه‌ها و توکن‌ها دارد. این اکوسیستم پویا و گسترده باعث می‌شود که بسیاری از فرصت‌های کسب و کار و نوآوری در این شبکه ایجاد شود.

قابلیت ایجاد توکن های منحصر به فرد

با استفاده از استانداردهای مختلفی مانند ERC-20 و ERC-721، می‌توانید توکن‌هایی با ویژگی‌ها و استفاده‌های منحصر به فرد بسازید. این امر به شما امکان می‌دهد برنامه‌ها و سامانه‌های مبتنی بر توکن را پیاده‌سازی کنید و عملکرد مالی و تعاملی را بهبود بخشید.

به روزرسانی های همیشگی

اتریوم در حال توسعه نسخه‌های جدیدی از خود است که ویژگی‌های بهبود یافته، مقیاس‌پذیری و امنیت بیشتر را به شبکه اضافه می‌کنند. این توسعه‌ها باعث می‌شوند که شبکه اتریوم همیشه در حال بهبود و پیشرفت باشد.

در کل، شبکه اتریوم با قابلیت اجرای قراردادهای هوشمند، توسعه اپلیکیشن‌های بلاکچینی و ارائه ارز دیجیتال اتر، یکی از مهم‌ترین و پرکاربردترین شبکه‌های بلاکچینی است که باعث توسعه و رشد فعالیت‌های بلاکچینی در جهان شده است.

چالش های شبکه اتریوم چیست ؟

شبکه اتریوم (Ethereum) هرچند که بسیار قدرتمند و پیشرفته است، اما نیز با برخی معایب و چالش‌ها مواجه است. در زیر به برخی از معایب و چالش‌های شبکه اتریوم اشاره می‌کنم:

مقیاس‌پذیری ضعیف اما در حال بهبود

یکی از چالش‌های اصلی شبکه اتریوم، مقیاس‌پذیری آن است. زمانی که تراکنش‌ها و قراردادهای هوشمند بر روی شبکه زیاد شده و تعداد کاربران افزایش می‌یابد، ظرفیت شبکه ممکن است محدود شود و زمان پاسخگویی به تراکنش‌ها افزایش یابد.

هزینه بالای تراکنش نسبت به سایر بلاکچین ها

با افزایش تراکنش‌ها و استفاده بیشتر از شبکه، هزینه‌های تراکنش نیز افزایش می‌یابد. این مسئله می‌تواند برای کاربرانی که می‌خواهند تراکنش‌های کوچک یا مکرری انجام دهند، محدودیتی باشد.

انعطاف‌ناپذیری قراردادهای هوشمند

یکی از مشکلات شبکه اتریوم، عدم امکان تغییر قراردادهای هوشمند بعد از استقرار آن‌ها است. یعنی در صورت وجود خطاها یا نیاز به به‌روزرسانی، قراردادهای هوشمند قابل تغییر نیستند و این می‌تواند برای توسعه‌دهندگان مسئله‌ای باشد.

امنیت در قراردادهای هوشمند

همچنین، امنیت شبکه اتریوم نیز یک چالش است. اگر قراردادهای هوشمند با باگ‌های امنیتی طراحی شوند یا تحت حملات قرار بگیرند، ممکن است اترها و دیگر منابع در دسترس هکرها قرار بگیرند.

هوشمندسازی قراردادهای هوشمند

توسعه و برنامه‌ریزی قراردادهای هوشمند نیاز به مهارت‌های تخصصی دارد و نیازمند آگاهی از مسائل امنیتی و بهینه‌سازی است. این ممکن است برای توسعه‌دهندگان که با برنامه‌نویسی قراردادهای هوشمند آشنایی کافی ندارند، مشکلاتی ایجاد کند.

در کل، شبکه اتریوم با تمام مزایا و امکانات خود، با برخی چالش‌ها روبه‌رو است که در حال حاضر توسعه‌دهندگان و تیم توسعه اتریوم در تلاش برای بهبود و حل آن‌ها هستند.

همه چیز درباره ارزدیجیتال اتریوم ؛ اتر ETH

ارز دیجیتال اتر (ETH)، که همچنین با نام اتریوم شناخته می‌شود، ارز دیجیتال اصلی شبکه اتریوم است. اتر نقش اصلی در شبکه اتریوم را ایفا می‌کند و به عنوان واحد تراکنش و پرداخت در این شبکه استفاده می‌شود. اتریوم به عنوان یک بستر قراردادهای هوشمند، از اتر برای اجرای قراردادها و تراکنش‌ها استفاده می‌کند.

اتر (Ether) ارز دیجیتال شبکه اتریوم است و به عنوان واحد پولی اتریوم عمل می‌کند. در ادامه، تعریف، ویژگی‌ها و تاریخچه قیمتی اتر را برای شما توضیح می‌دهم:

تعریف ارز دیجیتال اتریوم ؛ اتر Ether

اتر به عنوان واحد پولی اتریوم استفاده می‌شود و برای انجام تراکنش‌ها در شبکه اتریوم استفاده می‌شود. اتر همچنین برای پرداخت هزینه‌های مربوط به اجرای قراردادهای هوشمند و پرداخت کارمزدها به ماینرها نیز استفاده می‌شود.

ویژگی‌های ارز دیجیتال اتر ETH

در زیر به برخی از ویژگی های ارز دیجیتال اتر اشاره خواهیم کرد :

قابلیت انتقال و تراکنش

اتر می‌تواند به عنوان واحد پولی قابل انتقال و تراکنش در شبکه اتریوم عمل کند. این به کاربران امکان می‌دهد تا اتر را به یکدیگر ارسال و دریافت کنند.

سرعت و کارایی

شبکه اتریوم با استفاده از الگوریتم Proof of Stake (PoS) با ارتقاء به نسخه 2.0 ، قدرت پردازش و سرعت بالاتری را ارائه می‌دهد. این باعث می‌شود تا تراکنش‌ها به سرعت بیشتری انجام شود و شبکه اتریوم به طور کلی کارایی بیشتری داشته باشد.

استفاده اتر در قراردادهای هوشمند

اتر به عنوان واحد پولی اصلی برای اجرای قراردادهای هوشمند در اتریوم استفاده می‌شود. کاربران برای اجرای توابع قراردادهای هوشمند باید هزینه‌ای در اتر پرداخت کنند.

تأمین امنیت شبکه

Ether نقش مهمی در تأمین امنیت شبکه اتریوم دارد. از آنجایی که برخی از تراکنش‌ها متعلق به معاملات بلاکچین و قراردادهای هوشمند است، پرداخت کارمزدها به ماینرها با اتر، انگیزه آنها را برای حفظ امنیت شبکه افزایش می‌دهد.

امنیت در شبکه اتریوم با استفاده از الگوریتم‌های رمزنگاری پیشرفته و قابل اعتمادی که در طراحی شبکه استفاده می‌شوند، حفظ می‌شود. این امنیت باعث می‌شود تا تراکنش‌ها و قراردادهای هوشمند از حملات مختلف محافظت شوند.

ارزش ذخیره‌سازی

اتریوم به عنوان یک ارز دیجیتال، ارزش ذخیره‌سازی دارد. کاربران می‌توانند اترهای خود را در کیف پول‌های امن ذخیره کرده و از آنها به عنوان سرمایه‌گذاری یا ابزار پرداخت استفاده کنند.

از آنجا که اتریوم یک بستر متن‌باز است، توسعه‌دهندگان می‌توانند برنامه‌ها و سرویس‌های مختلف را بر روی آن پیاده‌سازی کنند و از ویژگی‌های ارز دیجیتال اتریوم برای حل چالش‌های مختلف استفاده کنند.

تاریخچه قیمتی ارز دیجیتال اتریوم

قیمت اتر در طول زمان تغییرات زیادی داشته است. از ابتدای عرضه اتر تاکنون، قیمت آن رشد قابل توجهی را تجربه کرده است. در اوایل، قیمت اتر بسیار پایین بود و در حدود چند سنت قرار داشت. اما با گذشت زمان و رشد جامعه اتریوم و افزایش کاربران، قیمت اتر به شدت افزایش یافت و به میزان قابل توجهی رشد کرد. تأثیر عواملی مانند آگاهی عمومی، تقاضا و عرضه، تغییرات قوانین و مقررات و اتفاقات دیگر در بازار نیز بر روند قیمتی اتر تأثیرگذار بوده است.

ارز دیجیتال اتریوم در چه تاریخی عرضه شد ؟

اتر (Ether) در تاریخ 30 ژوئلای 2015 برای اولین بار در بازارهای معاملاتی عرضه شد. در آغاز، قیمت تعیین نشده بود و در روزهای ابتدایی بازار، برخی از معاملات به صورت مبادله مستقیم با بیتکوین (Bitcoin) انجام می‌شد. اما به مرور زمان و با گسترش استفاده از اتر، قیمت آن نیز شکل گرفت.

قیمت اتریوم در ابتدا

قیمت اتر در آغازین روزهای خود معمولاً در محدوده کمتر از 1 دلار قرار داشت. اما در سال 2017، با رشد و افزایش علاقه‌مندی به فناوری بلاکچین و اتریوم، قیمت اتر به طور قابل توجهی افزایش یافت.

اوج تاریخی قیمت اتریوم

اوج قیمت اتر در نوامبر 2021 بود که به قیمت 4860 دلار رسید. این افزایش قیمت به عمده‌ترین حد و معروف به “معماری اتر” (Ether’s All-Time High) می‌باشد.

مهم است بدانید که قیمت اتر، مانند سایر ارزهای دیجیتال، قابل تغییر است و بازار ارز دیجیتال به طور مستمر در حال تغییر است. بنابراین، قبل از هرگونه سرمایه‌گذاری یا تصمیم‌گیری، تحقیقات دقیق و اطلاعات به‌روز را درباره قیمت اتر و شرایط بازار ارز دیجیتال انجام دهید.

نقشه راه و وایت پیپر اتریوم

وایت پیپر (Whitepaper) اتریوم و نقشه راه (Roadmap) آن، دو مولفه مهم در توسعه و ارتقای شبکه اتریوم هستند. در ادامه، به شما درباره وایت پیپر اتریوم و نقشه راه آن توضیح می‌دهم:

وایت پیپر شبکه اتریوم

وایت پیپر اتریوم یک سند فنی است که در سال 2013 توسط ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin)، مؤسس اتریوم، منتشر شد. در این سند، مفاهیم، معماری و زبان برنامه‌نویسی سلسله مراتبی اتریوم (Ethereum Virtual Machine – EVM) توضیح داده شد. وایت پیپر اتریوم به عنوان یک سند استراتژیک و فلسفی، اصول و مبانی اتریوم را برای جامعه بلاکچین و توسعه‌دهندگان تبیین می‌کند.

نقشه راه شبکه اتریوم

نقشه راه اتریوم برنامه توسعه و ارتقای شبکه اتریوم در طول زمان را نشان می‌دهد. این نقشه راه توسط تیم توسعه‌دهنده‌های اتریوم تهیه می‌شود و شامل زمانبندی و برنامه‌های پیش‌رو برای بهبود شبکه، افزایش امکانات و رفع مشکلات فنی است. نقشه راه به توسعه‌دهندگان، جامعه بلاکچین و سرمایه‌گذاران اطلاعاتی درباره طرح‌ها، اهداف و روند توسعه شبکه ارائه می‌دهد.

نقشه راه اتریوم به طور مداوم به‌روزرسانی می‌شود و برای دوره‌های زمانی مختلف، شامل توسعه پروتکل اصلی، بهبود امنیت، بهینه‌سازی اجرای قراردادهای هوشمند، مقیاس‌پذیری و اضافه کردن ویژگی‌های جدید و غیره برنامه‌ریزی می‌شود. این نقشه راه به توسعه‌دهندگان و جامعه اتریوم راهنمایی می‌کند و اعتماد و شفافیت درباره آینده شبکه را ایجاد می‌کند.

نحوه دسترسی به وایت پیپر و نقشه راه اتریوم

برای دسترسی به وایت پیپر اتریوم و نقشه راه جدیدتر، به وبسایت رسمی اتریوم و منابع مربوطه مراجعه کنید، زیرا این اطلاعات به طور مداوم به‌روزرسانی می‌شوند و تغییراتی ممکن است در نسخه‌های جدیدتر اعمال شود.

نحوه محاسبه کارمزد تراکنش ها در شبکه اتریوم

در شبکه اتریوم، محاسبه کارمزد تراکنش‌ها براساس واحد‌هایی به نام گس (Gas) صورت می‌گیرد. گس معیاری است که نشان می‌دهد که یک عملیات در شبکه چقدر از منابع شبکه را مصرف می‌کند. هر عملیاتی در اتریوم، از جمله ارسال تراکنش، اجرای قراردادهای هوشمند و تغییرات در داده‌های شبکه، نیاز به گس دارد.

هر گس در شبکه اتریوم هزینه‌ای دارد که به عنوان کارمزد تراکنش به ماینرها پرداخت می‌شود. این کارمزد از طریق یک واحد دیگر به نام گوآی (Gwei) اندازه‌گیری می‌شود. گوآی معادل یک میلیارد گس است و استفاده از این واحد کوچک‌تر، برای نمایش کارمزد به صورت قابل فهم تر برای کاربران است.

هزینه فعالیت در شبکه اتریوم

مقدار گس مورد نیاز برای هر عملیات ممکن است متفاوت باشد و بسته به پیچیدگی عملیات و مصرف منابع شبکه تغییر کند. در زمان ارسال تراکنش، کاربر می‌تواند مقدار کارمزد (به صورت گس) را تنظیم کند. هرچه کارمزد بیشتر باشد، احتمال اجرای سریعتر تراکنش افزایش می‌یابد، زیرا ماینرها به دنبال دریافت کارمزد بیشتر هستند و ترجیح می‌دهند تراکنش‌هایی را با کارمزد بالاتر بررسی و اجرا کنند.

همچنین، هر تراکنش در شبکه اتریوم باید محدودیتی در مصرف گس داشته باشد که به آن گس لیمیت (Gas Limit) می‌گویند. گس لیمیت نشان می‌دهد که حداکثر چقدر منابع شبکه برای اجرای تراکنش در نظر گرفته شده است. اگر گس مصرفی تراکنش بیشتر از گس لیمیت باشد، تراکنش با خطا روبرو می‌شود و کارمزد هم به کاربر بازگردانده نمی‌شود.

در کل، محاسبه کارمزد تراکنش در اتریوم تحت تأثیر دو عامل است: مصرف گس توسط عملیات و مقدار کارمزدی که کاربر برای تراکنش تنظیم می‌کند. با توجه به تراکنش‌های پیچیده‌تر و مصرف منابع بیشتر، کارمزد بیشتری مورد نیاز است.

مثالی کاربردی از نحوه محاسبه کارمزد شبکه اتریوم

بیایید یک مثال کاربردی از نحوه محاسبه کارمزد در شبکه اتریوم را در نظر بگیریم:

فرض کنید که شما می‌خواهید یک تراکنش انتقال اتر از آدرس A به آدرس B انجام دهید. در این حالت، شما باید مقدار اتری را که می‌خواهید منتقل کنید و همچنین کارمزد تراکنش را تنظیم کنید.

نحوه محاسبه گس

ابتدا باید محاسبه کنید که عملیات انتقال اتر چقدر گس مصرف می‌کند. هر عملیات در اتریوم مقدار خاصی از گس مصرف می‌کند. برای انتقال ساده اتر، ممکن است مقداری گس کمتری نیاز باشد. برای مثال، فرض کنید که انتقال ۲۰ اتر نیاز به ۲۰۰۰۰ گس دارد.

تنظیم کارمزد

حالا شما باید مقدار کارمزد را برای تراکنش تنظیم کنید. کارمزد به صورت گس مشخص می‌شود. به طور معمول، مقدار کارمزد بالاتر، اجرای سریع‌تر تراکنش را فراهم می‌کند، زیرا ماینرها تمایل دارند تراکنش‌های با کارمزد بالاتر را در اولویت قرار دهند. برای مثال، فرض کنید شما مقدار کارمزد ۵۰ گوآی (به ازای هر گس) تنظیم کرده‌اید.

محاسبه هزینه کل تراکنش در شبکه اتریوم

حالا با توجه به مقادیر گس و کارمزد، می‌توانید هزینه کل تراکنش را محاسبه کنید. این هزینه کل برابر است با ضرب تعداد گس‌ها در مقدار کارمزد. به طور مثال، اگر شما ۲۰۰۰۰ گس مصرف کنید و کارمزد ۵۰ گوآی باشد، هزینه کل تراکنش برابر است با ۲۰۰۰۰ * ۵۰ = ۱۰۰۰۰۰ گوآی.

تبدیل به اتر

در نهایت، برای پرداخت هزینه کارمزد، شما باید مبلغ محاسبه شده را به واحد اتر تبدیل کنید. برای این کار، می‌توانید مقدار هزینه کل را تقسیم بر گوآی یک اتر (۱۰۹) کنید. در این مثال، هزینه کل برابر با ۱۰۰۰۰۰ گوآی / ۱۰۹ = 917 اتر خواهد بود.

در نهایت، شما مقدار اتر مورد نیاز برای انجام تراکنش انتقال را به آدرس B ارسال کرده و هزینه کارمزد را به ماینرها پرداخت می‌کنید.

تفاوت های اتریوم با سایر شبکه های بلاکچین

اتریوم با سایر شبکه‌های بلاکچینی در برخی جوانب تفاوت دارد که به وجود خصوصیات منحصر به فرد آن برمی‌گردد. در زیر به برخی از وجوه تمایز اتریوم نسبت به سایر شبکه‌های بلاکچینی اشاره می‌کنم:

ایجاد و توسعه قراردادهای هوشمند

یکی از ویژگی‌های برجسته اتریوم قدرت و قابلیت اجرای قراردادهای هوشمند است. این قراردادها، برنامه‌های قابل اجرا هستند که توسط توسعه‌دهندگان بر روی شبکه ایجاد می‌شوند و تعاملاتی را بدون نیاز به واسطه‌گر انجام می‌دهند. اتریوم به توسعه‌دهندگان امکان می‌دهد برنامه‌های هوشمند و قراردادهایی با قابلیت‌های پیچیده را پیاده‌سازی کنند.

اکوسیستم توسعه‌دهندگان فعال

اتریوم یک جامعه بزرگ و فعال از توسعه‌دهندگان دارد. این جامعه پویا و متنوع است و به توسعه و رشد پروژه‌های مبتنی بر اتریوم کمک می‌کند. وجود این اکوسیستم فعال باعث افزایش تنوع برنامه‌های هوشمند و اپلیکیشن‌های مختلف در شبکه اتریوم می‌شود.

الگوریتم اثبات کار و اثبات سهام

در گذشته، اتریوم از الگوریتم Proof-of-Work برای تأیید تراکنش‌ها استفاده می‌کرد، اما با انتقال به Ethereum 2.0، از الگوریتم Proof-of-Stake استفاده می کند. این انتقال به الگوریتم Proof-of-Stake امکاناتی مانند مقیاس‌پذیری بالاتر، کاهش مصرف انرژی و افزایش سرعت تراکنش‌ها را به همراه دارد.

توکن اتر واحد اصلی شبکه اتریوم

اتریوم از توکن اتر به عنوان واحد ارز و محرک اقتصادی برای تعاملات در شبکه استفاده می‌کند. اتر نه تنها برای پرداخت هزینه تراکنش‌ها استفاده می‌شود، بلکه به عنوان ارز اصلی برای خرید و فروش در قراردادهای هوشمند و تبادل‌های داخلی شبکه نیز استفاده می‌شود.

پشتیبانی از توسعه شبکه‌های فرعی

اتریوم از شبکه‌های فرعی (sidechains) و شبکه‌های مقیاس‌پذیر (sharding) پشتیبانی می‌کند. این ویژگی‌ها به اتریوم امکان اجرای همزمان بیشتری از برنامه‌ها و تراکنش‌ها را می‌دهد و بهبود قابل توجهی در قدرت مقیاس‌پذیری و عملکرد شبکه ایجاد می‌کند.

با توجه به این ویژگی‌ها، اتریوم یک شبکه بلاکچینی بسیار پویا و قدرتمند است که قابلیت‌های متنوعی را برای توسعه‌دهندگان و کاربران خود فراهم می‌کند.

مقایسه اتریوم و بیت کوین ؛ تفاوت ، مزایا و معایب دو غول بازار ارزهای دیجیتال

بیتکوین (Bitcoin) و اتریوم (Ethereum) دو ارز دیجیتال بزرگ و معروف هستند، اما دارای ویژگی‌ها، هدف‌ها و استفاده‌های متفاوتی هستند. در ادامه، به برخی از جوانب مقایسه‌ای بین بیتکوین و اتریوم می‌پردازیم:

هدف و استفاده اصلی اتریوم و بیتکوین

بیتکوین: هدف اصلی بیتکوین ارائه یک ارز دیجیتال قابل استفاده برای انتقال ارزش است. بیتکوین بیشتر به عنوان یک ارز دیجیتال استفاده می‌شود و هدف آن حفظ اعتماد و امنیت در انتقال ارزش بین افراد بدون واسطه است.

اتریوم: اتریوم همچنین به عنوان یک ارز دیجیتال عمل می‌کند، اما بیشتر به عنوان یک پلتفرم توسعه برنامه‌های غیرمتمرکز معروف است. هدف اصلی اتریوم ارائه یک زیرساخت قابل برنامه‌ریزی برای اجرای قراردادهای هوشمند و توسعه برنامه‌های غیرمتمرکز است.

قراردادهای هوشمند در اتریوم و بیت کوین

بیتکوین: بیتکوین از قراردادهای هوشمند پشتیبانی نمی‌کند و فقط به عنوان یک ارز دیجیتال استفاده می‌شود.

اتریوم: یکی از نقاط قوت اتریوم قابلیت اجرای قراردادهای هوشمند است. این قراردادها قابل برنامه‌ریزی و اجرا هستند و می‌توانند به عنوان ابزاری برای ایجاد برنامه‌ها و برنامه‌های غیرمتمرکز به کار گرفته شوند.

توانمندی‌های شبکه اتریوم در مقایسه با بیتکوین

بیتکوین: بیتکوین با تأکید بر امنیت و اعتماد، شبکه‌ای ساده و پایدار را فراهم می‌کند. امکان اجرای برنامه‌های پیچیده و قراردادهای هوشمند در بیتکوین وجود ندارد.

اتریوم: اتریوم امکانات بسیار بیشتری نسبت به بیتکوین دارد. به عنوان یک پلتفرم توسعه برنامه‌های غیرمتمرکز، اتریوم اجرای قراردادهای هوشمند و برنامه‌های پیچیده را امکان‌پذیر می‌سازد.

مقیاس‌پذیری در شبکه اتریوم و بیت کوین

بیتکوین: بیتکوین به عنوان یک شبکه تک‌لایه عمل می‌کند، به این معنی که قادر به انجام تعداد محدودی تراکنش در هر ثانیه است. این موضوع باعث می‌شود در صورت بارش تراکنش‌ها، زمان تأیید تراکنش‌ها افزایش یابد.

اتریوم: اتریوم در حال توسعه راهکارهایی برای مقیاس‌پذیری بهتر دارد، از جمله استفاده از شاردینگ (sharding) که به افزایش ظرفیت و سرعت شبکه کمک می‌کند.

توکن‌های قابل ایجاد در بلاکچین اتریوم و بیتکوین

بیتکوین: بیتکوین تنها توکنی می باشد که بر روی شبکه آن وجود دارد. در بلاکچین بیت کوین توکن‌های دیگر قابل ایجاد نیستند.

اتریوم: اتریوم به عنوان یک پلتفرم توسعه‌پذیری برای ایجاد توکن‌های دیجیتال قابل برنامه‌ریزی شده است. توکن‌های قابل توسعه از جمله ERC-20، ERC-721 و ERC-1155 از امکانات قراردادهای هوشمند اتریوم بهره می‌برند.

در کل، بیتکوین بیشتر برای انتقال ارزش و ذخیره ارزش استفاده می‌شود، در حالی که اتریوم بیشتر برای توسعه برنامه‌های غیرمتمرکز و اجرای قراردادهای هوشمند استفاده می‌شود. هر دو ارز دیجیتال اهمیت بسیاری در صنعت بلاکچین دارند و در جوامع رمزارزی مورد توجه فراوانی قرار گرفته اند.

شباهت های اتریوم با بیتکوین

فناوری بلاکچین: هر دو بیتکوین و اتریوم از فناوری بلاکچین استفاده می‌کنند و بر اساس آن بنیانگذاری شده‌اند.

تکنولوژی دیجیتال: هر دوآن ها یعنی بیتکوین و اتریوم ارزهای دیجیتال هستند و تعاملات آنها در شبکه‌های اینترنتی انجام می‌شود.

قابلیت انتقال ارزش: هر دو ارز دیجیتال قابلیت انتقال ارزش را فراهم می‌کنند. کاربران می‌توانند ارز دیجیتال خود را بین همدیگر مبادله و انتقال دهند.

رمزنگاری: هر دو بیتکوین و اتریوم از الگوریتم‌های قوی رمزنگاری برای امنیت تراکنش‌ها و مالکیت ارز استفاده می‌کنند.

تفاوت های اتریوم و بیت کوین

هدف اصلی: هدف اصلی بیتکوین ارائه یک ارز دیجیتال به عنوان جایگزینی برای ارزهای معمولی و پولهای فیات است، در حالی که هدف اتریوم ارائه یک پلتفرم توسعه برنامه‌های غیرمتمرکز و قراردادهای هوشمند است.

زبان برنامه‌نویسی: بیتکوین از زبان برنامه‌نویسی ساده‌تری استفاده می‌کند که محدودیت‌هایی در توسعه برنامه‌های پیچیده ایجاد می‌کند، در حالی که اتریوم از زبان Solidity استفاده می‌کند که توسعه برنامه‌های پیچیده را ممکن می‌سازد.

قابلیت اجرای قراردادهای هوشمند: اتریوم قابلیت اجرای قراردادهای هوشمند را دارد که امکان اجرای عملیات پیچیده و شبه‌متمرکز را به کاربران می‌دهد. بیتکوین این قابلیت را ندارد.

توسعه و بروزرسانی: اتریوم به راحتی قابلیت توسعه و بروزرسانی دارد. این امکان به توسعه‌دهندگان می‌دهد تا بهبودهایی را در پلتفرم اعمال کنند. بیتکوین به دلیل طراحی اصلی آن کمترین تغییرات را در خود می پذیرد.

الگوریتم : بیتکوین از الگوریتم اثبات کار Proof of Work (PoW) استفاده می‌کند، در حالی که اتریوم در حالت فعلی از الگوریتم اثبات کار به اثبات سهام Proof of Stake (PoS) منتقل شده است.

توجه داشته باشید که موارد ذکر شده برای هر دو بیتکوین و اتریوم در حالت فعلی آنها صادق است و ممکن است در آینده تغییر کنند، زیرا هر دو ارز دیجیتال به هر حال قابلیت توسعه و بهبود را دارا می باشند.

آیا اتریوم از بیت کوین بهتر است ؟

اتریوم و بیتکوین دو پروژه بزرگ در صنعت ارزهای دیجیتال هستند و هر کدام ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارند.

اگر شما به دنبال یک ارز دیجیتال ساده و پایدار به عنوان مخزن ارزش هستید، بیتکوین بهترین انتخاب است. بیتکوین به عنوان اولین و بزرگترین ارز دیجیتال، استفاده گسترده‌ای در بازارهای مالی و مخابراتی و تعاملاتی دارد و برخی آن را به عنوان “پادشاه ارزهای دیجیتال” می‌شناسند. همچنین، بیتکوین با توجه به الگوریتم اثبات کار PoW، از نظر امنیت و استحکام شبکه بسیار قوی است.

اگر به دنبال یک پلتفرم توسعه برنامه‌های غیرمتمرکز و قراردادهای هوشمند هستید، اتریوم بهترین انتخاب است. اتریوم امکانات بیشتری را برای توسعه‌دهندگان فراهم می‌کند و از زبان برنامه‌نویسی Solidity برای ایجاد قراردادهای هوشمند استفاده می‌کند. اتریوم همچنین با توسعه قابلیت‌های جدیدی مانند شاردینگ Sharding و اثبات سهام PoS ، مقیاس پذیری و سرعت بیشتری را به شبکه اضافه نموده است.

بنابراین، هر یک از این دو پروژه قابلیت‌ها و کاربردهای خود را دارند.

آیا آینده اتریوم از بیت کوین بهتر است ؟

پیش‌بینی درباره آینده ارزهای دیجیتال همواره یک مسئله پیچیده است و هیچ کس نمی‌تواند با قطعیت کامل درباره آن صحبت کند. آینده اتریوم و بیتکوین وابسته به عوامل متعددی است که شامل فناوری، پذیرش عمومی، تنظیمات قانونی، رقابت با سایر پروژه‌ها و عوامل اقتصادی است.

با این حال، اتریوم و بیتکوین هر دو در صنعت ارزهای دیجیتال موقعیت برتری دارند و هر کدام نقش و کاربرد خود را دارند. هر دو ارز دیجیتال از شبکه‌های بزرگی برخوردار هستند که توسعه و رشد خود را ادامه می‌دهند.

اتریوم در مدار پیشرفت

اتریوم به دلیل قابلیت توسعه و امکانات بیشتر در زمینه قراردادهای هوشمند و برنامه‌های غیرمتمرکز، جایگاه قوی‌تری در صنعت دارد و توانسته است جامعه‌ای بزرگ از توسعه‌دهندگان و کاربران جذب کند. همچنین، اتریوم با توسعه قابلیت‌های جدیدی مانند شاردینگ Sharding و اثبات سهام PoS ، بهبود قابلیت های مقیاس پذیری و سرعت شبکه را هدف قرار داده است.

بیت کوین پایه بازار ارزهای دیجیتال

اما بیتکوین از سوی دیگر به عنوان اولین و بزرگترین ارز دیجیتال همچنان جایگاه مهمی در بازار دارد و برای بسیاری از افراد به عنوان ابزار سرمایه‌گذاری و نگهداری ارزش محسوب می‌شود.

در نهایت، مسئله آینده و انتخاب بین اتریوم و بیتکوین بستگی به نیازها، اهداف و تمایلات شما دارد. هر دو ارز دیجیتال دارای پتانسیل رشد و توسعه هستند و در آینده ممکن است به طور مستقل یا با هم تعامل کنند.

آینده اتریوم

عوامل تاثیرگذار بر آینده اتریوم و قیمت آن فراوان هستند. آینده اتریوم با توجه به تغییرات در شبکه و برنامه‌های توسعه اتریوم، نمی‌تواند به دقت پیش‌بینی شود. با این حال، برخی از عوامل کلیدی که می‌توانند تأثیرگذار بر آینده اتریوم باشند، عبارتند از:

عوامل مهم و تاثیرگذار در آینده اتریوم

روند توسعه شبکه: توسعه‌های بلندمدت مانند اتریوم 2.0، که از اساسی‌ترین بهبودهای شبکه اتریوم به حساب می‌آیند، می‌تواند بر آینده آن تأثیر بگذارد. معماری PoS، بهینه‌سازی‌های مقیاس‌پذیری و بهبودهای امنیتی که در این نسخه اعمال می‌شود، ممکن است باعث افزایش استقبال و استفاده از اتریوم شود.

استفاده در برنامه‌های دیجیتال غیرمتمرکز: اتریوم به عنوان یک بستر قراردادهای هوشمند، برنامه‌های دیجیتال غیرمتمرکز را به وجود می‌آورد. رشد استفاده از این برنامه‌ها و جذب توسعه‌دهندگان جدید می‌تواند به رشد اتریوم و ارزش آن کمک کند.

رقابت با سایر پروژه‌ها: رقابت با سایر پروژه‌های بلاکچین و ارزهای دیجیتال می‌تواند تأثیری در آینده اتریوم داشته باشد. رشد و توسعه پروژه‌های رقیب، تقاضا و توجه کاربران را از اتریوم به سمت دیگر پروژه‌ها جلب کند.

درباره پیش‌بینی قیمت اتریوم، باید توجه داشت که پیش‌بینی قیمت ارزهای دیجیتال بسیار پیچیده است و ممکن است تحت تأثیر عوامل مختلفی مانند عرضه و تقاضا، رویدادهای بازار، اخبار و تغییرات قوانین قرار بگیرد. پیش‌بینی قیمت اتریوم معمولاً توسط تحلیلگران بازار، متخصصان مالی و الگوریتم‌های محاسباتی و تحلیلی صورت می‌گیرد. با این حال، همیشه باید به خاطر داشت که پیش‌بینی‌ها تنها حدس و گمانه‌زنی‌هایی هستند و نمی‌توانند تضمینی برای آینده باشند.

مطالب مرتبط : دوره آموزش تخصصی استراتژی اعجوبه های معامله گری

عوامل تاثیرگذار در آینده قیمتی اتریوم

قیمت ارز دیجیتال اتریوم تحت تأثیر عوامل متعددی قرار می‌گیرد. برخی از عوامل کلیدی که ممکن است بر قیمت اتریوم تأثیرگذار باشند، عبارتند از:

عرضه و تقاضا: عرضه و تقاضای بازار برای اتریوم تأثیر قابل توجهی بر قیمت آن دارد. اگر تقاضا برای اتریوم افزایش یابد و عرضه ثابت باقی بماند یا کاهش یابد، قیمت ممکن است افزایش یابد. به همین ترتیب، افزایش عرضه و کاهش تقاضا ممکن است منجر به کاهش قیمت شود.

رشد و توسعه برنامه‌های دیجیتال غیرمتمرکز: استفاده از برنامه‌های دیجیتال غیرمتمرکز بر روی شبکه اتریوم می‌تواند به جذب تقاضا و افزایش استفاده از اتریوم منجر شود. رشد و توسعه این برنامه‌ها ممکن است تأثیر قابل توجهی بر قیمت اتریوم داشته باشد.

اخبار و رویدادها: اخبار و رویدادهای مرتبط با اتریوم و بلاکچین در حدود قیمت آن تأثیر می‌گذارند. اعلام تحولات مهم در توسعه اتریوم، همکاری با شرکای بزرگ، اطلاعیه‌های مرتبط با قوانین و مقررات، واکنش بازار را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

رقابت با پروژه‌های رقیب: رشد پروژه‌های رقیب و توجه کاربران به آنها می‌تواند تأثیری بر قیمت اتریوم داشته باشد. رقابت با پروژه‌های دیگر در بلاکچین و بازار ارزهای دیجیتال ممکن است به انتقال تقاضا و توجه کاربران از اتریوم به پروژه‌های رقیب منجر شود.

عوامل مالی و اقتصادی: عوامل مالی و اقتصادی، مانند نرخ بهره، عملکرد بازار سرمایه و وضعیت اقتصادی کلی، نیز ممکن است بر قیمت اتریوم تأثیرگذار باشند. تغییرات در این عوامل می‌توانند باعث تغییرات قیمتی در بازار ارزهای دیجیتال شوند.

لازم به ذکر است که بازار ارزهای دیجیتال بسیار پویا و پیچیده است و عوامل متعدد دیگری ممکن است بر قیمت اتریوم تأثیرگذار باشند. پیش‌بینی دقیق قیمت اتریوم توسط تحلیلگران بازار نیاز به بررسی عمیق و شناخت کامل از بازار و عوامل مرتبط دارد.

اتریوم کلاسیک Etherem Classic ETC چیست ؟

اتریوم کلاسیک (Ethereum Classic) یک نسخه جداگانه از شبکه اتریوم است که از هاردفورک اتریوم (Ethereum)  به وجود آمده است. این جدایی در سال 2016 رخ داد.

در تابستان سال 2016، یک حادثه امنیتی به نام “حمله DAO” در شبکه اتریوم رخ داد. در این حمله، یک کد قرارداد هوشمند به نام DAO (Decentralized Autonomous Organization) توسط هکران به همراه سرقت معادل ۵۰ میلیون دلار از اترهای نگهداری شده در آن مورد هدف قرار گرفت. به علت نقض امنیتی در قرارداد هوشمند DAO، تصمیم به تغییر غیرقابل برگشت (هاردفورک) در زنجیره اتریوم گرفته شد تا اترهای سرقت شده به صاحبان خود بازگردانده شوند. این تغییر به شکل یک هارد فورک (Hard Fork) با نام اتریوم (Ethereum) صورت گرفت.

مخالفان هاردفورک اتریوم

یک بخش از جامعه اتریوم مخالف این تغییر بودند و با ادامه زنجیره اتریوم قبل از حادثه DAO ادامه دادند. این شبکه جداگانه را اتریوم کلاسیک (Ethereum Classic) نامیدند. اتریوم کلاسیک ادامه‌دهنده زنجیره اتریوم قبل از هارد فورک است و بر اساس اصول “عقلانیت قرارداد” و “ایمنی یکباره” عمل می‌کند.

اتریوم کلاسیک به عنوان یک شبکه جداگانه ادامه یافته، از جامعه‌ای که معتقد به حفظ تاریخچه بدون تغییر آن است، حمایت می‌کند. هر دو شبکه اتریوم و اتریوم کلاسیک همچنان فعال هستند و هر کدام دارای جامعه و توسعه‌دهندگان خود هستند.

تفاوت های اتریوم و اتریوم کلاسیک

اتریوم (Ethereum) و اتریوم کلاسیک (Ethereum Classic) دو شبکه جداگانه و با تاریخچه‌ها و خصوصیات متفاوت هستند. در ادامه به تفاوت‌های اصلی بین این دو شبکه اشاره می‌کنم:

کونکانسوس الگوریتم

اتریوم (Ethereum) در حال حاضر از الگوریتم اثبات سهام استفاده می‌کند. اما همچنان اتریوم کلاسیک (Ethereum Classic) نیز از همان الگوریتم اثبات کار استفاده می‌کند و در حقیقت از نظر الگوریتمی با اتریوم تفاوت پیدا نموده است.

کمیته توسعه

تیم‌های توسعه و اجرایی اتریوم و اتریوم کلاسیک مستقل از هم هستند و هر کدام در توسعه و راهبری شبکه خود فعالیت می‌کنند. این به این معنی است که تصمیم‌گیری‌ها و به روزرسانی‌ها در هر شبکه به طور مستقل صورت می‌گیرد.

توافق قرارداد هوشمند DAO

یکی از تفاوت‌های مهم بین اتریوم و اتریوم کلاسیک مربوط به توافق درباره قرارداد هوشمند DAO است. در اتریوم، تصمیم گرفته شد تا معاملات DAO کنسل شود و ارزها به صاحبان قبلی بازگردانده شوند. اما در اتریوم کلاسیک، تصمیم گرفته شد تا تاریخچه تغییر نکند و معاملات در شبکه بماند.

در کل، اتریوم و اتریوم کلاسیک دو شبکه متمایز هستند که هر یک دارای جامعه و طرفداران خود هستند و تاریخچه و تصمیمات متفاوتی دارند. این امر باعث شده است که هر کدام از این دو شبکه به عنوان یک ارز دیجیتال مستقل و با قابلیت‌ها و مشخصات خود در بازار وجود داشته باشند.

اتریوم 2 (Ethereum 2.0) چیست ؟

اتریوم لایه دوم  (Ethereum 2) یک نسخه بهبود یافته و ارتقاء داده شده از شبکه اتریوم اصلی است که با هدف افزایش قابلیت هماهنگی، امنیت و قدرت اسکالینگ شبکه توسعه داده شده است. در شبکه اتریوم لایه 2 به عنوان یک ارتقای بلوکچینی از تکنولوژی اثبات کار (Proof-of-Work) به تکنولوژی اثبات سهام (Proof-of-Stake) منتقل می‌شود.

یکی از مهمترین ارتقاهای اتریوم 2، اجرای شبکه بلاکچین به صورت مجزا از اجرای قراردادهای هوشمند است. به این شکل، بخشی از تراکنش‌ها و قراردادهای هوشمند در لایه اصلی (mainnet) اتریوم اجرا می‌شود و بخشی دیگر در شبکه جدیدی به نام Beacon Chain که از اثبات سهام استفاده می‌کند اجرا می‌شوند. Beacon Chain به عنوان قلب اتریوم 2 عمل می‌کند و به تحقق هماهنگی بین شبکه‌های موازی اتریوم کمک می‌کند.

افزایش ظرفیت شبکه اتریوم

اتریوم 2 نیز از مفهوم قسمت‌بندی (sharding) برای افزایش ظرفیت شبکه استفاده می‌کند. با استفاده از قسمت‌بندی، شبکه به بخش‌های کوچکتری تقسیم می‌شود که هر کدام به صورت مستقل معاملات خود را پردازش می‌کنند. این امر به شبکه اتریوم اجازه می‌دهد تا تعداد تراکنش‌هایی که می‌تواند در هر ثانیه پردازش کند، افزایش یابد.

توسعه اتریوم 2 به صورت چند مرحله‌ای صورت می‌گیرد و در حال حاضر در مرحله اول از این توسعه قرار دارد. هدف نهایی این ارتقا بهبود عملکرد، قابلیت اسکالینگ و امنیت شبکه اتریوم است.

اتریوم و اتریوم 2.0 چه تفاوت هایی دارند ؟

اتریوم (Ethereum) و اتریوم 2.0 (Ethereum 2.0) دو فاز متفاوت از توسعه شبکه اتریوم هستند. در ادامه، به تفاوت‌های اصلی بین اتریوم و اتریوم 2.0 اشاره خواهیم کرد:

تفاوت الگوریتم اتریوم با اتریوم 2.0

اتریوم (Ethereum) از الگوریتم اثبات کار به نام “Ethash” استفاده می‌کرد. اما اتریوم 2.0 (Ethereum 2.0) از الگوریتم اثبات سهام (Proof of Stake) به نام “Beacon Chain” استفاده میکند. این الگوریتم به جای استفاده از قدرت محاسباتی برای استخراج بلاک‌ها، بر اساس میزان مالکیت اتر از سوی استخراج‌گران به استخراج یا ماین می پردازد.

تفاوت مقیاس‌پذیری اتریوم با اتریوم 2.0

یکی از مشکلات شبکه اتریوم در نسخه قبلی آن مربوط به مقیاس‌پذیری بود. اتریوم 2.0 طراحی شده است تا این مشکل را حل کند. با استفاده از تکنولوژی شاردینگ (Sharding)، اتریوم 2.0 قابلیت پردازش همزمان بیشتری را به شبکه می‌دهد و تعداد تراکنش‌های قابل پردازش را افزایش می‌دهد.

تفاوت هزینه تراکنش ها در اتریوم با اتریوم 2.0

در اتریوم ، هزینه تراکنش‌ها بر اساس میزان استفاده از منابع شبکه (Gas) تعیین می‌شد. اما در اتریوم 2.0، به جای استفاده از Gas، هزینه تراکنش‌ها بر اساس تعداد سکه‌هایی که کاربر در شبکه نگهداری می‌کند (Stake) تعیین می‌شود.

تغییر در ساختار شبکه اتریوم با اتریوم 2.0

اتریوم 2.0 تغییراتی اساسی در ساختار شبکه اتریوم ایجاد می‌کند. به جای استفاده از یک زنجیره بلاک متمرکز، اتریوم 2.0 از ساختاری به نام “Beacon Chain” استفاده می‌کند که شباهتی به زنجیره بیتکوین دارد. همچنین، از شاردینگ برای تقسیم بخش‌هایی از شبکه استفاده می‌شود که به صورت مستقل فعالیت می‌کنند.

توانایی ارتقاپذیری بیشتر

اتریوم 2.0 به عنوان یک طرح طولانی مدت برای ارتقا و توسعه شبکه اتریوم طراحی شده است. این نسخه تلاش می‌کند تا مشکلات اتریوم فعلی را برطرف کند و امکان استفاده و توسعه بیشتری را برای توسعه دهندگان و کاربران فراهم کند.

در کل، اتریوم 2.0 با بهبودهایی در الگوریتم کونکانسوس، مقیاس‌پذیری، هزینه تراکنش و ساختار شبکه، به ارتقای شبکه اتریوم می‌پردازد و قابلیت‌های بهتری را برای توسعه برنامه‌های غیرمتمرکز فراهم می‌کند.

زنجیره بیکن Beacon Chain ، شاردینگ Sharding ، مرج The Merge در اتریوم 2.0

زنجیره بیکن (Beacon Chain)، شاردینگ (Sharding) و مرج (The Merge) سه عنصر کلیدی از اتریوم 2 هستند که به توسعه و بهبود شبکه اتریوم و افزایش قابلیت هماهنگی، امنیت و اسکالینگ شبکه کمک می‌کنند. بیایید به طور مفصل درباره هرکدام توضیح دهم:

زنجیره بیکن (Beacon Chain) در اتریوم 2 چیست ؟

زنجیره بیکن قلب و مهمترین بخش اتریوم 2 است. این زنجیره با استفاده از تکنولوژی اثبات سهام (Proof-of-Stake) عمل می‌کند و نقشی مشابه با زنجیره اصلی اتریوم دارد. هدف زنجیره بیکن ایجاد هماهنگی بین شبکه‌های موازی اتریوم است و از این طریق تراکنش‌ها و قراردادهای هوشمند را به صورت امن و مؤثر اجرا می‌کند.

شاردینگ (Sharding) چیست ؟

شاردینگ یک تکنولوژی است که در اتریوم 2 مورد استفاده قرار می‌گیرد. هدف از شاردینگ افزایش ظرفیت شبکه اتریوم و امکان پردازش همزمان تعداد بیشتری تراکنش است. با استفاده از شاردینگ، شبکه به بخش‌های کوچکتری تقسیم می‌شود که هر کدام به صورت مستقل تراکنش‌ها را پردازش می‌کنند. این امر منجر به افزایش مقیاس‌پذیری و سرعت شبکه می‌شود.

مرج (The Merge) در اتریوم 2.0

مرج یا همچنین شناخته شده به نام “London Hard Fork”، ارتقایی است که از مرحله اثبات کار به اثبات سهام در اتریوم 2 منتقل می‌شود. این ارتقا بهبودی برای اتریوم است که منجر به کاهش هزینه‌های تراکنش و افزایش سرعت پردازش می‌شود. با مرج، اتریوم به مدل Proof-of-Stake یا اثبات سهام منتقل می‌شود که منجر به کاهش مصرف انرژی و افزایش امنیت شبکه می‌شود.

این سه عنصر به صورت ترکیبی به هم تکیه می‌کنند و در طول زمان، باعث بهبود عملکرد و قابلیت های شبکه اتریوم خواهند شد. با پیاده سازی زنجیره بیکن، شاردینگ و مرج، اتریوم قادر خواهد بود به مقیاس‌پذیری بالاتر، سرعت بیشتر و هزینه کمتر برای تراکنش‌ها دست یابد.

آیا استخراج اتریوم تمام شده است ؟

با اجرای بروزرسانی ETH 2.0، روش استخراج ارز دیجیتال اتر تغییر نموده است. در ETH 2.0، شبکه اتریوم از الگوریتم اثبات کار (Proof of Work) به الگوریتم اثبات سهام (Proof of Stake) منتقل شده است. این به این معنی است که استخراج اتر به وسیله ماینرها با استفاده از قدرت محاسباتی خواهد پایان یافت و جایگزین آن، نگهدارندگانی هستند که مقدار اتر خود را به عنوان سهام ورودی برای استخراج بلوک‌ها در شبکه ارائه می‌دهند.

با این وجود، این نکته مهم است که تغییر الگوریتم استخراج به معنای پایان کامل استخراج اتر نیست. در ETH 2.0، هنوز نیاز به استخراج بلوک‌ها و تأیید تراکنش‌ها وجود دارد، اما با روشی کاملاً متفاوت. علاوه بر این، شبکه اتریوم به مرحله‌های مختلفی از پیاده‌سازی ETH 2.0 می‌رسد و به طور تدریجی به این روش جدید منتقل می‌شود.

بنابراین، می‌توان گفت که با بروزرسانی ETH 2.0، روش استخراج اتر تغییر نموده، اما استخراج اتر به طور کلی پایان نمی‌یابد و به شکلی جدید و بهینه‌تر ادامه می‌یابد.

اتریوم رایگان

آیا امکان به دست آوردن ارزدیجیتال اتریوم به صورت رایگان وجود دارد؟

در مورد امکان به دست آوردن رایگان ارز دیجیتال اتریوم (ETH)، باید گفت که در عملیات معمول، اتریوم رایگان در دسترس نیست و برای به دست آوردن آن نیاز به خرید یا معامله دارید. اما در برخی موارد، ممکن است شرایطی وجود داشته باشد که به شکلی محدود اتریوم به صورت رایگان در دسترس باشد، اما این موارد به حد زیادی استثنا هستند و به صورت کلی اتریوم رایگان در دسترس نیست.

یک راه ممکن برای به دست آوردن اتریوم رایگان، شرکت در برخی از برنامه‌های ایردراپ (Airdrop) است. در ایردراپ، یک پروژه ارز دیجیتال ممکن است تصمیم بگیرد که تعدادی از توکن‌های پروژه را به صورت رایگان به کاربران توزیع کند. این ایردراپ‌ها اغلب در ابتدای عرضه ارزهای جدید یا به منظور جذب کاربران برگزار می‌شوند.

در نهایت، همانطور که گفته شد، عموماً اتریوم رایگان در دسترس نیست و برای به دست آوردن آن نیاز به خرید یا معامله دارید.همراه مراقب تبلیغات سودجویانه باشید و از منابع معتبر و قانونی برای خرید و معامله ارزهای دیجیتال استفاده کنید.

آموزش خرید اتریوم به صورت گام به گام

خرید اتر (ETH) می‌تواند به دو شکل صورت بگیرد: در صرافی‌های متمرکز و صرافی‌های غیرمتمرکز. در زیر، گام به گام روش خرید اتر در هر دو نوع صرافی را برای شما توضیح خواهم داد:

آموزش خرید اتریوم از صرافی های متمرکز (مرکزی)

ثبت‌نام در یک صرافی معتبر : ابتدا باید در یک صرافی متمرکز (مرکزی) ثبت‌نام کنید و حساب کاربری ایجاد کنید. برای ثبت‌نام، معمولاً نیاز به ارائه مدارک شناسایی شخصی و اطلاعات بانکی است.

واریز وجه: پس از ثبت‌نام، باید وجه خود را به حساب کاربری خود در صرافی واریز کنید. این می‌تواند به وسیله انتقال بانکی، استفاده از کارت اعتباری یا روش‌های دیگر صورت بگیرد.

خرید اتر: پس از واریز وجه، می‌توانید به بخش خرید و فروش ارزها در صرافی بروید و اتر را با استفاده از وجه واریز شده خریداری کنید. در این بخش، معمولاً باید نوع ارز مورد نظرتان را (در اینجا ETH) و مقدار مورد نظرتان را وارد کنید و سپس خرید را تایید کنید.

ذخیره اتر: پس از خرید اتر، بهتر است آن را به یک کیف پول (Wallet) خارجی انتقال دهید، که می‌توانید مستقیماً در آن اتر را ذخیره کنید و کنترل کامل بر ارزهای دیجیتال خود داشته باشید.

آموزش خرید اتریوم از صرافی های غیرمتمرکز (DEX)

انتخاب کیف پول: ابتدا باید یک کیف پول دیجیتال (Digital Wallet) را برای ذخیره اتر تهیه کنید. کیف پول‌هایی مانند MetaMask، Trust Wallet و MyEtherWallet محبوبیت زیادی در بین کاربران دارند.

انتقال وجه: حالا باید مقداری ارز دیجیتال دیگر (مانند بیتکوین، اسمارت چین) را به کیف پول خود انتقال دهید. می‌توانید این عملیات را با استفاده از صرافی متمرکز یا خدمات ارسال ارز دیجیتال انجام دهید.

اتصال به صرافی غیرمتمرکز: با استفاده از کیف پول، به یک صرافی غیرمتمرکز (DEX) مانند Uniswap، SushiSwap یا PancakeSwap متصل شوید. این صرافی‌ها تجارت ارزها را مستقیماً بین شما و دیگران انجام می‌دهند.

خرید اتر در DEX: در صرافی غیرمتمرکز، معمولاً با استفاده از پروتکل هوشمند، می‌توانید اتر را با استفاده از ارز دیجیتال دیگری که در کیف پول دارید (مانند بیتکوین) خریداری کنید. این صرافی‌ها به شما اجازه می‌دهند بر اساس نرخ تبادل مشخص شده توسط شبکه، ارز دیجیتال خود را با دیگران معامله کنید.

لطفاً توجه داشته باشید که روند خرید اتریوم ممکن است در صرافی‌ها و پلتفرم‌های مختلف کمی متفاوت باشد و بهتر است قبل از شروع، راهنمایی‌ها و دستورالعمل‌های هر صرافی را به دقت مطالعه کنید. همچنین، همیشه مراقبت کنید که از صرافی‌ها و پلتفرم‌های قابل اعتماد استفاده کنید و توجه به امنیت و حفظ کلیدهای خصوصی خود داشته باشید.

بهترین کیف پول های اتریوم

اتریوم (ETH) را می‌توان در انواع کیف پول‌های دیجیتال مختلف ذخیره کرد. برخی از معروف‌ترین و پراستفاده‌ترین کیف پول‌هایی که اتریوم را ساپورت می‌کنند عبارتند از:

Trust Wallet محبوب در بین فعالان بازار رمزارزها

یک کیف پول دیجیتال معتبر برای تلفن همراه است. آن را می‌توان از فروشگاه Google Play و App Store دریافت کرد.

MyEtherWallet (MEW)

یک کیف پول وب با قابلیت دانلود و استفاده آفلاین. کاربران می‌توانند از طریق وبسایت MyEtherWallet به کیف پول خود دسترسی پیدا کنند.

کیف پول MetaMask

یک کیف پول معروف و محبوب برای مرورگرهای وب است. آن را می‌توان به عنوان یک افزونه به مرورگرهایی مانند Google Chrome، Firefox و Brave اضافه کرد.

کیف پول Exodus

یک کیف پول دیجیتال چند ارزه که علاوه بر اتریوم، ارزهای دیجیتال دیگر را نیز ساپورت می‌کند. نسخه‌های مختلفی از آن برای سیستم‌عامل‌های مختلف وجود دارد.

کیف پول امن Ledger

یک کیف پول سخت افزاری امن که اتریوم را به صورت آفلاین ذخیره می‌کند. از طریق اتصال به کامپیوتر یا دستگاه موبایل، می‌توانید معاملات خود را انجام دهید.

کیف پول Trezor

یک کیف پول سخت افزاری معروف که اتریوم را به صورت آفلاین و امن ذخیره می‌کند. امکان امضای تراکنش‌ها و دسترسی به کیف پول از طریق رابط USB وجود دارد.

کیف پول Guarda Wallet

یک کیف پول دیجیتال چند ارزه با نسخه‌های وب، دسکتاپ و موبایل. اتریوم و سایر ارزهای دیجیتال را ساپورت می‌کند.

کیف پول Atomic Wallet

یک کیف پول دیجیتال چند ارزه که برای تلفن همراه و رایانه شخصی موجود است. اتریوم را همراه با ارزهای دیجیتال دیگر در آن ذخیره و مدیریت کنید.

دربین این کیف پول‌ها، بهترین کیف پول برای اتریوم به نیاز‌ها و ترجیحات شما بستگی دارد. هر کیف پول ویژگی های ممتاز خود را دارد و بسته به امنیت، راحتی استفاده و قابلیت‌های ارائه شده، شما می‌توانید یکی از آنها را انتخاب کنید. (مطالعه بیشتر درباره کیف پول های ارزهای دیجیتال ؛ ویژگی ها ، معایب و مزایای هر کدام از آنها +)

نتیجه گیری مقاله همه چیز درباره اتریوم

با توجه به تیم توسعه قدرتمند و خلاق اتریوم، می‌توان نتیجه گرفت که این تکنولوژی بلاکچینی با قابلیت‌های قوی و توانمندی‌های منحصر به فرد، از جمله قراردادهای هوشمند، برنامه‌های غیرمتمرکز، استیبل کوین‌ها، NFT و DeFi و .. می‌تواند نقش مهمی در تغییر و تحول دنیای اقتصاد و فناوری ایفا کند.

با راه‌اندازی و آپگرید به نسخه Ethereum 2.0، اتریوم بهبودهای قابل توجهی را در زمینه پردازش، امنیت، قابلیت مقیاس‌پذیری و هزینه‌های تراکنشی خواهد داشت. این بهبودها می‌توانند باعث جذب بیشتری از توسعه‌دهندگان و کاربران به بلاکچین اتریوم باشد.

اما همچنان وجود چالش‌ها و ریسک‌هایی نیز برای اتریوم وجود دارد، از جمله مقیاس‌پذیری شبکه در مواجهه با افزایش تراکنش‌ها، امنیت شبکه در برابر حملات و آسیب‌پذیری‌ها، و تأثیر تغییرات قوانین و مقررات روی بازار ارزهای دیجیتال.

سخن آخر

به هر حال، با توجه به رشد و توسعه فعلی شبکه اتریوم و امکانات فراوان آن، این پلتفرم بلاکچینی به عنوان یکی از پیشروهای صنعت ارزهای دیجیتال محسوب می‌شود و احتمالاً در آینده نقش مهمی در اقتصاد و فناوری جهان خواهد داشت. با این حال، باید در نظر داشت که بازار ارزهای دیجیتال پویا و پیچیده بوده و همواره نیازمند تحلیل و پیگیری متسمر است.